Jordanië

Hallo allemaal,

Ja,ja, het is weer zover, we vertrekken op 5 november naar Jordanië! En zoals jullie ondertussen al gewoon zijn zal ik ook tijdens deze reis onze avonturen met jullie proberen te delen. Hopelijk komt er geen reisverbod door de spijtige oorlog in buurland Israël.

Ik hou jullie op de hoogte.

Zondag 5 november

En we zijn vertrokken! Zaterdag avond met Heidi gaan eten en nadien is Heidi blijven slapen. Wekker om 6u30, ontbijtje, taxi komt om 7u45. Trein naar Berchem, trein naar Breda, trein naar Rotterdam en uiteindelijk trein naar Schiphol. Alles verloopt vlotjes. Ook in Schiphol is er weinig volk. Op iets meer dan een uur zijn we ingecheckt, security en douane gepasseerd. We ontmoeten al een paar medereizigers en om 15u45 vliegen we richting Amman. Rustige vlucht, nu en dan een beetje slapen. Om 20u20 landen we. Hier is het al 22u20. Na bagage ophalen moeten we verzamelen bij de Koning Aap vertegenwoordiger. We moeten allemaal paspoort afgeven voor het visa en na ongeveer 1u krijgen we het terug met de nodige stempels erin. Na nog eens 45min rijden zijn we aan ons hotel. We worden opgewacht door Bilal, de reisleider. Sleutels worden verdeeld en Heidi heeft veel geluk, heeft geen singel geboekt maar heeft een kamer voor haar alleen.

Maandag 6 november

Na een korte nacht lekker ontbijtje en nu wachten we voor de briefing om 8u15

We vertrekken pas om 9u. We rijden door het drukke Amman richting Noorfen. Op 20 km van de Syrische grens passeren we Irbid, de tweede grootste stad van Jordanië. ( 2.000.000 inwoners) Van hier nog 40 min rijden naar Umm Qays, een oude Romeinse nederzetting. We bezoeken een klein museum met prachtige glazen flesjes, mozaïken, amfitheater, tempel, we kijken uit op de Golanhoogte. Deze plaats is nog altijd van Syrië, maar al jaren bezet door Israël. We zien het meer van Galilea en in de verte zelfs de heuvel van Nazareth. Geeft toch wel een speciaal gevoel hier te staan.
We gaan lunchen in een klein gezellig familie restaurantje waar een grote tafel gedekt is onder de schaduw van de bomen.
We krijgen falafel, hummus, labne, waterkers, komkommers, opgelegde citroenen, brood, groenten ommelet en koude frieten. Zeer lekker, behalve de frieten.

We rojden door naar de citadel van Amman en bezoeken het amfitheater en de resten van de tempel van Hercules. De zon begint al te zakken en de zuilen worden mooi afgelijnd tegen de kleurige achtergrond. Prachtig! We wandelen nog even verder tot aan de byzantijnse kerk. Het licht is mooi en in de kerk is een fotoshoot voor een verloving.

Het is al donker als we in Amman naar een typisch restaurantje gaan. We eten hummus, zeer lekkere falafel en auberginekaviaar met brood, wat tomaten en gepekelde groenten en drinken er een cola bij.

Nu nog een wandeling door de souks met zijn kleurrijke groenten en fruit kraampjes. We proeven vers geroosterde pindanoten en ik koop een paar kiwi's. Zalig, hier kan ik uren in ronddwalen. Het is druk in Amman, we moeten tussen de auto's laveren om aan de overkant van de straat te komen waar de bus ons oppikt. Om 19u30 terug in het hotel, en eindelijk in de sportbar kunnen we een fris pintje drinken...mmmmm...een Amstel zonder schuim, maar fris en het smaakt. Om 21u30 op de kamer, nog wat schrijven, een douche en ...voor 22u grote dodo.

Het was een mooie vermoeiende eerste dag, maar een dag met veel indrukken, mooie oude ruïnes en lekker eten.

Dinsdag 7 november

Wekker om 7u30, ontbijt 8u, vertrek om 8u30. Vandaag wordt een drukke dag, we bezoeken 3 woestijnkastelen. We verlaten Amman richting Oosten. Het verkeer valt goed mee, we zien veel fruit en groentenkraampjes langs de weg. Ook veel vuil, zelfs bouwafval, maar vooral veel plastiek. Er wordt een poging gedaan het proper te houden, maar het is dweilen met de kraan open.
Het eerste kasteel waar we stoppen is qasr Alkharamah waar de pelgrims stopten op hun weg naar Mekka. Zeer mooie ruïne, vrij goed bewaard midden in de woestijn. Vroeger was dit bosrijk gebied en werd er gejaagd.
We rijden verder naar de Wetlands reserve in Azraq. Vroeger een waterrijke oase waar veel migrerende vogels stopten. Door jarenlang waterwinning blijft er nu nog weinig van over. We wandelen rond de kleine waterpoel en zien uiteindelijk een eenzame reiger. Momenteel wordt er 2 miljoen water per jaar ingepompt, maar zeker niet genoeg om het in zijn oude glorie te herstellen.
We lunchen bij een Druzische familie en worden opgewacht door een charmante gastheer in vol ornaat. We zitten in een binnentuin op banken en krijgen een kofietje met kardemom, best lekker met wat suiker. Een vrouw zit op de grond brood te bakken wat we later opeten met kip en bulgur. We kunnen er zelfs een biertje bij drinken wat Heidi en ik met plezier bestellen. Afsluiten doen we met thee.
De volgende stop is qasr Arzaq die ooit gebruikt werd door Lawrence of Arabia als hoofdkwartier tijdens de Arabische opstand tussen 1916 en 1918.
We rijden verder tot qasr Amra, een opmerkelijk bouwwerk, binnenin met fresco's versierde wanden en plafonds. We zien jachttaferelen, feestende mensen, schaarsgeklede dansende vrouwen. Mooi, mooi, mooi! Het is boedheet buiten
( 30°) en we zijn blij met de met airco uitgeruste bus. Er is een goedgevulde frigo aan boord met frisse flesjes water. Zalig!
We keren terug richting Amman en zien veel vervallen huisjes en geïmproviseerde tenten die volgens onze gids bewoond worden door zigeuners.
We stoppen nog aan de blauwe moskee waar de vrouwen een abayah moeten dragen. We voelen ons belachelijk, maar ja, het hoort erbij. Mooie ruime, vrij sobere moskee. Bilal ( onze reisleider) geeft uitleg over hoe men moet bidden.
Terug in het hotel lonkt de douche, doet deugd. Een groepje gaat de stad i n om te eten wij blijven in het hotel eten samen met Chantal, Joop en Arnold. Er is een uitgebreide keuze aan slaatjes, kaas, hummus, groenten enz.. daarna warm buffet met köfte, vis, kip gestoomde groenten, rijst, teveel om op te noemen. Daarna nog een desserten buffet, en dat allemaal voor 20€. Na het eten gaan we nog iets drinken in de bar met Joop en Arnold. Heidi en wij gaan naar ons kamer rond 20u30. Bagage maken en slapen want morgen om 6u30 loopt de wekker af.

Woensdag 8 november

Na de ochtendrituelen vertrekken we met bagage om 7u30. We rijden in N-W richting naar Ajlun, de burcht van de neef van Saladin, de grote leider tijdens de kruistochten, op 80 km vanJeruzalem. Hij ligt op een heuvel en ziet er nu nog indrukwekkend uit.
Na een uurtje rijden stoppen we aan initiatief van een " vrouwenorganisatie" waar de plaatselijke vrouwen koekjes bakken, maar ook zeep en honing om aan meestal toeristen te verkopen.we mogen zelf koekjes maken.
We rijden verder naar Jarash, een enorme archeologische site. Whaww, dit is echt een hoogtepunt op deze reis. We krijgen ruim de tijd om deze prachtige, indrukwekkende plek te bezoeken. Het is zeer heet, met een petje alleen redden we het niet, we hebben echt een doek/sjaal nodig niet als een kreeft te eindigen. We zien een enorme hippodroom, de tempel van Zeus, agora, theater, toegangspoorten, een lange weg omzoomd met meestal Korintische zuilen. Adembenemend, spectaculair, men kan hier gerust een halve dag in ronddwalen.
Na het bezoek lunchen we pas om 14u30 in een gigantisch toeristenrestaurant. We krijgen terug de gebruikelijke slaatjes, hummus en opgelegde groenten, daarbij elk een plateautje met köfte, kip brochetje en stukjes rundsvlees met frietjes. Het gaat vlotjes naar binnen, we drinken er een limoen-muntsapje bij. Zeer lekker, zullen we nog drinken.
Nog een tijdje rijden naar Madaba, de eindbestemming van vandaag. We stoppen eerst in een Byzantijns kerkje van St George om een mozaïek te bekijken, maar er blijft niet veel van over, wat een teleurstelling.
Ons nieuw hotel is simpel maar proper. We hebben een kamer met een piepklein balkonnetje uitkijkend over het zwembad. Yes, Heidi en ik besluiten om rap een duik te nemen voor we gaan eten. We kunnen enkel ons tenen even erinsteken...bbrrr...ijskoud! We beslissen om in de plaats een frisse pint te drinken.
Rap nog een verfrissende douche en we staan op het afgesproken uur in de lobby, 19u. Er was wel een discussie voordien ivm het vertrekuur. Eerst was het 19u45, dan 19u30, uiteindelijk wordt er afgesproken 19u15 om dan een whatsapp te ontvangen dat het 19u geworden is. Enfin, we wandelen 25 minuten stadinwaarts waar er al vanalles al besteld is door Bilal. Er is wat gemor, iemand wil niet eten enz. Uiteindelijk krijgt die ene iets anders en valt het eten best mee. Terug 25 minuten wandelen naar het hotel. Ik voel mijn rug, mijn knie, mijn been,.. en ga rechtstreeks naar de kamer, ik moet even platliggen. Anne gaat met Heidi en de rest van de groep nog iets drinken in de bar aan het zwembad.
Om 21u15 is Anne terug op de kamer. Om 21u45 gaat het licht uit. Het was een zware dag door de warmte en 17500 stappen. Morgen vertrekken we om 7u.

Donderdag 9 november

Ontbijt op de vijfde verdieping, niets bijzonder, met bagage om 7u30 in de lobby. We kopen in het winkeltje rechtover het hotel een fles witte wijn ( nu we de kans hebben) Het is een mooie rit de berg op naar Mount Nebo. Dit is de berg waar volgens de bijbelse legende Mozes uitkeek over het beloofde land. Er is hier een mooi klooster van de Franciscanen, mooi gerestaureerde kerk met prachtige mozaïeken. Paus Johanes- Paulus was hier op bezoek. Men heeft hier ook een prachtig uitzicht over de Dode Zee en de stad Jericho. We bezoeken een klein bedrijfje waar ze mozaïrken maken. Whoww wat een engelengeduld hebben deze mensen. Ze werken maar 3u verspreid over de dag met veel pauzes tussenin. Natuurlijk worden we het winkeltje binnengeleid, op onze groep na is er niemand. Toerisme ligt hier volledig plat door de oorlog in Gaza. Er is hier nochtans niets van te merken. We rijden door naar Mojeb langs een krokelende steil baantje om een panoramisch uitzicht te hebben over de grootste stuwdam/ waterreservoir van Jordanië. We eten onze meegebrachte lunch ( broodje met kippenworst, banaan, zakje chips, cakeje en fruitsapje) op in een kleine taverne met een ongelooflijk uitzicht. Nog een korte tussenstop in Karac waar we de ruïnes van een kruisvaardersburcht bezoeken. Het is warm en we hebben dorst, dorst, dorst. We drinken een frisse cola voordat we terug de bus opgaan voor het laatste deel van de dag. We rijden naar Dana Nationaal Park. We stoppen voor een prachtige zonsondergang over de bergen. Mooi, mooi, mooi. Wat een kleuren! Rond 18u30 komen we aan in een zeer eenvoudige ecolodge in het natuurreservaat. Er is wat verwarring met de kamerverdeling, de mensen die een single betaald hebben moeten samenslapen en sommigen willen niet. Heidi en wij delen een kamer. Niet zo proper, veel muggen, schimmel in de douche. Gelukkig maar voor 1 nacht. Voor we gaan eten wordt er toch nog een kamer opgekuist voor Heidi. We krijgen een eenvoudig buffet voorgeschoteld en drinken er de witte wijn bij. We krijgen een briefing over Petra. Er is een Nederlandssprekende gids voorzien en we vertrekken om 8u. Sommigen willen al om 5u vertrekken en proberen een taxi te regelen. Om 9u liggen we al in bed en hopen op een welverdiende rustige slaap, we zijn moe.

Vrijdag 10 november

Slecht geslapen, vechtende en blaffende honden, veel muggen, babbelende mannen, warm....en ontbijt om 7u. Zeer pover zonder echt brood, geen yoghurt, wel pickels, hummus, geroosterde groenten en een gekookt ei. Ik drink een thee met melk, koffie is niet lekker. Om 7u30 staat gids Ahmed klaar, hij is 72 en ziet er nog heel kranig uit. Hij is altijd een schapen- en geitenhoeder geweest en kent de omgeving als de beste. De wandeling voert langs het dal van Dana. We moeten nu en dan echt klauteren, voorzichtig schuifelend over losse kiezels en rul zand. Ahmed is heel galant en helpt hier en daar duwen en trekken om iedereen boven te krijgen. Op sommige plekken moeten we op zeer smalle baantjes met naast ons toch een redelijk hoogteverschil. Anne loopt op sommige plekken met toegenepen poep, Heidi daarentegen huppelt er vrolijk op los. Ahmed kent ook veel over de planten en vogels en deelt zijn kennis graag met ons. Verteld ook veel grappige verhalen over zijn vrouw. Om 10 hebben we een theestop. De gids sprokkelt hout en maakt een vuurtje, haalt een zwartgeblakerde theepot boven die hij vult met water en in het open vuur kookt. Verschillende kruiden zoals rozemarijn, salie, munt en verbena worden aan de zwarte thee toegevoegd. Heerlijk!! Na nog een stevige klim raken we uiteindelijk zwetend en zuchtend boven; we hebben nog juist de tijd om ons even te verfrissen, bagage afwerken en om 11u15 vertrekken we richting Petra. Nog een fotostop aan de ruïne van Shobak . Lunch in een leuk restaurant met mooi buffet, voor elk wat wils, iedereen tevreden. We zijn vrij vroeg dus als extraatje rijdt de bus langs Little Petra. In de omliggende dorpen wonen Bedouïenen die rond 1980! gedwongen werden de site te verlaten. De grotten van Petra werden dus tot 1980 bewoond!! We gaan in Little Petra door een vrij zanderige kloof en krijgen al een klein voorsmaakje van wat morgen komt. Tegen 15u in het hotel seven wonders. Ziet er een stuk beter uit dan gisteren. We ruilen van kamer met Heidi, zij had een dubbelbed, wij 2 singels. We blijven hier 3 nachten slapen. Wij doen een powernap en zetten de wekker om 17u30. Om 19u verzamelen en te voet het stadje in ( alsmaar steil dalen). Na 25 min stappen kunnen we kiezen uit shoarma, kebab of falafel, tja, gelukkig deze middag lekker gegeten. We nemen samen met Gerd en Dirk een taxi terug. Voor 22u in bed, morgen wordt een zware dag..

Zatetdag 11 november

Zalig geslapen! Ontbijtbuffet staat klaar, lekker voor hartige eters, sober voor zoete ontbijters. Straks het hoogtepunt van de reis, we zijn vol verwachtingen. Om 8u15 hebben we in Petra een Nederlandstalige gids. Er zijn weinig toeristen door de oorlog in Gaza. Vooral Amerikanen annnuleren massaal. Triestig voor de mensen hier. We krijgen een grondige uitleg over het wiskundig betekend waterbevooradingssysteem met keramieken buizen. We beginnen langs een brede laan en krijgen uitleg over de graftombes anex feestzaal. Uitleg over de trap versieringen waarlangs de ziel naar de hemel kon gaan. De gids weet veel en vertelt er op los, allemaal zeer interessant. Het weer is momenteel nog vrij aangenaam. We komen aan een vrij lange kloof en de kanalen waar de cheramische buizen in pasten zijn duidelijk zichtbaar. We zien, dank zij de gids, bijna verdwenen afbeeldingen van kamelen en mensen. Met wat verbeelding zoe je ze uit de rotsen opduiken. Mooi licht voor foto's. De kloof eindigd aan de schatkamer, het ikoon van Petra. Het decor voor verschillende films. Fantastisch, wat een indrukwekkende gevel, uitgehouwen in de rotsen. Op het plein ervoor is het vrij druk. Er liggen verschillende kamelen, bedouïenen proberen je een ritje te verkopen. Er rijden jongens op ezels, kinderen proberen je postkaaryen te verkopen, enz..we nemen een korte pauze en drinken een frisse cola. We gaan verder met Belal en verlaten de hoofdweg om het Al. Kubtha trail te volgen. We klauteren omhoog op gladde rotsen en zweten ons te pletter. We nemen een korte stop in een kleurrijke grot en drinken een vers uitgeperst granaatappelsap bij een man die in diezelfde grot gewoond heeft tot in 1976. We wandelen verder langs een toch wel moeilijk pad, maar het loont de moeite. We hebben een prachtig zicht op het door de Romeinen aangelegd theater. We komen voorbij de indrukwekkende koningsgraven. Overal staan stoffige kraampjes. Het is warm geworden als we via een pad naar beneden gaan tot aan een Byzantijns kerkje met mozaïken. Iets verderop is er een overdekte fastfoodachtige tent voor lunch. We eten een kebab sandwich en delen een portie frieten met 4. Blij dat we even mogen uitrusten. Op de terugweg langs de hoofdweg passeren we nog een zuilengang en Romeinse poort. Het is bloedheet, we tweifelen om een golfkarretje te huren, maar we stappen kranig door. Het is een lange altijd maar stilletjes steigende baan. We hebben het lastig. Heidi is ondertussen al verder getrokken met Lotti en Chantal. Wij komen stomend achterna. Mens wat is het heet in die open vlakte. Eindelijk komen we aan de uitgang en, wat zie we....the cave bar. En ze hebben hier bier, een grote frisse pint smaakt verschrikkelijk....mmmmmm lekker. Anne vraagt een cappucino en na lang wachten krijgt ze toch een vrij lekker exemplaar. Om 17u15 zijn we aan het hotel. Wat een mooie, spectaculaire, onvergetelijke dag. Een douche doet wonderen en om 19u vertrekken met een busje naar het huis van een plaatselijke familie voor het avondeten. Bij aankomst krijgen we eerst bedouïenenkoffie( koffie met kardemom) en dan pas gaan we aan tafel. We krijgen een speciaal gerecht voorgeschoteld: upside-down dish met rijst, kip en groenten gegaard in bouillon, lekker op smaak gebracht met speciale kruiden. Het is een grote pot die in 1 beweging omgekeerd wordt op een schotel. Het wordt een gezellige avond, de sfeer zit goed en er wordt veel gelachen. Het dessert wordt opgediend door de kleindochter Liliane. Ik zeg dat ik ook Liliane heet en dat meisje is zo blij een naamgenoot te ontmoeten. Ze wil samen op de foto en komt de rest van de avond naast mij zitten. Om 22u terug in het hotel, moe, maar zo voldaan. Wij nemen morgen een rustdag, Heidi spreekt af met een paar andere van de groep om de " backtrail" te doen. 22u15 licht uit...slaapwel allemaal

Zondag 12 november

Heidi is al vroeg vertrokken met een gedeelte van de groep om langs de achteringang het Monastery te ontdekken en dan via 900 trappen terug naar beneden te komen. Wij slapen uit, en om 9u15 nemen we samen met Dirk en Gerd een taxi naar de ingang van de site. Wij gaan naar het visitors center en daarna het Museum. Zeer duidelijke beschrijvingen, mooie uitleg, fimpjes enz..leuk. we zijn de enige bezoekers! Triestig. We drinken een koffie op het plein aan de ingang en er is niemand, behalve 3 slapende honden. Wat een ramp voor deze mensen. We nemen terug een taxi tot aan het centrum van het stadje Wadi mussa en lopen wat rond, mensjes kijken, winkeltjes binnen, koffietje drinken....Voor lunch eten we pizza, 1 large, meer dan groot genoeg voor alletwee. Zeer lekkere crunchy bodem, goed belegd, veel kaas, mmm lekkere afwisseling. We wandelen terug naar het hotel en we gaan naar het dakterras waar het lekker rustig is en schaduwrijk. Ik moet nog veel bijschrijven. Na een uitgebreide douche, bagage klaarmaken voor morgen gaan we naar de lobby waar we afgesproken zijn om 19u. Eindelijk kunnen we de verhalen van Heidi horen. Ze hebben er allemaal van genoten. Ik had gisteren gevraagd aan Bilal of we ergens geit kunnen eten. En ja, hij heeft een restaurant gevonden. Iedereen gaat mee behalve Joop die al een ganse dag in bed ligt met darmklachten en Lotti die vegetarïër is. Het is zeer lekker, klaargemaakt met pepers en uien en opgediend in een pruttelende pan op een vuurtje. Zalig! Iedereen geniet en af afsluiter krijgen we van het huis een thee aangeboden. We gaan rond 21u30 terug naar het hotel en ieder naar zijn eigen kamer. Morgen lonkt terug een hoogtepunt...Wadi Rum

Maandag 13 november

We vertrekken pas om 10u15, dus we hebben alle tijd om rustig te ontbijten en bagage te herschikken. Na 10 minuten rijden hebben we al een fotostop met uitzcht over de rotsen van Petra. We nemen er ook een groepsfoto. Een paar km verder de volgende stop aan een klein stationnetje van de enige spoorlijn van Jordanië. Door de Turken aangelegd 1900-1908 en verbindt Turkije met Medina. Wordt nog altijd gebruikt voor vrachtvervoer. Er staat zelfs een Belgische wagon. Nog een uurtje rijden en daar begint de woestijn. We stoppen in een groezelig, zanderig stadje en krijgen bij het uitstappen een picknick mee. Er is plaats voorzien aan lange banken in de schaduw. Ons zakje bevat 1 broodje kaas (kaas in plasticfolie gewikkeld) en 1 broodje kipworst met peperbolletjes, een zoet broodje met dadels, doosje fruitsap, 1 banaan en een pakje koekjes. Het smaakt, maar veel te veel. Ik neem het dadelbroodje mee, je weet maar nooit in de woestijn. Na de lunch wordt de bagage, en ook wij verdeeld over 3 4x4 jeeps, gelukkig met zeil overdekt want de zon laat zich weer voelen. We rijden door het prachtige zandlandschap tussen de grilig gevormde rotsen. Mooi, doet ons denken aan Monument valley. We hebben verschillende stops en iedere keer staat er een bedouïenentent met prullaria. Men kan er op een zandduin lopen, aan een andere stop naar een kleine "arch" klimmen, 7000 jaar oude rotstekeningen bekijken van kamelen en een vrouw die aan het bevallen is. Hoog op de rotsen zien we een drietal mannen freestyle klimmen! Hoe zot kan je zijn. Overal staan tentenkampen en verkoopstalletjes, mja.., zo toeristisch had ik dit niet verwacht. Het blijft natuurlijk indrukwekkend, het rodige zand, nu en dan mensen op kamelen, de rotsen, prachtig! En dan, je gelooft het nooit, het was 3 maand geleden en nu.....het regent! We horen de donder in de bergen daveren, ongelooflijk. Net als we aan ons kamp komen moeten we lopen om droog te blijven. De schoenen uitdoen voor het binnengaan is niet zo leuk aangezien dit buiten moet gebeuren en het ondertussen goed regent. We krijgen onmiddelijk thee aangeboden terwijl we wachten op de bagage. Wanneer onze tent wordt toegewezen is er gelukkig een regenpauze. De tent is sober, 2 ijzeren bedjes, laken en zeer zwaar deken. De tent kan niet op slot, maar er is hier toch niemand dus geen probleem. Het wordt snel donker en ons hoofdlampje komt goed van pas. De Bedouïenen zingen voor ons en nemen ons om 19u mee om het eten op te halen. De kip en de groenten zijn namelijk in een put in de grond, bedekt met zand, klaargemaakt. Heel speciaal, wel sappige kip en lekkere groenten. We drinken er water bij, want ook hier GEEN alcohol te bespeuren. Het is pikkedonker en er is niet veel te beleven, om 20u30 vertrekken we al naar ons kamer. Hopelijk kunnen we slapen, want stil is het hier niet. Er is in Aqaba een luchthaven en wij liggen op de vrachtvluchtroute. We horen ook militaire gevechtsvliegtuigen overvliegen. Er zijn ook meer militairen te zien in het straatbeeld. Om 2u30 worden we wakker om te plassen, niet zo eenvoudig. In nachtkleed met hoofdlamp en bergschoenen aan begeven we ons door het zand naar het sanitair blok. Wat een beleving! De sterrenhemel is duidelijk zichtbaar en indrukwekkend!

Dinsdag 14 november

We worden wakker door een kraaiende haan! De zon is al op en we horen al een geroezemoes van stemmen om ons heen. Nooit gedacht dat we hier vrij goed gingen slapen. Lonneke helpt ons aan een propere handoek. Kattewasje en tanden poetsen in gemeenschappelijke wasruimte. Onrbijt zoals gewoonlijk, ik drink thee want de koffie is niet echt lekker. Het is hier aangenaam fris, Wadi Rum ligt op 1500 meter hoogte. De chauffeur van onze jeep slaapt onder een dekentje op een matje naast de auto achter ons tent. Met de jeeps in 20 minuten terug naar het dorpje. Is weer een mooie rit door de woestijn. Genieten! Wissel van bagage en we rojden verder met de bus naar Aqaba waar we al om 10u aankomen. Kamers zijn pas klaar rond 12u, dus neemt Belal ons mee voor een korte wandeling door de souk. Het kruiden winkeltje krijgt de meeste aandacht. Het ruikt er ongelooflijk lekker. We mogen overal van proeven en Ik koop er kipkruiden, maggie, youghurt met citroen, gedroogde look en gedroogde uien. We proeven in een ander kraampje gerookte noten. Ook wel lekker, maar ik koop er geen wegens gebrek aan plaats in reistas. Op aanraden van Bilal kopen we een pizza aan een groezelig standje om later op te eten, goedkoop maar waardeloos. Om 12u zijn we aan het hotel. Het ziet er vrij nieuw en westers uit. De kamer is fris en er staan 3 bedden. Derde bed heel handig voor bagage. Eindelijk kunnen we douchen, en ja, het doet deugd om het woestijnzand te kunnen afspoelen. We rusten nog een beetje op bed, dagboek bijschrijven, wasje doen...en rond 15u30 wandelen even tot aan " the public beach" en de toeristenbotenhaven. Er liggen verschillende glasbodemboten om naar de koralen te kijken. We vragen hier en daar naar de prijs en zeggen dat we morgen misschien om 10u terugkomen om te varen. Iets verder langs het stran drinken we een mint- lemon, zeer lekker en fris. Er zitten verschillende vrouwen in een speciaal volledig bedekkend zwempak ( lange broek, vest met lange mouwen en hoofddoek). Op die manier kunnen ze met konderen wel in het water. Iets verderop zwemmen de mannen gewoon in zwembroek. Net toen we eventjes met de voeten in het water staan komen de vrolijke vrijgezellen ( Heidi, Chantal, Anita en Lotti) aangewandeld. Aan de overkant van het water ligt Eilat en iets verderop zien we de Sinaï woestijn. Voelt heel raar hier zo dicht bij te staan. Voor de Jordaniërs bestaat de naam Israël niet, maar is het nog steeds Palestina. Het is 33° en we beginnen langzaam te smelten. Veel valt hier niet te beleven dus we keren terug naar de kamer en rusten nog een beetje. Om 19u staan we in de lobby zoals afgesproken. We gaan samen met Bilal naar restaurant Suzana, één van de betere visrestaurants en ze hebben er bier en wijn! Het is een heerlijke zachte avond en we zitten buiten. Ik drink een Bloody Mary, Anne een mojito en heidi een negroni. Nou ja, de fles alcohol heeft er waarschijnlijk net naast gestaan, maar het is fris en iets anders dan water. We krijgen er allemaal lekkere hapjes bij. Supper lekkere hummus, iets met rode biet, falafel, slaatje met zongedroogde tomaten...Als hpofdgerecht neemt Anne de vis van de dag, dat een lekker gebakken dorade blijkt te zijn met frietjes. Heidi en ik nemen op aanraden van Bilal vis met rijst en gefrituurde uien. We drinken er een frisse Amstel boj van het vat. Het smaakt, maar veel te veel gegeten. Gelukkig nog een wandelingetje tot aan het hotel om alles een beetje te laten zakken. In het hotel blijven we nog wat nababbelen. Er volgt een discussie ovet de glasbodemboot. Hans en Lea hebben " de boot" gevonden met grotere glasplaat en Bilal moet bellen om af te spreken. " de boot" is echter niet beschikbaar dus wordt een kleinere voorgesteld die volgens Hans toch wel beter is dan degene die wij op het oog hadden, wat een gedoe allemaal, het is geen discussie waart, wij gaan slapen, het is bijna 23u.

Woensdag 15 november

We worden om 10u afgehaald door de schipper van " de boot"! Tijd genoeg dus om rustig te ontbijten. We zijn met negen voor de glasbodem, Heidi en de rest gaan voor een 4u durende boottocht met snirkelen en lunch. "De boot" blijkt dus 1 van de 30 andere boten te zijn, er volgt nog een discutie tussen Hans en de schipper, maar na 5min stappen wij met Lonneke en Belia op de boot...de rest volgt, we kunnen eindelijk vertrekken. Wij zijn de enige boot die uitvaart. Na ongeveer 40 minuten varen zien we de eerste koralen verschijnen. Klik, klik, klik, de fototoestellen klikken er op los. Alleen Hans vind het maar niets. Mooie paarse, wapperende gele, waaiers, zeeëgels, nu en dan een kleurrijke vis. Het is wel leuk, vooral omdat we de enige boot zijn. Rond 12u zijn we terug aan land. Wij beslissen om terug te keren naar het restaurant van gisterenavond en we vinden het gemakkelijk terug. Leuk zitten aan een wayerpartij met fontijntjes. We eten alle twee een slaatje met zeevruchten en vragen er gepekelde groenten en frietjes bij. We krijgen bij de bestelling nog meer rauwe groenten en humus erbij. Wat een kleine lunch zou worden wordt een tafel vol lekkers. Na deze heerlijke lunch vertrekken we richting de souk. Tientallen winkeltjes, van fruit en groente, vlees en vis, kruiden, huishoud benodigheden, kleren, lakens en handdoeken, elektrische aparaten enz... er komt geen eind aan. In aqaba moeten er geen taxen betaald worden en iedereen, ook vanuit de hoofdstad Amman komt hier inkopen doen. Vooral op vrijdag en zaterdag ( het WE hier). Overal hangen briefjes uit met aanbiedingen voor een soort air B&B. Gelukkig is het nu geen WE en is het vrij kalm. Het is heet, heel heet 33°. Rond 16u30 terug aan het hotel en in de lobby drinken we eerst een lekkere cappucino. Nog een beetje aclimatiseren op de kamer, douchen en om 19u komen we samen in de lobby om samen te gaan eten. Na 25 minuten stappen naar een volledig ander gedeelte van de stad. Grotere luxueusere winkels en grote goed draaiende restaurants. We krijgen terug de gewoonlijke dipjes en brood en slaatjes. Ik neem een ganse gebakken dorade, Anne kipfilet met citroensaus en Heidi fisfilet met een onbekende saus. Mijn vis is heel lekker, Anne laat het zich ook smaken, maar Heidi is niet zo tevreden. Vis niet volledig gaar en saus heeft een rare smaak. ( achteraf had ze gelijk niet alles op te eten, verschillende anderen hadden 's anderendaags diaree). Nu nog een wandeling terug naar het hotel, iedereen is moe en we gaan allemaal slapen.

Donderdag 16 november

We vertrekken om 8u richting Dode zee. Het is de laatste rit met de bus en met Bilal. Aan de Dode Zee neemt hij afscheid van ons. Dus, voor we vertrekken heeft Anne een kleine speech voorbeteid en Lotti overhandigd de goedgevulde enveloppes. We stoppen onderweg aan een klein museum waar veel stukken uit de grot van Lot gevonden zijn. We zien natuurlijk veel potten en bekers, maar ook een vrij grote mozaïkvloer, restanten van op leer geschreven texten en zelfs een skelet van een vrouw met kind. Iets verder stoppen we aan de zoutzuil van de vrouw van Lot. Nog wat verder zijn we aan het begin van de zee. Mooie blauwe zee met op de achtergrond de beige kleur van de bergen, zeer mooi! Bilal stelt voor om iets verder dan het hotel te rijden en samen nog iets te eten, er zou een buffet voorzien zijn voor 12 Jed, in het hotel is het 25 Jed. Het restaurant blijkt een toeristen refter te zijn waar de ene na de andere bus toekomt. Gezellig is het zeker niet. De Nederlanders noemen dit een vreetschuur wat het in feite ook is. Nu nog een stop in een fabriekje van Dode Zee artikelen zoals gezichtsmaskers van Dode Zee modder, badzout, allerlei schoonheidsprodukten. En dan naar het hotel, whoww!! Een welverdiende luxueus Spa Resort met 4 restaurants, een sportbar, 3 zwembaden en op wandelafstand van de Dode Zee. Tot 2000 kwam de zee bijna tot aan het hotel, nu is het 10 min lopen. Volgens wetenschappers zal de Dode Zee volledig uitgedroogd zijn tegen 2050 als er geen drastische maatregelen worden genomen. Men is onlangs begonnen met water uit de Rode Zee over te pompen. Hopelijk helpt het! We nemen afscheid van Bilal, hij is duidelijk ontroerd. Wij gaan zwemmen! Alléé, ik ga zwemmen, Anne vind het te koud! Het water voelt inderdaad koud aan, maar eens erin is het zalig. Ook Heidi geniet van het zwembad. Na een toch wel zware reis is dit vakantie. Om 17 u is er in de sportbar happy hour! 1 betalen en 2 krijgen en ze hebben bier en wijn....joepie!! De ganse groep zit weer samen en per 2 delen we de drankjes, en na vele dagen zonder alcohol smaakt een frisse pint of een koel wit wijntje. We blijven hier zelfs eten, Anne een club sandwich en ik een kip burger met frietjes. Wat een leuke avond, de sfeer zit goed en er wordt veel gelachen.

Vrijdag 17 november

Onze laatste dag, wat gaat het snel. We slapen uit en genieten van een uitgebreid ontbijtje. Om 10u zijn we afgesproken om tot aan de zee te gaan. Wij zwemmen/ drijven eerst, het is te zeggen..ik drijf, Anne doet een poging maar het lukt niet echt. Ik probeer recht te komen, maar dat lukt mij ook niet, eerst wat peddelen tot wanneer ik de bodem voel en dan...hup, hup, wiebel, wiebel en ja, ik sta recht, maar de zuigkracht van dit zoute water is groot dat ik niet verder kan stappen. Joop mijn reddende engel helpt me en redt ook Anne. Oef, een ervaring rijker dat wel. Nu nog insmeren met modder. Er staan verschillende grote potten ter beschikking en we smeren er op los. Heidi trekt ondertussen vrolijk foto's van ons. Ik blijf bemodderd nog wat rondlopen, Anne gaat snel onder de douche om de zwarte smurrie af te spoelen. Ook Heidi smeert zich in en nu is het mijn beurt om foto's te nemen. Na het douchen nog even naar het zwembad.en zelfs Anne neemt een frisse duik.Zalig! ROND 13u eten we iets op het terras aan het zwembad, ik een slaatje met tonijn en Anne een broodje met gemarineerde kip. Nu naar de kamer, douchen, bagage maken, kleertjes voor morgen klaarleggen want om 16u hebben we een afspraak in de Spa voor een Zweedse masage. Ook Heidi en Chantale hebben een afspraak. Wij krijgen samen een masageruimte en elk een Thaise maseuse. De volgende 50 minuten wrijven en kneden ze erop los, wat doet dit deugd. We zijn herboren, 10 jaar jonger na het modderbad en nu zalig blinkend van de olie. GENIETEN! We spreken terug af in de pub en kunnen nog net van het happy hour genieten. Om 20u gaan we naar het restaurant om van het buffet te genieten. Het smaakt! Om 22u naar de kamer en slapen, want morgen wordt een lange, lange dag.

Zaterdag 18 november

Voor de laatste keer wekker om 5u30. Ontbijtzaal is al open om 6u. Om 6u45 worden we afgehaald door 2 busjes plus een gewone auto. Na 1 uur staan we op de luchthaven. Er is heel veel volk, vooral moslims die van Mekka komen en terug naar huis gaan. We moeten echt aanschuiven voor een eerste controle, Anne haar verrekijker krijgt een grondige controle. Ze moet haar rugzak volledig leegmaken en alles wordt bekeken. Terug aanschuiven voor paspoort controle en terug aanschuiven voor een tweede boddy en rugzak screening. Nu worden we alletwee gecontroleerd, vooral de verrekijkers. We schuiven meer dan een uur om in te checken, de tijd drngt, in minder dan 45 minuten stijgen we op. In gestrekte draf naar de gate en net op tijd om te boarden. Oef, stress, stress, stress. We kunnen niet samen zitten en ik zit op de laatste rij tussen 2 mannen. Links van mij een vrij zwarz oudere man, rechts van mij een iets jongere met wintervest met kap aan. Gezellig is anders. Het is een lange, zeer lange 5u30 reistijd. Eindelijk landen we in Schiphol en daar nemen we afscheid van iedereen. We hebben geluk, de bagage komt vrij snel en de trein naar Antwerpen staat klaar, daar hebben we 20 min tijd om over te stappen richting Gent. Aan de dampoort nemen we afscheid van Heidi. We wilden een taxi nemen maar we zouden 1 uur moeten wachten, dan maar met de bus naar huis. Om 19u steken we de sleutel op de deur! We zijn thuis!

Het was een mooie, vermoeiende reis. We hebben veel gezien en de groep is gedurende de reis hechter geworden. Terug een mooie ervaring rijker!

Het was leuk om deze ervaringen met jullie te delen, het was leuk om de reacties te lezen. Tot volgend jaar.

Zuid-Afrika, Namibië en Zimbabwe

Hallo allemaal,

Hier zijn we weer...nog 12 dagen en we vertrekken! Dit jaar kunnen we weer vliegen buiten Europa en daar gaan we met volle teugen van genieten. We vertrekken 2 november met de trein naar Schiphol en op 3 november vliegen we richting Kaapstad. Het aftellen is begonnen. Ik hoop regelmatig verslag te kunnen uitbrengen van onze avonturen, alles hangt natuurlijk af van de beschikbaarheid van het internet.

Woensdag 2 november

Valiezen staan klaar, taxi komt om 12u30. De spanning stijgt, trein naar Antwerpen, koffietje bij Starbucks, om 14u45 trein naar Schiphol. So far so good! In Schiphol laten we de bagage achter in een locker, dat wordt minder gesleep op de shuttle. Busje naar Ibis hotel is later dan voorzien, tientallen mensen met zware koffers staan te drummen. ( vlucht naar Suriname is gecancelled wegens defect) wij kunnen er gelukkig rap in, ( gemakkelijk zonder bagage). Nog iets gaan eten in de sjiekere Ibis om de hoek en om 8u30 liggen we al in bed. Morgen wordt een lange dag.

Donderdag 3 november

Wekker om 5u!!! Niet zo goed geslapen. Een douchke doet deugd. Shuttle is op tijd en het is vrij rustig. We leren de eerste 2 van ons gezelschap kennen, André en ...komen we later wel teweten. Het blijft zeer rustig op de luchthaven. We moesten er 4u op voorhand zijn?? op minder dan een uur is bagage ingechecked en zijn we de security door. Wel klein probleempje, Anne haar drinkbus was niet leeg, terug buiten, uitdrinken, weer binnen en alles was ok. Mijn vol flesje hebben ze niet gezien.?? En hier zitten we dan in gate F5. Nog 2u wachten en dan 11u30 vliegen, rechtstreeks naar Kaapstad.

Vrijdag 4 november

Na een lange, maar toch wel vlotte vlucht landen we om 23u ( plaatselijke tijd) in Kaapstad. Douane, bagage en reisleider vinden gaat snel.we maken kennis met de rest van het gezelschap enn we gaan naar een ATM om geld af te halen. Bij iedereen lukt het, behalve bij ons. Bankkaartje van Anne wordt verzwolgen door de machine, mijn kaartje volgt.....het begint goed...GEEN geld en Geen bankkaart. PANIEK, PANIEK! Het is nu te laat om er iets aan te doen, dus rijden we met kloppend hart en stijf van de sress naar het hotel. Om 1u30 liggen we in bed, slapen is iets anders. Om 8u staan we beneden voor het ontbijt en Arjen ( reisleider) heeft naar de luchthaven gebeld en we kunnen onmiddelijk onze kaarten gaan afhalen. Joepie!! Met de taxi naar daar en inderdaad kaarten terug en geld afhalen lukt nu wel?? Niemand kan zeggen waarom we onze kaart kwijt waren. De vakantie kan eindelijk beginnen. We gaan eerst naar het slavenhuis, museum over de apartheid en de slavenhandel door de Nederlanders. Beetje chaotisch maar wel leerrijk. Daarna lunch in de Company's garden en later met de hop on hop off bus een rondrit van 2u30. Wordt het dan tich nog een heerlijke dag. Om 6u30 hebben we met de groep afgesproken om samen te gaan eten. Leuk restaurant waar meerdere groepen zitten, life music en lekker eten. Anne eet springbok, ik als voorgerecht schaaps lever en niertjes, als hoofdgerecht kudu, krokodil en springbok. Een lekker glaasje rode wijn erbij en om 22u30 liggen we voldaanen ontstressed in bed. Deze nacht zullen we beter slapen.

Zaterdag 5 november

Wekker om 7u, zalig geslapen maar toch nog moe. De douche doet wonderen. Na een ontbijtje met fruitsap, spek, worst, eieren, versgebakken brood en yoghurt met vers fruit, doorgespoeld met een toch wel lekkere koffie zijn we klaar voor de uitstap. We krijgen een Afrikaanse begeleidster die Engels, maar ook Afrikaans spreekt. Leuk taaltje die we toch wel verstaan. Om 8u15 vertrekken we langs de kust, maar er is weing te zien door de toch wel dilke mist. Eerste stop is Houtbay en de zon komt erdoor. We zien verschillende zeehonden, er staan veel kraampjes en in de zee veel jachten. We rijden verder door groen gebied met zeer veel struiken en de prothea bloeit weelderig ( nationale bloem). Onderweg zien we struisvogels, 2 eland antilopes en een vrij grote groep bavianen. Volgende stop is Kaap De Goede Hoop, waar we met een kabeltreintje naar de vuurtoren gaan. Spectaculaire vergezichten en imposante kliffen. Er zijn verschillende nesten van aalscholvers met jongen. Hier ontmoet de Indische Oceaan de Atlantische. Mooi, mooi, mooi! We rijden verder naar Simons's town waar we lunchen met zicht op zee en haven. Groot stuk verse vis, slaatje, frieten, glaasje wijn erbij. Het leven is weer lastig. Nu rijden we ( volgens de gids) naar een plek om nooit meer te vergeten: Boulders om pinguins te zien. En pinguins zien we...tientallen, honderden....er is een kolonie van ongeveer 3000. Schitterend! Cinta wordt gek als ze dit zou zien. Om 18u terug in hotel, moe, maar zeker voldaan. Na het douchen drinken we nog iets in de bar en sluiten aan bij Rien en Clo, Dinnie en Aaldert en gaan samen op zoek naar een restaurantje. Het wordt uiteindelijk het dakterras van Grand daddy's, vlak op de hoek. We eten een lekkere wrapp met kip en groenten en drink er een biertje bij, Anne een wijntje. We worden op de terugweg begeleid door een " public safety" agent tot aan het hotel . Om 21u30 terug op de kamer, inpakken, want morgen vertrekken we vroeg richting Namibië. De groep valt best mee, wel vrij vermoeiende lange dagen en steeds in een grote groep.

Zondag 6 november

Wekker om 7u en na de ochtendrituelen en ontbijt vertrekken we richting Namibië naar Okiep op 650 km. We verlaten Kaapstad via de N7. We schieten goed op en rijden langs graanvelden, wijngaarden, enorme boomgaarden ( abrikozen), nog meer wijngaarden en reuze serres. We schieten goed op, de autostrades zijn zeer goed en we mogen 120 rijden. We stoppen onderweg voor een plaspauze en kopen een lunch met drankje voor onderweg. We verlaten de Oliefantrivier en het landschap wordt meteen ruiger en droger. Om 16u30 komen we aan in Okiep. We krijgen meteen een welkomst drankje. Na een welverdiende douche drinken we op het terras een glaasje witte wijn en hebben een leuke babbel met een paar medereizigers. Het is gezellig. Om 19u30 staat er een buffet klaar: verse groenten, zoete aardappel, rijst schitterend buikspek en 2 soorten roastbeef. We drinker er een rode Merlot bij ( 5€ voor een fles). Om 22u doodmoe in bed. Slaapwel.

Maandag 7 november

Wij slapen iets langer en gaan niet mee voor een kort bezoek aan de kopermijn en museum. Ontbijt wordt klaargemaakt naar eigen wens. Zeer verzorgd. Nu rijden we echt naar Namibië. Het landschap wordt steeds droger en eenzamer. Iets na 11u bereiken we de grenspost en het uitchecken in Z- Afrika loopt vlotjes. Iets verder Namibië binnenkomen loopt volgens hun normen vrij goed. Op iets meer dan 1u zijn we er allemaal (18) door. We rijden verder door een echte rotswoestijn en toch zie je hier en daar een herder met wat geiten. Om 13u aan de lodge....wat mooi gelegen aan de Oranjerivier. Een echte oase van rust. Wij krijgen een cabine vlak aan het water met een prachtig uitzicht. Wat leuk!! ( we reizen met Nederlanders dus..) Een rode kardinaal?svogel wacht ons op vlak voor ons terras. Ongelooflijk! Anne is in haar nopjes en gaat onmiddelijk op jacht, fototoestel in aanslag. ( ze mist haar fotomaatje). Lunch met croque kaas/ham en een slaatje. Sommigen gaan wandelen anderen doen een dutje, wij doen het ook rustig. Het is hier zeer warm en de airco's doen gelukkig hun werk. Ik doe een klein wasje, batterijen opladen, dagboek en blog bijschrijven. ( ik moet 3x herbeginnen, door slechte verbinding kan ik niet doorsturen en ben ik het kwijt). Anne doet nog een fotoshoot en we drinken een glaasje aan de bar met nog een paar medereizigers. Anne speelt rummikub, ik probeer nog maar eens iets te schrijven. Om 19u eten we weer allemaal samen...mooi buffet met kippenboutjes en kippenvleugeltjes van de braai met een heerlijke saus. Schitterend! Zeer lekker. Aan de rivier wordt een vuur aangestoken waar we allemaal rond zitten. Roept herinneringen op...remember tuupes? Wij verlaten om 21u de groep en gaan slapen, tot morgen.

Dinsdag 8 november

Heerlijk geslapen, om 7 uur ontbijt en om 8u zijn we onderweg. We rijden door eenzaam, zanderig gebied richting Fish River Canyon. We zien een springbok, een struisvogel en een paar gazellen onderweg. Om 9u30 zijn we er. Spectaculair!! De canyon is 170km lang en 550m diep. De 2de grootste ter wereld. Grand canyon in the States blijft natuurlijk nr 1. Het is al brandend heet, dus goed smeren en hoedje op. We wandelen 20 min naar een uitzichtpunt. Ongelooflijk mooi! We zien een mini versie van de horse shoe bend. We blijven een tijdje sprakeloos genieten van het uitzicht. Nu nog een uurtje rijden voor de lunch. Leuk baancafé, beetje speciaal ingericht met allemaal wrakken van auto's. Er is weer zeer vriendelijk personeel en de bediening gaat vlotjes. Anne neemt ribbetjes met chips, ik een vegetarische quiche met een fris slaatje, allebei een cola. We betalen 200 rand, omgerekend de belachelijke prijs van 11€. Nu nog 2uurtjes naar Bethanie waar we overnachten in een lodge. Onderweg terug een springbok en een hele grote troep bavianen ( zeer donker van kleur). Anne kan een foto nemen van de springbok bij een boom en wat blijkt? Er staat een giraf bij! Iets voor 16u zijn we in Bethanie, een klein stoffig gat. Wel een sympathieke lodge met binnentuin. We gaan even het stadje in voor een paar foto's, om 17u terug in de bar, het begint hier al lekker te ruiken.

Als antwoord op een vraag, er zijn wel al foto' te zien. Gewoon bovenaan op foto's klikken

Om 19u diner met kippetjes en springbok, veel groenten, slaatje en dessert. Om 21u zitten we al in bed.

Woensdag 9 november

Het internet is hier zeer slecht. Zeer moeilijk om iets te posten. Het is nu vrijdag en eindelijk weer normale verbinding.

Zoals iedere dag wekker 6u15, ontbijt om 7u. Het verloopt allemaal een beetje chaotisch. De vrouwen van de bediening zingen een afscheidslied. De groep is zeer stipt en we kunnen zelfs voor 8u vertrekken. De weg is erg hobbelig en we worden goed dooreengeschud. Het is erg stoffig, we rijden zelfs een paar keer over uitgedroogde rivierbeddingen. Om 10u stop aan een Duits kasteel dat gebouwd werd in 1908 als cadeautje aan zijn geliefde en om er paarden te kweken. Om 13u in lodge Hammerstein, echt in het hol van pluto. Het is zeer Duits maar toch verloopt de lunch heel chaotisch. Het duurd meer dan een uur voor we bediend geraken. Ik eet bockworst met kartoffelsalade ( hoe Duitser kan het worden) voor Anne een tosti met Griekse salade. Het zwembad ziet er heerlijk uit en bijna iedereen neemt een frisse duik. Zalig! Anne zwemt niet en gaat terug op beestjes jacht, fototoestel in aanslag. Nog wat opdrogen in het zonnetje, douchen en we mogen alweer aanschuiven voor het buffet. Terug om 21u in bed, we zijn doodmoe.

Donderdag 10 november

Wekker om 4u!! Koffie met droog koekje om 4u30. We krijgen wel een zakje met ontbijt voor onderweg, fruitsapje, 2 boterhammen met kaas en ham, gekookt eitje, appelsien en een reep chocolade. We vertrekken iets voor 5u. Zeer hobbelige weg, veel stof maar we rijden toch flink door. Stop om de zonsopgang te bewonderen. Iets voor 6 uur staan we aan de ingang van Sossuvlei. De rode zandduinen duiken voor ons op, whow, zo mooi, net zoals we ze ons voorgesteld hebben. We moeten overstappen in een wagentje dat schuddend en schokkend voortgetrokken wordt door een tractor tot in de buurt van Deadvlei ( dode vallei) we moeten een vrij hoge duin over. We zwoegen door het mulle rode zand, het is pas 8u, maar al snikheet. Hoedje, zonneolie en zonnebril zijn noodzakelijk. Het zweet stroomt vrolijk uit ons lijf, maar dit nemen we er graag bij, het is het zeker waard. Wat een schoonheid, wat een kleurenpracht. De witte kleiachtige bodem, het rode zand, de helblauwe lucht en de dode bomen, een adembenemend zicht. We blijven maar foto's nemen. De afdaling terug naar het karretje verloopt vlotter. Na nog 25 min schudden in het wagentje rijden we terug met de bus tot aan Hill 45. Een 180m hoge duin die men kan beklimmen. Sommigen doen de volledige klim, anderen passen, ik doe een stukje en keer terug. Ik wil mijn knietje nog kunnen gebruiken voor de rest van de reis. Als iedereen terug beneden is en we klaar staan om te vertrekken krijgen we bezoek van een Oryx. De camera's klikken er vrolijk op los. ( een Oryx kan 6 maand zonder water en verspilt als het warm is zeer weinig energie). Iets na 12u een zeer lekker buffet met koud en warm en dessert in een poepsjieke lodge, de Dunesossusvlei. Na deze heerlijke maaltijd is het nog 2u30 rijden naar de lodge bij Bushman. Wat een prachtige locatie is dit, midden in nomansland. We krijgen en huisje met een terrasje. Whoww, dit is echt ongelooflijk, dit is de naam " room with a view" meer dan waardig. We zitten midden in de film ' out of Africa' en verwachten Merryl Streep ieder moment. ZAAALIG! Om 18u30 worden we opgehaald met een open hobbelkarwagen voor een drive rond het domein. Frans, de chauffeur geeft uitleg op een ludieke manier met veel gebaren en vingergeklik.. We leren veel bij. We zien een aardwolf, stokstaartjes en een Oryx.....3 Oryx....plots verschijnen er tientallen. Een grote kudde wandelt rustig verder. Het enige hoorbare is klik, klik, klik van de camera's. Mooi, mooi, mooi. We stoppen op een hogere duin om de zonsondergang te zien. Hoe romantischer kan het worden..wat een mooie dag! We hobbelen terug naar de lodge, diner is served. Springbok worst, oryx steak van op de braai. Lookbroodjes, tomatenbrood, allemaal zelf gebakken door de vrouw des huizes. Verder zijn er nog slaatjes en sausjes. Het is een lekkere afronding van een perfecte dag.

Vrijdag 11 november

Heerlijk geslapen. Het is 6u30 en we genieten van een prachtige zonsopgang. Zo wil ik elke dag wakker worden. Lekker ontbijt met terug versgebakken brood. Om 7u30 vertrekken we en rijden door de Nobid woestijn. Met mooie ronde heuvels, later op weg naar de Walvisbaai worden het witte duinen. Korte stop om de honderden flamingo's te bewonderen. Tegen de middag zijn we in Swakopmund, een grote stad met Duitse invloed. Leuke lodge, we slapen hier 2 nachten en kunnen hier onze was laten doen. We gaan met 6 andere reizigers een pizza eten om de hoek. Er is keuze uit verschillende excursies, maar wij nemen een vrije namiddag. We verkennen, de niet zo gezellige stad, dwalen over een marktje, worden lastiggevallen door bedelaars. Eten een apfelstrudel bij Anton en verdwalen op weg terug naar het hotel. We komen uiteindelijk toch terecht net optijd om andere kleren aan te doen. We hebben met Clo en Rien gereserveerd in the Lighthouse, een visrestaurant met uitzicht op zee. Lekker, maar veel en we krijgen het echt niet op. Om 22u in bed.

Zaterdag 12 november

Ontbijt terug om 7u want om 8u worden we verwacht voor de walvis dolfijnen excursie. We worden afgehaald met een kleiner busje, we zijn met 10. We worden terug naar Wakvisbaai gevoerd waar we na wat wachten aan boord gaan van een catamaran. Er is ook een Russische groep ( vrienden van overal ter wereld die zeker geen volgelingen van Poetin zijn) we hebben er een goede babbel mee. Al onmiddelijk na vertrek land er een pelikaan op de boot, een zeehond volgt. Na niet zolang varen zien we een walvis opduiken. Het gaat allemaal zo snel dat ik geen foto's kan nemen. Anne daarentegen heeft mooie vinnen. We blijven lang kijken naar enkele dolfijnen die speels opspringen. Ook veel zeehonden die een leuke tijd beleven. We stoppen even aan een zandbank volgepakt met robben. Er zijn veel mannetjes aanwezig want de paartijd is begonnen. Het gaat er levendig aan toe. Op de terugweg zien we nog 2 walvissen. We krijgen een glas bubbels en allerlei hapjes. Een volle plateau oesters staat te blinken...heel lekker. De oesters zijn klein maar zitten zo vol. Lekkere dikke, romige beestjes mmmmmmm! We zijn terug om 13u en gaan in een Duits restaurant eten. Anne neemt calamares en ik neem oesters op 3 verschillende manieren bereid. 2 rauwe, 2 met spinazie en kaas, 2 met wittewijnsaus en kaas. Het is zeer lekker. We hebben nog een uurtje vrij, want om 15u worden we afgehaald voor een tocht door township. We stoppen bezoeken een marktje, gaan op bezoek bij een vrouw uit de Herero stam. Ze woont daar samen met haar oudste dochter en kleinkinderen. Ze is gekleed in de prachtige gekleurde typische gewaden. Daarna rijden we naar een andere stam waar we uitleg krijgen over de natuurlijke geneesmiddelen die ze gebruiken. Ze maken thee van olifantenkak, aardwolfkak, veel cactussoorten enz.. De levens omstandigheden zijn door onze ogen gezien verschrikkelijk. We hebben allemaal een dubbel gevoel. De volgende stam woont in bouwvallige met plastic afgedekte huisjes. We worden uitgenodigd om hun specialiteiten te proeven we krijgen de typische gerstepap waar we met de rechterhand bolletjes moeten van draaien om dan in de wilde spinazie te dippen. Wel lekker. We krijgen bonen, een soort oliebol en gebakken wormen. Ik proef alles en het is lekker. We rijden naar de lodge en zijn pas om 18u45 terug. Snel iets anders aantrekken en we gaan eten met Aaldert en Diny, Hanneke en Dorie. Anne neemt Oryx in rode wijsaus, ik een ribeye met pepersaus en een slaatje en een grote pint bier. Lekker voldaan terug naar huis. Nog enkel bagage pakken, en onder de dekens. Wat een volle, interessante, leerrijke dag !

Zondag 13 november

We mogen uitslapen!! Geen wekker om 6u, maar pas om 8u. Natuurlijk om 7u wakker en heb ik tijd om wat bij te schrijven. We vertrekken pas om 9u30 richting S?keleton coast. Het is een eenzame lege rit langs de kust doorheen eindeloos witte strand. Saai, saai, saai. We stoppen aan een "mooi" wrak de Zeila. We kopen een sleutelhanger aan een koppel verkopers. Verder stoppen we aan Cape Cross om de pelsrobbenkolonie te zien. Er zijn er ongeveer 50.000. Het stinkt er verschrikkelijk. Er zijn veel jonge beestjes, spijtig genoeg ook veel dode ( omdat onervaren moeders hun baby niet koel genoeg houden en ze zodoende sterven aan uitdroging.) We stoppen een paar km verder in een mooie lodge waar we lunchen: een linzensoep en een gevulde wrapp met kip, een lekkere koolsla en chips. Heel lekker. We gaan verder landinwaarts en worden heel erg door elkaar geschud. Iets na 15u zijn we aan " white Lady guesthouse in Uis. Het is er verschrikkelijk heet. We krijgen een kamer met 2 kamers in. 1 met 2 singels, 1 met een dubbel bed, eindelijk. Geen kamernummer maar een naam, wij zitten in de olifant. Na een verfrissende zwempartij is er terug Braai met lekkere ribben, boerenworst en kudusteak. We delen een fles rode wijn. Het wordt weer heel laat. Om 21u15 grote dodo.

maandag 14 november

Vandaag is het feest! Bij het ontbijt om 7u30 zingen we Happy Birthday....Désirée is jarig. We vertrekken om 8u richting Twijfelfontein. Na terug een hobbelige weg, asfalt is volledig verdwenen, zijn we er. Onderweg zien we struisvogels en een kudde giraffen en natuurlijk veel stof. In Twijfelfontein gaan we de 6000 jaar oude werelderfgoed rotstekeningen bekijken..De weg ernaartoe is zwaar. We moeten over grote rotsen klimmen. We helpen elkaar, er wordt getrokken en geduwd, handjes vastgehouden en moed ingesproken. Het is bloedheet, geen schaduw te zien, maar het is het afzien waard Er zijn zo'n 1500 tekeningen te bewonderen. Veel struisvogels, springbok, zelfs een leeuw en een pinguin. De terugweg is minder zwaar zegt de gids, had je gedacht. Dan moeten jullie weten dat de oudste deelnemer 82 jaar is, gevolgd door een van 79 en 78 jaar. Zeer kranige mensen. Terug beneden drinken we een ijskoude cola. We moeten nog een uurtje rijden voor de lunch. stoppen in een sjieke lodge en krijgen weer een buffetje voorgeschoteld. Na de lunch rijden we een paar km om een Himba dorp te bezoeken. We worden er verwelkomd door de 2 aanwezige mannen en 6 vrouwen met kleine kinderen. De rest is met de geitenkudde op stap. We hebben een dubbel gevoel. Het voelt niet natuurlijk aan, we voelen ons indringers. Aan de andere kant genieten we van de unieke setting en nemen veel foto's. We smelten in de zon, de uitleg door de gids verstaan we maar half, onze hersenen zijn vloeibaar geworden. Nu nog een half uurtje tot aan de lodge Etotongwe in Outje. Het duurd niet lang of we zitten allemaal in het zwembad, ZALIG! Om 19u30 staat het buffet klaar. Er zijn hier meerdere groepen en het is niet zo gezellig, maar, na het eten komt de verjaardagstaart met bubbels en wordt er gezongen. Om 21u sluit de keet en vliegen we buiten. We zijn toch wel moe van weer zo'n mooie, maar wel drukke dag. Tot morgen

Dinsdag 15 november

Ontbijt om 7u15, vertrek 8u. We stoppen al meteen in het stadje om te pinnen, lunch te kopen, en ik koop kruiden en woestijnzout. Echt vertrekken doen we pas om 9u richting Etosha. Vandaag doen we een korte gamedrive met de bus, morgen volgt een echte in een open 4x4 wagen. De weg is zeer slecht, een echte " tettekewip". Aan de ingang is het al meteen prijs: we zien springbokken, oryxen, kuduhindes, een secretarisvogel en in de verte een eenzame giraf, wat een verwelkoming. Iets verder stoppen we aan een drinkplaats en daar is het een waar spektakel met als hoogtepunt 2 olifanten en een koppeltje struisvogels met jongen. We blijven er heel lang staan en het geklik van de fototoestellen is duidelijk hoorbaar. We eten lunch uit het vuistje aan een ander waterhole, met een felblauwe reiger, een blackfaced impala, zebra's en springbokken. Het is zeer warm, 38°. We overnachten 2 nachten in 2 kleine guesthouses, dus de groep wordt gesplitst wij zitten met 9 vrouwen in Bushberg onder het beschermend oog van Barry, de chauffeur. Het afscheid van de anderen wordt begeleid door aangepaste liedjes. Er wordt veel gelachen, de sfeer is uitstekend. Het eten is eenvoudig, maar lekker. We blijven aan het zwembad nog even gezellig nagenieten. Om 21u gaat iedereen slapen, morgen wordt een zware dag.

Woensdag 16 november

Het wordt een vroege dag, wekker om 5u15, ontbijt om 5u45, vertrek om 6u15. We halen eerst de anderen op en rijden richting Etosha Nat. Parc. Daar stappen we over in 2 open 4x4 wagens. Wij zitten vooraan, de beenruimte is heel beperkt, maar we hebben wel prachtig zicht. We zien bijna onmiddelijk kuddes springbokken, zebra's en oryxen. Onze chauffeur krijgt plotseling bericht dat er een leeuw te spotten valt. We rijden snel naar de plaats, maar we zien de auto's al wegrijden. Dju toch, te laat...maar we rijden een blokje om en ja hoor...daar loopt een leeuwin. Wat een mooi dier! We rijden verder naar een drinkplaats en er staan de " normale" dieren, zebra, springbok, struisvogel. Er worden veel foto's getrokken. En dan...ongelooflijk...we zien een zeer grote groep olifanten onze kant uitkomen. Wat een schouwspel, wat een spektakel! Zeker 60 van die prachtige beesten, slurf omhoog om het water te ruiken. Ze wachten rustig hun beurt af, ze drinken gulzig, besproeien elkaar, maken plaats voor de volgenden. Whoww, zoveel geluk, zelf de chauffeur is onder de indruk. Ze blijven maar komen, en wij blijven maar foto's trekken en genieten. Ze staan wel heel dichtbij en soms komt er eentje dreigend naar ons maar we staan daar met teveel auto's, zeker 25. Na toch zeker bijna een uur genieten van het schouwspel rijden we verder. We zien een leeuw met prachtige manen die ergens een gevangen springbok ophaald. Hij loopt rustig verder, prooi in de muil, tot aan een boompje om in de schaduw zijn maaltijd te veroberen. Whoww, zoveel geluk. We zien iets verder nog een leeuwin! Op weg terug naar de gate voor de picknick zien we nog een jakhals en 2 gieren. Om 12 uur worden we afgezet aan een lodge om onze meegekregen lunch te eten. En we worden pas om 14u30 terug afgehaald. Wat vervelend, het is snikheet, en daar zitten we dan. De lunch is niet echt wauw: aardappelen in mayo, wat geraspte wortelen en 2 dunne plakjes koud gebakken vlees. We drinken nog een koffie en eten er een stukje taart bij. We vinden wat verkoeling in het campingwinkeltje waar we uitgebreid alles bekijken en dan in een informatiecentrum. Wat een verloren, hete 3 uur. We kruipen terug in de open tereinwagen voor het vervolg van de trip en zien het eerste half uur niets. En dan begint het te donderen, we zien bliksem en dan gaan de hemelsluizen open... het giet. Het is van maart geleden dat het hier geregend heeft en dan net genoeg om wat stof te blussen. Op 5 min tijd veranderd de weg in een modderpoel. We proberen de zeilen van de auto naar beneden te doen, wat maar half lukt en glibberen verder terug naar de uitgang. 15min later is de zon er weer, maar overal zijn er waterplassen. We zien nog een groepje giraffen, nog een jakhals, een koppel kudu en een grote trap ( soort vogel). Om 16u aan de gate worden we opgehaald door onze bus. Nog een uurtje rijden, het begint weer te druppelen. Om 17u aan ons guesthous en het begint weer te gieten. De andere helft van onze groep zit zonder elektriciteit, er was een kleine blikseminslag en een brandje, gelukkig niet erg. Het dinner om 19u is ok, niets speciaals, maar voldoende. We blijven nog een tijdje napraten, het blijft regenen en om 21u liggen we al in bed.

Donderdag 17 november

We mogen uitslapen, wekker om 7u15, ik ben al wakker om 7u. We hebben 10 uur geslapen! De warmte, de vele indrukken en altijd mensen om je heen maken het soms wel vermoeiend. Om 9u pikken we de anderen op en rijden terug richting Outje om terug broodjes op te halen, wij pinnen nog een kleinigheid en kopen wat snoep in de Spar. De steden zijn hier zeer Westers. Grote moderne supermarkten met gekende merken zoals dove en nivea, head en shoulders en mars. Er is zelfs een Ford autohandelaar. Maar, overal zie je bedelaars, kinderen die komen schooien. Himbavrouwen met kinderen die hun zelfgemaakte prullen willen verkopen worden weggejaagd door de politie. We vertrekken hier terug om 10u30 en rijden tot in Grootfontein waar we stoppen aan een benzinestation waar we buiten al staand ons broodje kunnen opeten. Ik koop nog een worst, want dit was maar een pover maaltje. Verder gebeurt er niet veel, we rijden en rijden, we zien wel nog een paar koeien, geiten, een verdwaalde Oryx en wat bokjes. Het grootste deel slaapt, het is stil in de bus. Rond 15u zijn we in Roy's Lodge. Zeer originele setting, maar het is zeer warm, heet zelfs, het is 38°. Gisteren was het hier noodweer en geen elektriciteit. Op de kamer is het 30°, dat belooft. We nemen een verkoelende duik in het zwembad en als we terug in ons huisje zijn is er licht, Yes,yes...we kunnen de airco aanzetten. We moeten hier goed smeren, want er zijn veel muggen, ook malariamuggen. Vanavond terug klassiek buffet met wildsteak, zoetzuur varkensvlees en veel groenten. Na het eten lopen we nog even naar een waterput, maar er is niets te zien. Nog voor 21u in bed, het was een zware dag en vooral de warmte maakt ons moe.

Vrijdag 18 november

Ontbijt pas om 7u30, weeral eens 10 uur geslapen. Na het ontbijt rijden we in een uurtje naar de bushmen village museum. De mensen hier acteren er de tradities van hun stam, maar wonen eigenlijk in een dorp vlakbij waar hun kinderen ook naar school gaan. Het is al bloedheet (36°) en we verbranden ons voeten op het zandpad naar het dorpje. De gids spreekt goed Engels en heeft uitleg bij de demonstratie vuurmaken, boogschieten en hoe de sjamaan mensen geneest. Bij de genezingsdans dansen de mannen, ze trillen en schudden met hun kont in een tempo dat niet bij te houden is. Zo'n dans kan de gehele nacht doorgaan. Daarna krijgen we nog zang en dans van de vrouwen begeleid door veel ritmisch handgeklap. Dit was een zeer leerrijk, aangenaam bezoek. Na een uurtje zijn we terug in de lodge en krijgen we een lichte lunch van tosti met een slaatje. Nu volgt nog een rit van 3uur naar Rundu. Het landschap verandert, we krijgen slechtere wegen, meer hutten, rondlopende koeien en geiten. Veel kleine omheinde terreinen met hutjes en huisjes met golfplaten dak. Af en toe wat landbouwgrond. De lodge voor vannacht ligt weeral eens in " the middle of nowhere". We krijgen allemaal een huisje met een hemelbed met muskietennet. Het blijft er heet en er is geen airco! Een plons in het zwembad zorgt voor afkoeling ( toch voor even). Het is hier een echt vogelparadijs en krijgen een onwaarschijnlijk concert van gekwaak, gefluit en gekwetter. Dinner in een grote ruimte met open vuur. Vooraf erwtensoep! ( het is nog 30°), daarna lekkere steak, pompoen beignets, rijst en terug veel groenten. Na het eten volgt nog een dansoptreden van het personeel, zeer leuk, maar na 2 dansjes verdwijnen we geruisloos naar de kamer. We zijn doodmoe, afgemat door de hitte. Het is nog warm op de kamer, maar we zijn zo moe dat we toch onmiddelijk in slaap vallen.

Zaterdag 19 november

Het is zeer moeilijk om op internet te geraken, dikwijls is er zelfs geen wifi.

We mogen uitslapen tot 7u30. We vertrekken pas om 9u richting Botswana. Weer deze?lfde armoedige nederzettingen, veel koeien, geiten en ezels. Iets over 12u verlaten we Namibië en dan te voet tot aan de grens van Botswana. Papieren invullen, aanschuiven, één voor één bij een ambtenaar, er wordt flink gestempeld. Alles samen duurt het ongeveer 1 uur. We eten lunch in de bus en rijden ondertussen door groen bosland met een zanderige bodem. Iets na 15u rijden we ons " tented camp" binnen. Het ligt binnen een omheining aan de Otavango. Ons huisje " sea eagle" staat op stelten, er zijn 2 bedden en een buitentoilet en buitendouche. Om warm water te krijgen wordt er een soort kachel aangestoken. We zien al onmiddelijk een olifant vlak voor onze tent aan de overkant van het water. Hoe cool is dit! Om 17u gaan we de rivier op voor een sunset cruise. Op de oevers gigantische papyrusbossen en rietkragen. Rustig varen, niet echt spannend, we zien wel regelmatig bijeneters en een soort stern. Aalscholvers vliegen langs alle richtingen, we zien een krokodil, we kijken naar de zonsondergang......en dan.....begeeft de motor het. Eerst worden we getrokken door de tweede boot, maar al snel komt er een rescue boot. We moeten wel overstappen en dat is best spannend. We varen met volle snelheid terug naar de lodge waar het dinner op ons wacht. Vrij droge kip, smaakloze groenten en weinig gekruide rijst. Nja, het kan niet alle dagen feest zijn. Er is geen enkele verlichting op het terrein dus wordt het wel spannend om je eigen tent te vinden. Gelukkig hebben we een koplampje.

Zondag 20 november

Ondanks de warmte in de tent vallen we snel in slaap. 'snachts worden we wakker van geplons en geknor en gewroet. Waarschijnlijk door nijlpaarden. We worden terug om 5u30 wakker door het gefluit en gekwetter van vogels. Ontbijt om 7u. en het verloopt allemaal heel traag. Om 8u vertrekken we met de boot de Otavango op, deze keer diep de delta in. We zien terug veel vogels en om 10u moeten we overstappen in heel wankele smalle bootjes: een mokoro ( een soort kano). Het is niet zo gemakkelij om in te stappen en op de bodem plaats te nemen, we zitten allesbehalve comfortabel. Achterop staat een man die met een lange stok ons voortduwt. We varen door modderige smalle geulen, het water is zeer ondiep, en dan komen we midden de waterlelies terecht. Whoww, zeer mooi, maar zeer heet, het is 45° en we smelten langzaam weg. De handjes in het water, haar natmaken, het helpt niet echt. De tocht duurt een uurtje en we stoppen aan een lunchplek in de schaduw onder de bomen. We krijgen sla, bonen, brood en spaghetti en een flesje fris water. Hier is het een stuk koeler en we komen bijna weer op temperatuur. Terug de boot in, het is 40° in de schaduw. Wat we te zien krijgen maakt alles veel makkelijker dragen. We zien olifanten in het water, wel 20 nijlpaarden, 4 krokodillen, 2 soorten bijeneters, ijsvogels, een visarend, veel blacksmith plovers, en tientallen andere vogels. De fototoestellen klikken. Het is 16u en we komen halfgekookt terug. Eerst dorst lessen, dan plons in het zwembad. Het blijft 39°. Het avondeten wordt terug buiten geserveerd, het is braai met kipkebab, rundssteak, rundsworst, polenta, maiskolven, koolsla en aardappel in de schil. Het smaakt ondanks de warmte. Iets na 21u gaan we slapen.

Ik ben geschorst op fb voor 24 uur omdat ik " naaktfoto' en blote borsten" heb gepost, nml de foto's van de bosjesmannen.

Maandag 21 november

We hebben een laat ontbijt ( 8u) met zicht op olifant aan de overkant van de rivier. We vertrekken pas om 9u30 vandaag. Het is al meer dan 30°, dat belooft voor later. Iets na 10u de grensceremonie: papieren invullen, aanschuiven, en stempelen, het verloopt vrij vlot. We zijn nu terug in Namibië en we rijden terug over onverharde landwegen. Gelukkig is het niet zo ver. Al voor 12u aan de Mahunga Safari lodge. Zeer vriendelijke ontvangst met drankje en vochtige doekjes. Het is terug al 40°, het zweet loopt van ons af. In de schaduw op een uitkijkterras eten we een kleine lunch. Tijdens het wachten zien we aan de overkant al meteen een grote zeearend. Aan de oever loopt een wrattenzwijn, enkele impala en een kudu. In het water enkele nijlpaarden. We moeten lang wachten op het eten en alles verloopt nogal chaotisch. De kamer ligt in een mooie tuin en is vrij fris. Er is ook een mooi zwembad waar we dankbaar gebruik van maken. Sommigen gaan op game drive, anderen met een boot het water op...wij nemen even een break. De warmte, vroege dagen, de vele indrukken beginnen door te wegen. 's avonds set diner op het uitkijkpkatform aan een mooi gedekte tafel. We krijgen heerlijke impala steak met rijst en groenten. We gaan terug vroeg slapen want morgen wordt een lange reisdag.

Dinsdag 22 november

Bij het wakker worden ( om 5u) krijg ik van Anne een kaartje en cadeautje ( een pakje biltong die ik zelf gekocht had!), kaartje van de groep, felicitaties, balonnen in de bus, " happy Birthday door de luidsprekers, heel leuk. We moeten vandaag meer dan 5ookm rijden en we hebben de grensovergang naar Botswana. We krijgen het ontbijt, netjes verpakt, mee in een doos. ( 1 boterham met kaas, 1 met salami, gekookt eitje, tomaatje, augurk, knackworst en een doosje fruitsap.) We stoppen onderweg voor een korte toiletstop en om iets voor de lunch te kopen. Ik neem een slaatje en een appel, Anne een kaneelbroodje en mandarijntjes. We zijn voor 14u in de lodge, hebben net de tijd om bagage op de kamer te zetten en iets te drinken, want om 15u worden we afgehaald met 4x4s en naar de Choberivier gebracht voor een bootcruise. (De Choberivier is een zijrivier van de Zambezi.) De Chobe vormt hier de grens tussen Namibië en Botswana. We worden weer al eens verwend! We zien verschillende grote krokodillen, nijlpaarden, ibissen, verschillende slangenvogels ( lijkt op een aalscholver), ijsvogels, een zeearend, verschillende reigers, nijlganzen, waterbok, wrattenzwijn, impala en een prachtige zonsondergang. We zijn pas na 19u15 terug en moeten meteen naar de bar waar ze wachten op ons voor een optreden met zang en dans. Het wordt een opzwepende dans met veel voetgestamp en handgeklap. Vooral de mannen stampen en zwieren er lustig op los. Na de show wordt " de jarige," ik dus uitgenodigd voor de dans. Pfffppphoe...het blijft maar doorgaan, minuten aan 1 stuk van huppelen en ronddraaien, ik begeef het bijna als ik terug naar mijn plaats wordt gebracht. Leuke attentie, maar echt niet mijn ding. Ik trakteer de groep met een drankje. Het buffet staat klaar, terug braai, maar zeker niet zo droog als vorige keer. Als dessert wordt een roze taart met kaarsjes opgebracht met mijn naam erop. Zeer zoet, maar de 20 stukken gaan toch vlot naar binnen. Van Arjen krijgen we er bubbels bij. Het wordt een leuke gezellige avond. Om 21u30 naar bed. Spijtig dat we hier geen tijd hadden voor het zwembad!

Woensdag 23 november

Wekker om 5u, het doet pijn, maar het vooruitzicht op de gamedrive werkt genezend. We vertrekken om 5u45 aan de receptie met 3 4x4 wagens. Eerst 8 km tot de ingang van het park. Het is nog aangenaam van temperatuur, er is wel wat wind. Er zijn meer auto's, iedereen wil zo vroeg mogelijk gaan. We zien al onmiddelijk impala's en kort nadien 2 indrukwekkende buffels. Verder aalscholvers en een eenzame lepelaar. Het karkas van een olifant en later nog meer botten. Er zouden hier 60.000 olifanten zijn in Chobe nat. Park, maar het is wel meer 11.000 km2 groot. We zien Nijlganzen en in de verte 3 nijlpaarden aan land. Meer impala's en een mestkever een bolletje mest voortrollend. In dat bolletje zouden haar eitjes zitten. We zien meer impala's en we stoppen aan de oevers van de Zambezi om de benen te strekken, en we krijgen koffie of thee. Er zijn ook verschillende jeeps met Botswanen die met ons op de foto willen. Aaldert, die een zeer grote man is krijgt horden vrouwen aan zijn lijf voor een foto. Die mensen wonen in delen van het land die niet echt toeristisch zijn met gevolg dat ze weinig of geen blanken zien. Nu kunnen ze thuis stoefen dat ze ook blanken gespot hebben tijdens de gamedrive. Na 20 min. rijden we verder en terug veel vogels tot we 3 leeuwinnen spotten. Ze drinken in een kleine waterput. Whoww...ze trekken verder, wij volgen met de auto's...er komen meer wagens..1 van de leeuwinnen steekt over tussen de auto's...klil, klik, klik...wat mooi! Uiteindelijk legt ze zich neer in het volle zicht van iedereen. Wat een mooi dier is dit toch. Na een tijdje rijden we verder om nog meer te zien...we willen toch nog 1 van die 60.000 olifanten zien. En zien doen we ze! Whoww, whoww, wat een spectakel. Tientallen olifanten steken over, voor ons, achter ons, naast ons reuzegrote prachtige dieren. Dit hebben we nog nooit meegemaakt, wel beangstigend! maar ongelooflijk mooi! Wat een mooie afsluiter van de laatste gamedrive. We moesten in feite om 9u terug zijn, het wordt 9u30. Bagage halen, en eindelijk ontbijt, spek, worstjes, eieren, bonen in tomatensaus, gebakken champignons, toast, yoghurt, fruit...enz...het smaakt, ik had honger. Nu nog 1 uurtje tot de grens van Zimbabwe. Namibië verlaten gaat vlotjes, voor Zimbabwe moeten we langer aanschuiven en een kaza visum ( goed voor Zimbabwe en Zambia) kopen voor 50$. Het gaat sneller dan verwacht en op ongeveer 1 uur zit iedereen terug in de bus. Om 13u in onze laatste lodge die net iets buiten het centrum ligt. Kamer is fris en er zijn 2 dubbele bedden. We eten een tosti met slaatje en gaan dan met de free shuttle naar het stadje. Het is heet, we bekijken een paar toeristenwinkeltjes, kopen wat spulletjes, worden constant lastigevallen door verkopers en zijn het na 1uur al serieus beu. We drinken nog iets fris, regelen een taxi en rijden voor 10$ terug naar het hotel. Zwempak aan, het water is vrij koud, maar het doed zo'n deugd. Nog een drankje, wat schrijven, douche, andere kleertjes aan en we gaan eten. We moesten reeds om 18u bestellen wat we wilden en het exacte uur erbij zeggen. Wij zijn om 19u25 aan tafel, willen eerst nog aperitieven, maar daar komt ons eten al. Clo en Rien moeten een half uur langer wachten en Marjo en André krijgen na 90min te horen dat de kok weg is, ze kunnen nog een slaatje en een tosti krijgen? Ze krijgen ook elk een glas witte wijn van het huis als verontschuldiging...mja...op zijn Afrikaans zeker. We gaan rond 21u30 slapen want morgen is het weer vroeg opstaan.

Donderdag 24 november

Wekker terug om 5u30, busje om 6u naar de watervallen. We gaan zo vroeg omdat er dan minder volk is en ook omdat het toch nog iets frisser is. We volgen een parcour van ongeveer 1.5km overal zijn er uitkijkpunten en iedere keer weer is het prachtig. Er zou minder water zijn, en inderdaad is het gordijn niet volledig, maar het blijft indrukwekkend. De zon staat perfect om een prachtige regenboog te toveren. Mooi, mooi, mooi, jongens toch! We nemen er de tijd voor en gaan bij het buitenkomen ontbijten in een leuke zaak. Mijn croissant met creamcheese en gerookte zalm valt wat tegen, Anne daarentegen is zeer tevreden met haar pannenkoekjes met citroen en gembersuiker. De cappucino is heeeeel lekker! We kopen nog wat souveniers in de kraampjes en nemen rond 10u30 een taxi met Hanneke en Dorrie terug naar de lodge. Het is bewolkt en plakkerig maar we zitten toch nog even buiten tot het plotseling hevig begint te regenen. Net op tijd voor de lunch, we bestellen voor de zoveelste keer tosti ( meer hebben ze niet echt). Na het eten herschikken we onze bagage, kleertjes klaarleggen voor morgen, douchen, klaarmaken voor het afscheidsfeestje, en dat doen we in stijl. Om 16u worden we afgehaald voor weer een sunset cruisse op de Zambezi. We zien niet veel dieren behalve wat nijlpaarden, maar we zitten aan tafeltjes, krijgen allerlei drankjes naar keuze, popcorn, nootjes, chickenwings, gehaktballetjes en fishfingers. Ik drink 2 gin tonic, Anne blijft bij witte wijn. Clo neemt het woord, we nemen afscheid van Barry, de chauffeur en Arjen de reisleider. We geven de goed gevulde enveloppes af en ze zijn beiden tot tranen toe ontroerd. De zonsondergang is nauwelijks zichtbaar, te veel wolken. Om 19u gaan we aan wal waar een gedekte tafel op ons wacht met veel kaarsjes. Ziet er zeer gezellig uit. De braai daarentegen is iets minder, het vlees is zwart en verbrandt, nou ja..we zitten toch samen. Er komt terug een groep zangers, er wordt wat gedanst, maar om 21u vertrekt de bus terug naar de lodge. Om 21u40 liggen we voor de laatste keer in een Afrikaans bed.

Vrijdag 25 november en zaterdag 26 november

Wekker om 7u15, rap wat kleren aantrekken want we willen Barry, de chauffeur uitwuiven. Hij rijdt met lege bus langs " autostrades" in 2 dagen terug naar Kaapstad :3200km. Iedereen is er en hij is ontroerd. We eten ongewassen ontbijt en dan pas douchen, kleertjes aan, alles samenrapen, want nu is het voor echt en alles moet mee. Om 9u vertrekken we naar Livingstone luchthaven in Zambia. Aan de grens nog wat aanschuiven, stempeltjes krijgen, vingerafdrukken geven, covidpas tonen...enz...maar we mogen door. Nog een controle voor we aan de luchthaven zijn. Het inchecken gaat vrij vlot en , oef, de bagage wordt meteen doorgestuurd naar Schiphol...Joepie, dit is toch al een zorg minder. We krijgen zelfs al de boarding pas voor de volgende vlucht in Johannesburg. Ons geluk kan niet op. Het is een zeer kleine luchthaven met 1 landingsbaan, een paar winkeltjes en een cafetaria. We bestellen allemaal iets en ....paniek, stress, bij de 5 werknemers..18 drankjes, oei oei oei.....het is een echte chaos, we moeten lang wachten, ze weten niet meer wie wat besteld heeft???? Mijn café glacé is gloeiend heet...we kunnen er gelukkig mee lachen. Een vrij klein vliegtuigje brengt ons in 2 uur naar Johannesburg. Het is 15u15 wanneer we landen en we moeten hier blijven tot middernacht voor onze vlucht naar Amsterdam, das lang, das heeeel lang. We kopen nog wat laatste souveniers, eten wat, drinken wat, nog wat winkeltjes, kijken half mee naar WK voetbal, NL tegen Equador. We zijn nu al moe en zijn het vooral beu. We betalen 450 rand pp om in een lounge te mogen rusten. Zalig schoenig uit, voetjes omhoog, drank, koud en warm buffet, je kan er zelfs douchen. Hadden we dit maar eerder gezien. We slapen toch 2 uur en eten brood met echte kaas en druiven, meloen en ananas. Heerlijk! Even verfrissen, tandjes poetsen...we zijn klaar voor de 11u durende vlucht. We krijgen een flesje water, rond 1u een pastagerecht, we proberen te slapen, lopen wat rond, ik kijk naar de film Downtown Abbey, om 8u30 lekker ontbijtje, en om 10u20 landen we. Joepie!! Er wordt aan de bagage afhaalband uitgebreid afscheid genomen van de reisgenoten en als de bagage er is gaat iedereen zijn eigen kant uit. Wij worden afgehaald door Lien met onze auto. We stoppen rond Antwerpen in een baanrestaurant om iets te eten en dan laatste stukje nog naar huis. Rond 16u steken we de sleutel in de deur....we zijn thuis!!

Zondag 27 november

We hebben 12u geslapen!!

Na 24 dagen, 5300 km, 16 verschillende lodges, 5 landen, meer dan 100 olifanten, 5 leeuwen, honderden springbokken, impalas, krokodillen en nijlpaarden, duizenden vogels en 2 reiszakken met vuile was, hoofd vol indrukken, fantastische ervaringen zijn we weer thuis! Straks draaiende wasmachien, uitpakken van souveniers, maar bovenal, straks in ons zeteltje met de poezen op schoot! Het was mooi!!!!

Tot de volgende reis.

Van de Moezel tot Salzburg

Het is weer zover, vrijdag vertrekken we richting Duitsland. Terug met ons tweetjes en niet met de camper, maar, gewoon met de wagen. Het wordt een rustige, wandelreis beginnend in de Moezelstreek en eindigend in Salzburg. Vanaf 3 september kunnen jullie al onze avonturen weer meebeleven.

Vrijdag 3 september

Ring...ring...ring...7uur...wekker loopt af. Na een klein ontbijtje ( koffie en banaan), bagage afwerken, poetsvrouw laatste richtlijnen geven, auto laden, gps instellen vertrekken we om 8u30 richting Brussel. Alles gaat vlot, tot onze verbazing zeer vlot zelfs, tot op de ring..daar begint de file ??. We horen op de radio dat door een ongeval 2 rijstroken versperd zijn en er een wachttijd van 1 uur is. Bijna stilstaand verkeer, we schuiven als een slak verder. Volgend bericht op de radio, 2 uur vertraging??..we hebben "geluk"...na 1u30 kunnen we opnieuw rijden. Tijdens het schuiven checked Anne haar mail, bericht van de bank dat er waarschijnlijk fraude gepleegd is met mijn visa??. En inderdaad, na het nakijken van onze rekeninguitreksels blijkt dat er 1150€ uitgegeven is waar wij niets van weten. Volgende benzinestation stoppen we en na een paar telefoontjes zijn we gerustgesteld dat alles in orde komt??. Na nog een lunchstop, toilet bezoek en winkel bereiken we eindelijk onze eerste bestemming..Roompot Ferienresort Cochem. We hebben huisje 510, een rustig gelegen woning met tuin en privé sauna. Ziet er leuk uit. We genieten met een koffietje van de rust. Nog even tot aan het hoofdgebouw met restaurant, bar, winkel en zwembad ( dat spijtig genoeg nog gesloten is door corona). We drinken iets fris op het terras en wandelen terug naar ons verblijf. Wat is het hier zalig...De stress is weg en we zitten buiten te genieten van een aperitiefje terwijl ondertussen de saus pruttelt en de pasta kookt. Het zal niet laat worden vandaag...Morgen wacht een nieuw avontuur...hopelijk minder emotioneel.

Zaterdag 4 september

Zalig geslapen..zeer goede boxspring. Om 7u30 wakker..na ontbijtje mail checken en nog eens naar ons rekeninguitreksels gekeken, en de volledige 1150€ zijn teruggestort. De dag kan niet meer stuk. We vertrekken richting Wierschem voor een wandeling naar Burg Eltz. Onderweg zien we pijlen naar " rondwandeling in historisch centrum van Münstermaifeld. We volgen de pijlen naar de parking en komen in een stadje terecht waar de tijd is blijven stilstaan.Tientallen vakwerkhuizen, een stiftkerk, een oude gevangenistoren uit 1500, een klein museum van oude paardengarelen met als voorbeeld een Belgisch trekpaard. Op het plein voor de kerk zien we verschillende citroën oldtimers die aan een rondrit bezig zijn in de Moezelstreek. Om 10u45 zijn we in Wierschem. We staan op een mooie parking voor wandelaars naar Burg Eltz. We vertrekken langs glooiende velden met zonnebloemen, stralende blauwe hemel, 27°, we wanen ons in Toscane. Hele mooie wandeling langs velden, door bossen, soms een pittig stukje tussen, maar aangenaam wandelen. Om 13u zijn we aan de imposante Middeleeuwse burcht. Er staat een lange rij aan te schuiven om binnen te gaan, dus besluiten we om verder te gaan en de volledige luswandeling van 14 km te doen, 'maar' 2 km meer dan als we zouden terugkeren. We lunchen aan een snelstromend watertje en ik ga even met de voetjes in het water. Wat doet dit deugd. We klimmen zachtjes verder en komen aan een terras ( men kan de wandeling ook daar beginnen) en drinken iets fris. En dan begint het..een venijnige steile klim...het wordt steiler en steiler en komen een koppel tegen die terugkeert omdat het volgens hen te moeilijk en te gevaarlijk wordt. Zijn gaan terug naar het café en willen een taxi regelen. Wij twijfelen eventjes om ze te volgen en een taxi te delen, maar we besluiten om niet op te geven en verder te klauteren...en klauteren doen we...??het wordt nog steiler en de rotsblokken hoger. We doen uiteindelijk bijna 1uur op 500 meter. Het zweet stroomt van ons lijf, onze benen trillen en daveren, maar we geven niet op. Nu nog 4 km op relatief vlakke baantjes, maar zelfs dat wordt moeilijk...we zijn steendood. Om 17u staan we weer aan onze auto...en zijn fier dat we het geschaft haben.?? we rijden rechtstreeks naar het café van ons resort en trakteren ons met een grote frisse pint...we hebben het verdiend. Terug in ons huisje nemen we onmiddelijk een verkwikkende douche en al onze stinkende kleren gaan onmiddelijk in de wasmachine. We gieten ons een glas frisse rosé uit, pellen er wat garnaaltjes bij, de BBQ is aangestoken, de forelletjes zitten veilig in hun papilotte, de aardappelsalade, taboulet en slaatje staan klaar...we voelen de moeite uit ons wegebben...drinken nog een glaasje rosé...het is 21u15...ons oogjes vallen stilaan toe....hopelijk zijn we morgen niet te stijf...zzzzgrrrgrrrzzzzzy

Zondag 5 deptember

Geslapen tot 8 uur, allez geslapen...3 keer moeten opstaan van zeer pijnlijke krampen in mijn kuit. Misschien gisteren toch iets teveel gedaan? We zijn stijf en de trap afkomen is toch iets minder vlot dan normaal. We gaan het vandaag rustig houden. Op de agenda staat bezoek Cochem, een stadje op 10km van hier. We vinden snel een parkeerplaats in een grote overdekte parking..8€ voor een ganse dag, valt nog mee. We beginnen ons bezoek met een rondleiding in een mosterfabriekje vlak naast de parking. We krijgen een "rondleiding" in 1 kamer met een serieuze uitleg. Wat we niet wisten is dat de mosterdzaadjes eerst geweekt worden in een mengeling van most ( eerste gisting van de druif, inplaats van azijn) en water. Dit is zeer vloeibaar. Pas wanneer dit gemalen wordt tussen 2 bazaltstenen wordt hij pasta-achtig. Daarna worden kruiden toegevoegd. Na de rondleiding kunnen we proeven en we kopen een cayennemosterd, vrij pittig. We kopen ook een flesje mosterdlikeur, geen idee hoe dit smaakt. Om ons bezoek af te ronden eet ik een worst met cayennemosterd...lekker pikant! Iets verderop is de zetellift naar Pinner Kreuz. Een open 2 zit waar je moet inspringen zonder dat die stopt...normaal dus...niet voor Anne...het zweet staat op haar voorhoofd...gelukkig voor haar duurt het niet zo lang. Ik geniet ondertussen wel van het uitzicht. Bovengekomen doen we een korte wandeling naar het kruis. We hebben een weids uitzicht over de moezel en Cochem. Mooi!! We eten onze meegebrachte lunch op een bankje in de schaduw met uitzicht. Terug zetellift naar beneden, wat voor Anne nog erger is. We lopen wat rond door het autovrije centrum, en eten een ijscoupe op een mooi teras aan de promenade. Om 15u vertrekt een boottocht van 1u op de Moezel. Het is warm, maar we kunnen op het tweede dek overdekt zitten. Het is een rustige tocht. We hadden eigenlijk meer wijngaarden verwacht op de hellingen, Cochem zou de hoofdstad zijn van de Moezelstreek. Wel zien we veel wijnhuizen en wijnproeverijen. Terug aan wal slenteren we nog wat rond door de smalle historische straatjes. Bij de meeste vakwerkhuizen is de benedenverdieping omgebouwd tot winkel of restaurant. Het marktpleintje met fontein en mooie huizen is zeer pittoresk. We kopen een fles witte moezelwijn voor vanavond en rond 16u rijden we op het gemakje terug naar ons huisje. Geen stress, rustig aan spelletje spelen, boekje lezen... we bakken een verse dorade op de BBQ met een glaasje frisse Riesling Kabinet. We zijn eigenlijk nog altijd moe... het is nu 20u40....en horen ons bedje al roepen.....wat houdt ons tegen. Morgen is een nieuwe dag.

Maandag 6 september

We worden wakker om 8u. Stralend weer...zoals iedere morgen gaat Anne om verse broodjes en zet ik koffie. Vandaag verhuizen we, dus wordt alles terug ingepakt en in de auto gezet. We zijn in feite goed voorzien op meermaals verhuizen..alles zit praktisch gesorteerd in grote voorraaddozen. Alles voor ontbijt, kruiden en gerief voor de keuken, was en afwas...enz..Nog een laatste checkup om te kijken of we toch niets vergeten hebben en weg zijn we. We stoppen in Beilstein, een pittoresk middeleeuws stadje, met opeengeplakte vakwerkhuisjes langs de Moezel. Duidelijk een vrij toeristische trekpleister. We vinden vrij vlug een parkeerplaats ( 3€ voor 3 uur) aan de voet van de Metternich Burg. Onze benen zijn nog altijd stijf van eergisteren, maar toch wagen we ons aan deze korte, maar steile beklimming. We worden beloond met een zeer mooi uitzicht over de Moezel en drinken een koffie op een leuk terras met uitzicht. Het leven is weer lastig!! Terug beneden dwalen we door de smalle straatjes met goed onderhouden huisjes. Zeer charmant stadje. Het begint aardig druk te worden. We beklimmen nog de 100 trappen naar het klooster van de ongeschoeide karmelieten en kijken even rond in het zeer goed onderhouden kerkje. Na een korte lunchpauze aan een baanparking rijden we langs de Moezel en langs uitgesyrekte wijngaarden door naar onze nieuwe woonst: Landal Mont Royal. Wel een hele bedoening...hier moeten we voor de eerste keer onze covid pas tonen. We bestellen het zwembad van 16u30 tot 17u30 en moeten een hoop administratie invullen. We krijgen huisje 81 maar moeten wel nog 2u wachten tot het klaar is. Ondertussen genieten we van het uitzicht op een terrasje met een fris glas liebliche weis wein...lekker. Eindelijk is het zover ( 2u wachten duurt lang). Het is veel kleiner dan het vorige, maar vanop het terras hebben we een schitterend uitzicht. Rap auto leeghalen en de pas aangekochte verse eetwaren in de frigo steken en....naar het zwembad. We zijn er volledig alleen, allez voor 5 min. Dan komen de jonge ouders met hun heel kleine kinderen. We trekken een paar baantjes en een half uur later zijn we al weer thuis. Meer moet dat niet zijn, het deed deugd. We drinken een koffietje en bekijken wat we morgen gaan doen. Er komen meer wolken en het wordt duidelijk frisser. We drinken een aperitiefje en ondertussen maak ik wraps met veel groenten en gekruide kip. We eten binnen, maar kunnen daarna nog even buiten genieten terwijl ik dit schrijf. Was weer een mooie dag.

Dinsdag 7 september

Gisteren nog wat TV gekeken tot 22u30. Zalig geslapen. De bedden zijn hier ook boxspring en zien er gloednieuw uit. Het huisje zelf is zeer klein, het zou voor 4 personen zijn, maar met ons 2 is het zelfs krap. 2 kleine slaapkamers ( 1 voor onze bagage en 1 om te slapen), een sauna met zonnebank, waar we ons omkleden en tanden poetsen en toilet met douche. De keuken en leefruimte is wel ok en zeker het terras met uitzicht is dik in orde. Pas na10u30 vertrokken voor wandeling rond Mont Royal. Het vertrekpunt is vlak bij ons vakantiepark, maar we hebben toch wat moeite om het begin te vinden. Het zou een aangename, niet zo moeilijke wandeling moeten worden. De tocht is zeer afwisselend, we wandelelen door prachtige bossen, langs wijngaarden en hebben mooie wijdse uitzichten over de Moezelvallei. Het is warm 26°, gelukkig zijn er regelmatig schaduwplekjes om even te bekomen. We eten onze picknick in een overdekte hut. Het pad wordt steiler en de laatste 3 km worden toch wel heel pittig. Iets na 15u zijn we terug en stappen recht naar het terras van de bar. We hebben 17000+ stappen en 13 km op de meter staan. Ik drink "ein grosses bier" en Anne een maracunasap, ik eet er ook een curryworst bij ( heb ik verdiend, vind ik). Om 16u zijn we terug in ons huisje en genieten na bij een koffietje. Het is nog warm, maar meer bewolking en wind. Om 17u gaan we de gourmet afhalen die we gisteren besteld hebben, zetten alles in de frigo, kleden ons om en om 17u45 hebbben we een reservatie voor het zwembad. Het is zalig...we zijn er terug als eerste gans alleen. Er is een tijdsslot door corona en er mogen maar 20 mensen binnen. We hebben geluk....er zijn maar 3 andere. Ik zwem 20 baantjes en om 18u15 zijn we al weer weg. Na een aperitiefje smullen en genieten we van onze gourmet. Veel vlees en wat groenten ( we gaan morgen BBQen met de rest) Het smaakt, lang geleden dat we zo veel vlees hebben gegeten. Ik drink er een glaasje rode wijn bij, Anne houdt het bij wit. We zien de zon langzaam ondergaan en het is nog steeds aangenaam om buiten te zitten. Jammer dat er geen licht is. We gaan binnen om nog een beetje te lezen.

Woensdag 8 september

We worden wakker om 8uur (we slapen hier goed en veel). Het uitzicht op de Moezel is net zoals gisteren gehuld in dichte flarden mist. Het is 13° en het gras voelt nat aan. De weersvoorspellingen beloven een warme dag. Na het ontbijt vertrekken we naar Kröv, een stadje aan de oevers van de Moezel dat volledig afhangt van de wijn. Overal waar je kijkt zijn er weinstubes, proeflokalen, verkoop van wijn. We dwalen wat door de straatjes en gaan de St.Remigiuskerk binnen. (We betrappen de poetsvrouw die aan het roken is in de kerk.) We wandelen verder naar het dreigiebelhaus, wat spijtig genoeg niet in zijn volle glorie te bewonderen is door een reuze vijgboom. Om onze frustratie af te reageren " stelen" we een paar rijpe vijgen...(ze zijn wel zeer lekker.) Boven sommige huizen zien we opschriften en cijfers in krijt, we vragen aan een bewoner wat dit betekent en ze vertelt ons dat dit een zegen is van de "sterrenzangers" die op 6 januari ( drie koningen) een rondgang doen. Het is ondertussen heel warm geworden en we besluiten met de auto naar de ruïne van Grevenburg te rijden, ipv van de wandeling te doen. We moeten toch wat zoeken naar de weg, maar vinden uiteindelijk een heel steil smal baantje ( 20%). Anne vind het griezelig, vooral in de haarspeldbochten rijden we wel heel dicht tegen de rand. Ik geniet van de kermisattraktie. Bovengekomen zien we dat de ruïne in de steigers staat en het café gesloten is. Gelukkig brachten we onze picknick mee. Bij het terug naar beneden rijden nemen we een vermoeide wandelaar mee tot in Traden- Trarbach. We parkeren in Traden langs de Moezel met uitzicht op de cruiseschepen en lopen wat rond, nemen foto's van het oude station en drinken een ijskoffie. Het is bloedheet en de zon brandt. We zien het niet zitten om nog langer rond te lopen en gaan terug richting auto. We stoppen nog even aan de Lidl voor wat groenten en vers fruit. Om 15u15 zijn we terug aan ons huisje. Het is hier zalig op ons terras in de schaduw en we voelen een verfrissend windje. We komen langzaam weer op normale temperatuur. Om 17u gaan we naar ons "stamcafé" en drinken op het terras een wit wijntje. Om 18u terug naar huis en we steken de BBQ aan. Ik bak de rest van het vlees van gisteren met pastasalade, gegrilde tomaten en een maiskolf, we drinken ook de rest van de wijn uit....het is hier goed zitten met op de achtergrond Radio 2. Straks nog een beetje lezen tot de zon ondergaat. Tot morgen

Donderdag 9 september

Gisteren werd het plots vrij fris en werden we gedwongen om binnen te zitten. We hebben zelfs de verwarming even aangezet. Nog naar een film gekeken op Rtl 7 tot 22u30. Pas om 23u in bed en we hebben doorgeslapen tot 8u45. Na het dagelijks ritueel van vaatwas legen, broodjes halen, douchen, ontbijten, lunch, brooddozen vullen enz....vertrekken we uiteindelijk rond 10u15 naar Bernkastel-Kues. De weervooruitzichten beloven niet veel goeds, maar we gaan er het beste van maken. Na 30min rijden kunnen we parkeren langd de Moezel aan de vertrekplaatsen voor de rondvaartboten. Het is al vrij druk, dus we hebben geluk. De zon schijnt nog altijd, het is 24°, maar er zijn al wolken te zien. We lopen het oude centrum in en zijn onmiddelijk in de ban van dit prachtige stadje. Ook hier staat alles in het teken van de wijn. We drinken een capuccino op een pleintje omrand door unieke vakwerkhuizen. We slenteren verder door de smalle straatjes en zijn telkens overdonderd door hun schoonheid. De Marktplatz is een van de mooiste pleinen die we ooit zagen. Alles is zeer mooi onderhouden en fris geschilderd. We genieten van de schoonheid. We klimmen ( we kunnen het echt niet laten) naar het schütsenhaus, genieten ( alweer) van het mooie uitzicht en een heerlijk wijntje. Als we terugkeren naar de auto begint het te regenen, we kunnen schuilen onder de luifels van de winkels, maar na 5min is de zon er al weer. Het wordt heet, we eten onze lunch op de parking en vertrekken naar het andere gedeelte van het stadje aan de andere kant van de Moezel. We willen een Stift bezoeken ( een oud klooster met 33 kamers voor zieke ouderen). Er zou een museum zijn met oude astrologische instrumenten....maar door corona gesloten. We bezoeken het Moselweinmuseum in de plaats. Na documenten invullen, onze coronapas tonen en betalen ( 5€) mogen we binnen. We zien een vrij lange film over alle facetten van de wijn....van stok tot fles. Zeer interessant, maar wat lang. We mogen ook de wijnkelder bezoeken...whowww...daar liggen honderden flessen, met telkens een uitleg over de wijnboer. We kopen uiteindelijk een rode spätburgonder uit de streek. We eten onderweg nog een Schwartzwalder ijsbeker met 3 soorten ijs. Kersen en chocoladesaus...ik vraag voor mij zonder slagroom en krijg meteen nog een bol ijs als vervanging...whowww.. Als we terug aan de auto komen merk ik dat onze wijnfles lekt aan de kurk...we rijden met de auto terug en pas na drie andere lekkende flessen krijg ik er een met droge kurk. Rond 16u zijn we terug aan ons huisje en terwijl in wat spullen verzamel gaat Anne naar de wasserij. Drinken samen nog een koffietje op ons terras en genieten een laatste keer van dit prachtig uitzicht. De wolken trekken samen, de wind komt op, dus we eten binnen...ratarouille met kippenworst. Ik open de fles rode wijn en.....ze is ook slecht....verdorie, wat een tegenslag....nu moeten we water drinken....Het is 19u30 en we horen de eerste donderslagen...het begint hevig te regenen....hopelijk zien we morgen de zon weer

Vrijdag 10 september

Niet zo laat gaan slapen gisteren, en niet zo goed geslapen....om 7u de wekker want we verhuizen terug...van de Moezel tot in Beieren...ongeveer 340km. We doen het rustig aan en verttekken om 8u45 richting Felsenmeer. Het is vlot rijden, er is weinig verkeer en licht bewolkt, maar zeker niet koud. Om 11u aan het Felsenmeer ( een geologische formatie die geleid heeft tot een waterval van grote keien. We hadden er eerlijk gezegd meer van verwacht. We eten onze boterhammen op en drinken een koffietje aan de auto. We rijden verder naar Tauberbischofsheim. Een leuk stadje met terug mooie vakwerkhuizen. We dwalen terug door de smalle straatjes, drinken een koffie met koek op een terrasje. We vertrekken rond 15u30 naar W?rzburg...nog 37 km. We vinden het hotel vrij vlug aan de Main, naast het Congrescentrum. We kunnen de auto in een ondergrondse garage parkeren met direkte toegang naar het hotel...16€ per dag...wel prijzig, maar hij staat wel veilig. We kunnen vlot inchecken en maken gebruik van de faciliteiten...tot ons grote verbazing is het een dubbel toilet...nog nooit meegemaakt in de beschaafde wereld. Kamer is vrij ruim , netjes en modern. We nemen de tijd om even te bekomen...douche...andere kleertjes aan en we vertrekken rond 17u30 richting stad. We wandelen langs de Mainkaai, langs 18de eeuwse kranen tot aan de oude Mainbrücke. We vleien ons neer op een terrasje en drinken een glas witte wijn...het zijn hier wel kuipen van 0,25cl. Het smaakt...we krijgen er honger van. Er loopt veel volk op straat...we lopen over de brug ( doet denken aan Praag) richting restaurant de gouden eend ( aanbeveling van Tripadvizer)..bestaat niet meer, is pas overgenomen en is nu een Oosters restaurant. We keren terug over de brug..overal staan er mensen, jong en oud, met wijnglazen in hun hand, te genieten, per koppel, in vriendengroepjes....zeer gezellig...we krijgen een Gentse Feesten gevoel. We eten uiteindelijk in de Alte Mainmühle...Anne een flammenkuche en ik een rundstartaar met een slaatje...we drinken er nog een glas bij....olalala...het smaakt....we wandelen op het gemakje naar het hotel en lopen tussen vrolijk kletsende en drinkende mensen...best gezellig..we bestellen een tafel voor morgenavond in een Italiaans restaurant vlak om de hoek. Om 21u in het hotel...het was een mooie dag en zeker een leuke avond...Slaapwel

Zaterdag 11 september

Wat was het warm vanacht...airco staat aan, maar doet niet veel. Bovenop het laken in evakostuum en zweten maar....pfffpfff. zeer slecht geslapen, maar na een verfrissende douche voelen we ons al een stuk beter. Op naar het ontbijt..eetzaal is in het congrescentrum, zeer luxueus ontbijtbuffet met alles erop en eraan. Voor de zoveelste maal nog maar eens onze covidpas tonen..terug handen ontsmetten, mondmasker aan en een plastieken handschoen om iets te kunnen nemen van het buffet. Zeer ingewikkeld allemaal, maar het smaakt...fruitsap, eitje, gerookte zalm, opgerolde haring, verschillende soorten worst, verse broodjes, yoghurt en vers fruit...het gaat allemaal vlot binnen...we moeten er kloek opstaan, want een stad bezoeken is vermoeiend. Om 9u30 trekken we het centrum in, het druppelt, we keren terug naar de kamer voor onze regenjassen. We beginnen onze rondgang, op basis van het stadsplannetje, op de markt bij de Mariënkapel en de slagroomtaartgevel van het valkenhuis. Verder de Grafeneckart en het raadshuis aan een gezellig pleintje. Veel overladen barokgevels. Het is gezellig druk in het centrum en we drinken een cappucino op een leuk terras. We zien het Franciskanerklooster (is niet veel speciaals), verder de oude universiteit met een barokke kerkgevel in de typische rode steen. Heel veel groen in het stadsbeeld, en ook heel veel fonteinen. We eten een lekkete salade en gaan verder naar de absolute topper: de Rezidents. Een kasteel uit de 18de eeuw met prachtige tuinen. Indrukwekkend. We gaan niet binnen voor de rondleiding, want we vinden de ingang niet..we drinken een frisdrank op een mooi tuinterras aan de Rezidents. Ook hier moet men inchecken met een qr code en covidpas tonen. We drinken nog een wijntje op een terras rechtover ons hotel. Om 17u hebben we gereserveerd in het zwembad. Na 25 baantjes terug naar de kamer en ik doe een dutje. We hebben pas om 20u gereserveerd bij de Italiaan om de hoek. Eerst douchen, verse kleertjes aan....het weer ziet er niet zo denderend uit...zwarte wolken en in de verte wat gedonder. De regen blijft uit. We bestellen pizza met een glas rode wijn...zeer lekker en zeker niet duur. We zien mooie vlees- en visgerechten passeren en bestellen meteen een tafel voor morgenavond. Om 21u30 terug op de kamer...moe, maar voldaan...het was weer een mooie dag.

Zondag 12 september

We worden wakker om 8u. De kamer bleef koel deze nacht en we hebben alletwee zeer goed geslapen. Het ziet er zeer bewolkt uit en voelt zeer fris. Terug genoten van een rijkelijk ontbijt, en tegen dat we vertrekken is de zon er al, het ziet er goed uit. Vandaag gaan we naar de " Festung Marienberg", hoog op de tegenoverliggende helling. De weg naar de Alte Brücke doen we al met ons ogen toe. We stappen over de oude brug en genieten van het uitzicht. Het wordt warmer....Net over de brug is er in de vroegere hofspitalkirche een tentoonstelling van zeer mooie, originele aquarel-pentekeningen. Dan beginnen we aan de klim naar de vesting. Langzaam klimmen we tussen de wijngaarden omhoog. Naar het einde toe vrij pittig. De burcht is gigantisch!! Wat een ruimte...2 binnenpleinen, een kerk, grote uitkijktoren, een 100m diepe waterput. Een mooie aangelegde tuin met prachtige vergezichten en wijds uitzicht over de stad. We eten een ijsje uit een automaat, verder zijn er geen horecavoorzieningen. We lopen nog wat rond, wachten niet op de rondleiding van 13u, en gaan via de andere kant terug naar beneden. ( blij dat we niet langsdaar naar boven zijn gegaan want is zeer stijl) Terug beneden zien we 2 grote vrachtschepen door de sluis varen...whoww..echt milimeterwerk. In het stadje zelf is het veel rustiger dan gisteren, maar de horeca draait op volle toeren. We vinden uiteindelijk een rustig tafeltje in de schaduw aan de zijkant van de raadskelder. Leuk zittend onder de bomen kiezen we voor gebakken brie met een slaatje. Anne drinkt een witte wijn ik een verfrissend biertje. Het smaakt weeral. De zon brandt en het is heet. We zijn allebei moe van de klim, de warmte en de wijn/bier. De stappenteller staat op 12500 en we wandelen terug richting hotel voor een middagdutje. Later op de middag gaan we op zoek naar een koffietje en keren daarna terug naar het hotel waar we ons in de lobby neervleien in een zetel met een boek. We lezen tot 18u30. Nog even naar de kamer wat opfrissen en we vertrekken terug naar het Italiaans restaurant van gisteren vlak om de hoek. Ik drink een witte martini, Anne een glas witte wijn, we eten een dorade van de gril met spaghetti in pittige lookolie. We krijgen er versgebakken lookbrood bij en drinken er nog een wijntje bij. Super lekker...mmmmm...het smaakt. Nog een koffietje om af te ronden en om 21u30 zijn we terug op de kamer...klaar om te slapen. Morgen is een rijdag dus moeten we uitgerust zijn.

Maandag 13 september

Zoals bijna alle dagen slapen we weer zalig. Wakker om 8u, douchen, bagage maken, ontbijten, auto laden en om 9u15 zijn we vertrokken. We rijden vandaag naar Diessen am Ammersee, 315km. Op 64 km stoppen we in Rothenburg ob der Tauber, één van de mooiste en misschien wel bekendste stadjes langs de Romantische Strasse. We vinden direct een parkeerplaats aan de " rode toren". De boekskes hebben niet gelogen...het is een zeer mooi stadje, één van de weinig overgebleven middeleeuwse ommuurde stadjes. We wandelen tot op het marktplein en drinken onze dagelijkse capuccino. We bewonderen het indrukwekkend stadhuis, en in de vroegere "ratsdrinkstube" is nu een informatie kantoor voor toeristen. We nemen een stadsplan en beginnen aan de rondwandeling. Op de " marktplatz" staat een indrukwekkende fontein, waarvan er in de Disneyfilm belle en het beest een replica werd gebruikt. Het ene straatje na het andere staat vol prachtige pittoteske gebouwen. Om 13u krijgen we toch een hongertje van al dat fotograferen. Anne eet terug een gebakken Camenbert en ik brood met gekookte hesp en een slaatje. We wandelen op het gemak terug naar de auto maar merken gelukkig op tijd dat we de verkeerde richting zijn uitgegegaan. Toch wat schrikken dat we geen herkenningspunten zagen. Om 14u30 vertrekken we naar Diessen...nog 250 km te gaan. Het gaat vlot...niet veel verkeer, wel veel werkzaamheden, maar nergens fille. Ik kan regelmatig eens op zijn staartje duwen en met gemak 145km aanhouden. Ons klein autootje doet zijn werk goed. We stoppen nog even om te tanken en ...slik, slik...€1.85 per liter....whoww...even verschieten toch. We drinken nog een koffietje en beginnen aan het laatste stuk. We bellen de eigenaar van het gehuurde appartementje en krijgen aanwijzingen waar we kunnen parkeren. Er is spijtig genoeg geen lift en omdat we niets in de auto willen achterlaten wordt het puffen en hijgen om alles boven te krijgen. Appartement valt goed mee. We doen meteen een wasje ( er is een wasmachine) en nemen zelf ook een verfrissende douche. Andere kleertjes aan en we gaan even op verkenning...niet lang want het is ondertussen al 20u en we krijgen honger. Te laat om te koken...( een goed excuus want ik zie het niet zitten om vanavond nog te kokerellen) dus we gaan ( terug bij een Italiaan vlak naast ons deur) uit eten . Allebij een escalope met paddenstoelen in een witte wijnsaus met frietjes ( niet echt italiaans, maar we hadden er zin in.) Anne een witte wijn en ik een biertje. We zitten buiten op het terras en genieten van deze zomerse avond, we voelen ons in Toscane. Ik drink nog een koffie en we krijgen een limoncello van het huis. Grazie!! Nog juist de was ophangen, en in het zeteltje nog wat schrijven....we hebben vandaag weer erg genoten..het bedje lonkt al....

Dinsdag 14 september

Niet zo goed geslapen vanacht...smal bed...zeer warm...wakker om 7u. Vers gebakken brood, yoghurt, koffie en fruit doen wonderen. We doen een korte wandeling naar het infokantoor in het station. Zeer vriendelijke mevrouw die ons een paar goede tips geeft. We wandelen door tot aan de Ammersee en krijgen een zeer mooi uitzicht als beloning. Veel jachten en oude boothuizen. De zon doet al flink haar best. Het wordt heet vandaag. Anne drinkt/eet een ijskoffie, ik hou het bij een Spezi ( een mengeling van limonade met cola) met uitzicht op het meer. Het is nu al een zalige dag aan het worden. We keren op ons gemak terug richting apartement en passeren het visplein met viswinkel. We kopen 3 "renken" een lokale vis uit het meer. Ziet eruit als haring, maar is in feite familie van de forel. We eten thuis een boterham met beleg met wat fruit. Om 13u vertrekken we te voet naar de landsschapstuin Schaky park ( tip van de mevrouw uit het infokantoor) met oude eiken van meer dan 100 jaar. We lopen er bijna alleen. Hier en daar een beeld, een uitgedroogde fontein, een prieeltje, wat vergane glorie, maar rustig met veel schaduwplekken. Via binnenwegen wandelen we naar de uitkijktoren ( nog een tip) over de zuidelijke oever van het meer. We zien veel zeilbootjes op het water, 3 futen en wat kwetterende pubers. We lopen langs mooie rietkragen en kijken naar een koppel rode wouwen die rondjes aan het vliegen zijn op zoek naar prooi. We eten nog een ijsje onderweg naar de winkel voor een citroen en een fles witte wijn. We zien hier minder bloemen aan de huizen, wel veel geschilderde historische taferelen op de gevels. In de winkels ook al meer lederhosen en dirndl te zien. Rond 16u30 terug thuis...we zijn een beetje " zochte" en met 15000 stappen op de teller. Om 18u30 drinken we een aperitiefje...ondertussen bak ik de visjes en een paar tomaten met look en grof zout. Het smaakt met wat brood en een lekker glas witte wijn. We zitten nu nog buiten te genieten van de laatste zomeravond. Volgens de weerberichten zou het vanaf morgen regenen en de temperatuur zakt naar 18°....we wachten af...

Woensdag 15 september

We worden wakker om 7u30, het smalle bed is niet erg comfortabel. Het is nog vrij warm, zwaar bewolkt, maar geen regen...oef...hopelijk blijft het zo. Anne gaat naar de bakker, ik zet koffie, gewone routine..we vertekken hier met rugzak en lunch op weg naar de aanlegsteiger. Om 10u hebben we een boot naar Hersching aan de overkant van het meer. Er staat al vrij veel volk te wachten...om 9u50 komt hij aan en stipt om 10u zijn we weg. Er is vrij veel wind, maar we zitten toch op het buitendek. Na 35 min staan we terug aan wal en we vinden dat het tijd is voor een koffietje met zicht op het meer. We lopen eerst naar het infokantoor en krijgen een plannetje met een rondwandeling van 3.5km door en langs het stadje. We keren al vlug terug want het stadje is niet echt aantrekkelijk en heeft niet veel te bieden. Dan maar de promenade afwandelen naar Schloss Mülhfeld...wat uiteindelijk een gele privévilla blijkt te zijn. Het zit niet echt mee vandaag. We picknicken op een bankje aan de oever en om 13u zitten we terug op de boot. Het begint lichtjes te regenen. Terug op apartement besluiten we om met regenjas aan toch op stap te gaan naar het Mariënmünster, het hoogtepunt van Dießen. We vervloeken de korte, maar toch steile klim, maar de bestemming loont de moeite. Een enorm, vrij sober, wit complex. We gaan de kerk binnen en onze mond valt open...zoiets hebben we nog nooit gezien. Wat een decadentie, wat een geldverspilling aan goud!! Wat een overrompeling, wat een overdaad!! Teveel van alles om mooi te zijn. We dachten eerder in een balzaal van Lodewijk XIV te zijn beland dan in een oord van bezinning en nederigheid. Op de terugweg kopen we roodbaarsfilet ( ja, weeral vis, vanaf morgen zal het schweinepoepefleish zijn), feta, olijven en limoen. We herschikken onze bagage zodat we in Salzburg maar met 1 tas moeten sleuren. Het blijft vrij warm, maar zeer zwaar bewolkt. Ik maak een visstoofpotje op Marokaanse wijze met rijst. We drinken de overschot van onze witte wijn uit...het smaakt weer. Ondertussen zijn de sluizen opengegaan...het giet...in de verte horen we gedonder. Het is nu 20u25 en Anne is een kannetje zoete witte wijn gaan halen bij onze Italiaanse buur. Ze is terug met een fles zoete frizzante voor 10€....we zullen nu wel goed slapen.

Donderdag 16 september

1l zweet verloren, zere rug, stijve nek en 3 grote muggebeten...gevolg van deze nacht...ggrrr. Is nochtans een leuk apartement met terasje en heel rustig, maar ja, men kan niet alles hebben. Geen nood, we vertrekken straks naar Salzburg. Eerst ontbijten, Anne heeft een lekker donker meergranenbrood gevonden, mmmm, lekker na al die witte broodjes. Ik bak er mij een eitje bij en het wordt een perfect ontbijt met een versgezette tas koffie. Anne houdt het bij vanillekwark met koffie. We sleuren alle bagage terug naar beneden en ik ga de auto halen...het regent...we laden de auto in...in de regen en vertrekken. De sleutels mochten we gewoon op tafel laten liggen...wel gemakkelijk. Het blijft regenen en dit is niet leuk rijden. Iets voorbij Munchen hebben we prijs..STAU...we schuiven, staan stil, schuiven....meer dan een half uur, en dan, plots.....waar zijn al die auto's naartoe?...we rijden weer 130. Rond 12 uur stoppen we voor een plaspauze, koffietje en aankoop van het wegenvignet, 9.5€ voor 10dagen. We picknicken in de auto, want het blijft maar regenen. Om 14u zijn we aan het hotel, een grote glazen gevel tegen een bergwand. Kleine kamer, zeer basic, maar wel een goed bed en netjes. Het regent nog altijd een beetje, maar we vertrekken toch richting centrum. Smalle straatjes met klassieke gevels met beneden winkels. Veel luxe kledingmerken, veel juwelen, maar ook snoepwinkels en restaurants. Iets na 17 uur terug op de kamer, wat uitrusten, wat lezen, beetje opfrissen en om 18u45 vertrekken we op zoek naar een restaurant. Het is nog altijd aan het miezelen. Er zijn weer veel Italiaanse restaurants, maar we beslissen om de lokale keuken te proberen in restaurant Glabber braü. Ik drink een grote pint bij schweinepoepefleish, knödel en salade, Anne een wijntje met een half haantje en frieten. Mijn portie is reuzegroot...2 grote dikke schellen vlees drijvend in de jus, met een grote knödel. Het valt zwaar op de maag, gelukkig heb ik het bier om door te spoelen. Morgen wordt het weer Italiaans of Oosters. Om 20u30 zijn we terug op de kamer. En nu??...we hebben 1 stoel en een bed...in de kleine lobby beneden staan een paar zetels, maar het is niet klaar genoeg om te lezen...Dat is natuurlijk het probleem in een hotel. Het zal niet laat worden vanavond...hopelijk zonder muggen.

Vrijdag 17 september

Zeer goed geslapen..om 7u wakker door levering met grote camion. Terug in slaap en pas om 8u opgestaan. We ontbijten op de 4de verdieping met terras en uitzicht op de stad, maar iedereen blijft binnen. Niet zo uitgebreid als in Würzburg, maar voldoende variatie en, vers fruit. We zijn klaar om de stad te verkennen. Het weer valt best mee, nog wat frisje, maar de zon zit al achter de wolken te gluren. We gaan eerst naar het kapucijnenklooster, een steile klim langsheen een kruisweg met zeer dramatische beelden. Boven een mooi uitzicht over de stad. Dan gaan we naar de Alte Markt, omringd door statige herenhuizen, we kopen een echte Mozartkugel en proeven meteen. Veel chique winkels, Prada, Louis Vuiton, Rolex, de oude hofapotheek met authentic oud interieur. We lopen verder naar het Domkwartier waar ze volop bezig zijn kraampjes op te zetten. Volgende week beginnen de Rupert ( patroonheilige van Salzburg) feesten. Zeer storend om foto's te nemen...dju toch. Vervolgens gaan we naar de residentzplatz met het immense bischoppelijk paleis. Sinds 2014 weer te bezoeken na 200 jaar gesloten te zijn voor publiek. We drinken een koffie met een " valse" mozartkugel. We gaan vervolgens naar het gerestaureerde panoramisch schilderij kijken van 125 vierkante meter groot uit 1825. Indrukwekkend..heel gedetailleerd uitzicht over de stad en omgeving in die tijd. Anne moest 2 maskers over elkaar dragen omdat ze geen FFP2 masker aanhad. ( bij buitenkomen rap naar apotheek om nieuw masker) . De dom zelf is zeer inposant met zeer veel muur-en plafondschilderijen. We kopen een belegd broodje voor lunch...mja... we lopen verder door kleine sfeervolle steegjes met leuke winkeltjes. Op de universiteitsplatz staat een marktje met leuke spulletjes en mondwatervullende kramen met worsten en kaas. (Morgen lunchen we hier). We gaan naar het St Peterskerkhof en katacomben ( hier werden scenes uit de sound of music gefilmd) Het kerkhof zelf is vreemd..zeer oude graven, maar ook vrij nieuwe en toch allemaal met metalen ornamenten met beschilderde taferelen. Terug in de bewoonde wereld eten we een ijsje. Iets na 16u30 terug op de kamer...meter op 10.000 stappen. We rusten wat en kleden ons om. Om 19u hebben we een pianoconcert van Mozart geboekt. We zijn wat vroeg en drinken eerst een aperitiefje op het terras van het hotel waar het optreden is. Een Bulgaarse pianist speelt 3 werken...best aangenaam. We wandelen terug richting hotel en eten bij een Italiaan. Ook hier, zoals overal, eerst covid-pas tonen, anders kom je er niet in. Anne eet een spaghetti bolognaise, ik een pasta fruti di mare. We drinken er een kannetje rode wijn bij. De pasta is ok alhoewel ik nog steeds op zoek ben naar de zeevruchten. Om 21u30 terug op de kamer...moe maar voldaan....we zullen geen moeite moeten doen om te slapen.....slaapwel

Zaterdag 18 september

Om middernacht worden we wakker van geklop op de deur....daarna getik op de deur naast ons...geklop, gebons...verschieten. Het lijkt alsof het op onze deur is...we doen niet open. Na een lange tijd horen we iemand weggaan, geluid van steentjes op de ruit( we slapen 1st verdiep) Ik doe raam open en vraag wat er aan de hand is en dat hij stiller moet zijn...hij wijst naar boven en zegt " mein freund..." na een tijdje komt er politie en het wordt stil. Oef...ons hartje klopte toch wat sneller..We zijn toch op het gewone uur op en na het ontbijt gaan we naar een Northland winkel en kopen een jas voor Anne( ze had die gisteren al zien hangen) Vandaag wordt het Mozart-dag. We beginnen met het geboortehuis, geen meubelen, wel een uitgebreid verslag over de familie Mozart. Veel tekeningen, muziek partitures en klavier. We hebben een koptelefoon met uitleg en natuurlijk muziek van Wolfgang. Het is er rustig. We drinken een koffietje en wandelen naar wat ooit zijn woning geweest is. Het is hier gelukkig ook rustig. Hier iets meer meubels..de keuken zoals ze vroeger was, een woonkamer en veel interessante makuettes voor zijn opera's. Het was leerrijk..de moeite. We wandelen voor de lunch naar de universitätsplatz. Anne koopt een " kronkelkoek" met kaas, ik een broodje met een herteworst met mosterd en een kaspressknödel. We eten onze lunch op de trappen van de kerk ( en we zijn niet de enige) Het is prachtig weer en het is gezellig druk. We wandelen verder langs het water naar de Mirabellengarten. De rode begonia's vlammen op de de stralende zon. Zeer verzorgd aangelegde plantsoenen. We zitten een tijdje in de schaduw op een bankje aan de fontein. Doet deugd, want de zon brandt. Iets na 16u zijn we terug op de kamer...half uurtje rust...wassen, propere kleertjes aan en om 17u zijn we terug het stad in, richting Festung Hogensalzburg, een fort dat boven de stad uitkijkt. We hebben een VIP avond geboekt met eten en concert. We nemen de kabellift die ons in 70sec snel naar boven brengt. We hebben nog net de tijd om even rond te kijken en we worden aan tafel geroepen. We hebben een 2 pers tafeltje aan het raam met weidse uizichten. We bestellen een fles witte wijn en.....wachten 30 min voor de soep komt..een echte Oostenrijkse rundsbouillon met knödel, Anne past. Daarna forel met gekookte aardappelen...niet slecht, maar VIP? Het dessert is een reuze Salzburger Knöckerl met warm rood fruit. Lekker maar zoet...Anne geniet! Om 20u begint het culturele gedeelte. Er zijn 3 violisten, 1 cello en klarinettist. Afwisselen en mooi, natuurlijk veel Mozart, maar ook Johan Stauss en Dvorak en Schubert. Om 21u45 staan we terug beneden. Nog een halfuurtje stappen door een stille en bijna lege stad. We hebben zoals alle dagen weer ons 10km afgelegd. Was weeral een mooie dag..

Zondag 19 september

Wakker om 8u, het zit er bewolkt en frisjes uit. Na het ontbijt komt de zon er gedeeltelijk door. We wandelen de andere kant op vandaag en ontdekken leuke straatjes die niet zo toeristisch zijn. Wandelen dan de voetgangersbrug over naar de Mozartplatz. Vrij druk, volle terrassen. We vinden toch een plaatsje lekker in de zon en drinken een koffietje...we verzetten ons naar een schaduwplaats ( het wordt echt warm nu). Drinken een wit wijntje...schrijven ...lezen....ik eet een slaatje, Anne eet een flammenkuche. Het is een leuk terras en we genieten van een rustige zondagmorgen. Tegen 13u15 terug op de kamer...om 13u40 worden we opgepikt voor een " sound of music tour". Op de tourbus zelf zitten veel Amerikanen, maar ook mensen uit Malta, de Filipijnen en Spanje. We zien verschillende locaties waar de film is opgenomen. We krijgen het verhaal van de echte Maria te horen...zien en horen fragmenten uit de film. We stoppen aan meer, het klooster, het prieel in Hellbrunnen en het huis. We zingen doremi en voelen ons bij okra....maar in feite valt het wel mee...we zien een ander stukje van de Salzburg omgeving. We stoppen voor een langere tijd aan de Mondsee, waar de kerk staat waar het huwelijk plaatsvond. We lopen wat rond en de wolken trekken samen, maar het blijft wel droog. We eten een früchtenbecher mit eis en Anne een windbeutel ( soes met warme frambozen en slagroom)...amaai...onze lijn...wordt dubbel zo hard diëten volgende week. We zijn terug op onze kamer om 18u15...en na een korte rustpauze, andere kleertjes aan want om 19u30 hebben we gereserveerd in " der alte Fuchs" Het is een gezellig restaurant met vrij originele inrichting, bediening in dirndl en mannen in lederhosen. We bestellen een soort BBQ gerecht en krijgen inderdaad een grote stapel vlees met gebakken aardappelen en een salade geserveerd. "kippenvleugels, schnitsel, ribbetjes en een kippenborstfilet". We drinken er een lekkere rode wijn bij. Het smaakt...maar het is veel te veel. Om 21u30 terug op de kamer, we hebben weer ons 10km gestapt vandaag. Van lezen komt niet veel meer in huis....het bedje roept al

Maandag 20 september

Normaal uur wakker, het ziet er zwaar overtrokken uit en het is 11°. Vandaag vertrekken we uit Salzburg en Oostenrijk en gaan terug naar Duitsland.Dus, na het ontbijt inpakken en wegwezen. Het regent, niet veel, maar toch. We vertrekken richting Berchtesgaden, slechts 40 min rijden. Een beetje zoeken om de weg naar Kelhstein ( Eagel's nest) te vinden. Via een 23% steile weg komen we op een parking. Het infokantoor is gesloten, maar we vinden, na wat zoeken toch de vertrekplaats van de bussen om naar de top te rijden. De rit is 7km lang en we stijgen 850 meter. Wat een hoogtepunt moest worden is een dikke muur van wolken en mist...zo spijtig. We gaan door een lange tunnel door de berg tot waar de vroegere privélift van Hitler staat. Volledig in koper en blinkend als een spiegel. Boven is het vroegere huis omgebouwd tot restaurant. Alleen een marmeren schouw ( ooit een geschenk van Mussolini) staat er nog. We drinken een koffie, veel meer valt er niet te beleven door het slechte weer en we vertrekken veel vroeger dan voorzien terug naar beneden. Dan maar naar het stadje zelf. Het is er druk en vinden pas na lang zoeken een parkeerplaats. Heel toeristisch...veel winkels en restaurants. We eten iets, lopen wat rond en vertrekken rond 15u richting Schonau am Konigsee. Het blijft zwaar bewolkt, maar het regent niet meer. Onze verblijfplaats is een typisch Alpenhuis met balkon, compleet met geraniums. De kamer is ruim, badkamer heeft geen douche, wel ligbad met sproeier...dat belooft voor morgenvroeg. We lezen wat beneden in de ontbijtzaal en om 18u vliegen we daar buiten, want de tafel moet gedekt worden voor morgenvroeg. Het is toch tijd om te gaan eten zegt onze gastvrouw...hier eet men vroeg. Om een restaurant te vinden moeten we zo'n 10 min stappen in het donker.( dat belooft straks als we terug naar huis komen) Met behulp van de smartphone vinden we een restaurant, maar dit is reeds volzet. We reserven meteen voor morgen en stoppen bij een pizzeria, waar we een reuze, zeer lekkere pizza eten. De rode Italiaanse wijn past er prima bij. We vinden vlot de weg terug naar ons verblijf. Het is 20u....wat nu? Er blijkt een kelderruimte te zijn waar we gezellig kunnen zitten lezen. We zitten er alleen, er hangt een rare geur en in ons ogen het dieptepunt van gezelligheid. Na 20 min houden we het daar voor bekeken. Dan maar boven in bed nog wat lezen...we kunnen evengoed vroeg slapen. Hopelijk is het morgen beter weer.

Dinsdag 21 september

Slecht geslapen...was zeer warm. Er is hier blijkbaar vloerverwarming die je zelf niet kan regelen. Pffffpfff...sauna gevoel. Na het ontbijt ( deze keer geen buffet, maar een uitgebreide vlees en kaasschotel en verschillende broodjes worden op tafel gezet. Gekookt eitje, yoghurt en fruit staat wel op een tafel. Het is 7°, maar de bergen zijn al beter zichtbaar. Rond 10u vertrekken we voor een leuke wandeling door de bossen naar de Konigsee. We halen net de boot van 10u30 voor een rondvaart met uitstappen in Salet en St Bartholomä. Er wordt vanalles verteld, maar wij begrijpen er niet alles van. ( is meestal in dialect) Ongeveer in het midden van het meer speelt onze schipper op een trompet om de echt wel fantastische echo te horen. We varen eerst door naar het eindpunt en wandelen vandaar naar de Obersee. Zeer mooie, vrij korte wandeling. We horen en zien de koeien, ze staan al zeer laag. Binnenkort worden ze binnengehaald. We genieten van het uitzocht...zeer mooi...fototoestel doet overuren...klik, klik, klik...je kan blijven doorgaan. Het is ondertussen vrij warm geworden met heldere hemel. Wat hebben we weer geluk met het weer. Je wordt er meteen vrolijk van.Terug in Salet eten we een kleine lunch. Ik een leberknödlesuppe met nog een Wienerworst mit senf, Anne een spaghetti. We nemen de volgende boot en stappen uit in St Bartolomä. Vroeger kwamen er tot 2000 pelgrims per dag, nu is het meer een toeristische bezienswaardigheid. Momenteel gesloten wegens werkzaamheden. We doen wel een zeer mooie wandeling rond het dorpje en zien duizenden paddenstoelen. Het fototoestel weet weer van geen ophouden. Wat een mooie dag.Anne drinkt een koffie en ik eet nog een ijsje om het af te leren. We nemen de boot terug naar Schonau, lopen nog wat rond en snuisteren in de vele souvenierswinkeltjes. Anne koopt een kleine koebel voor haar rugzak, ik een potje zout uit de streek. Met behulp van de smartphone vinden we ons huis weer. Net op tijd om te douchen, andere kleertjes aan, want om 18u moeten we al gaan eten. We hebben gereserveerd in een echt Beiers restaurant. Duidelijk een geliefd restaurant in de buurt, want het zit er weer bomvol en er staan mensen te wachten tot er een tafel vrijkomt. Wij mogen onmiddelijk binnen want ik ( die Liane) wordt herkend en we krijgen onmiddelijk een tafel. Anne besteld een rode wijn met spare ribs, ik een pint bier met cordon bleu met frietjes en een slaatje.. Het worden weer reuze porties. Halfweg wisselen we en tot onze verbazing eten we alles op ( we laten alleen wat frietjes liggen) Als afsluiter drink ik nog een koffie en een obtsler ( sterke schnaps). Nog 15 min stappen en we zijn weer thuis met 18000 stappen op de meter. Onze laatste echte vakantiedag ...het was een prachtige afsluiter. We zetten op de kamer alle ramen open om af te koelen....het is er 28°....verschrikkelijk.

Woensdag 22 september

Zelfs met raam open was het heel warm op de kamer vanacht. Vroeg wakker, maar we mogen maar om 9u gaan ontbijten. Dan maar eerst de auto laden, want vandaag keren we terug naar huis. Om 9u45 vertrekken we naar Neustadt An Die Weinstrasse. Ongeveer 500 km....4u30 rijden, zegt ons madame. Ons madame weet natuurlijk niet hoeveel wegenwerken, ongevallen en andere oorzaken het verkeer afremmen. We komen uiteindelijk pas om 16u30 toe in ons gästhaus in Neustadt. Beetje moeilijk om te vinden, ligt midden een wijngaard. Mooie, ruime kamer met terras met uitzicht op een kasteel in de heuvels. Als we wijn willen drinken kunnen we gewoon een fles nemen uit de koelkast en op een briefje schrijven. Alle wijn komt uit hun eigen wijnhuis. We proberen 2 verschillende flessen (gelukkig met schroefdop zodat we de rest mee naar huis kunnen nemen.) Een koele witte wijn op een terrasje in de avondzon...dit is vakantie...spijtig genoeg onze laatste dag. Om 18u30 vertrekken we naar een restaurantje in de buurt ( toch een 10 tal min stappen) weer zo'n lokaal typisch restaurant met echte plaatselijke gerechten. Ik kies een soort vleesbrood met rode wijnsaus, gefrituurde ajuin en gebakken aardappelen met een zeer lekkere reuze salade erbij. Anne gaat voor de schnitsel ( ze krijgt er 2) we drinken er elk een ander wit wijntje bij. Eten is lekker, de wijn zalig. We delen nog een glas zoete witte wijn om de dag af te ronden. We kunnen de wijnen die we dronken ook kopen, dus ....we kopen 2 x 6 flessen. We moeten ze wel 10 min dragen tot aan de auto.....gevolg, ...( en zeker na een paar glazen wijn) veel leute....We gaan direct naar boven en om 21u15 liggen we al in bed....morgen terug een lange rit naar huis.

Donderdag 23 september

Wakker om 7u30, allebei zeer goed geslapen. Douche, ontbijt, betalen, en om 9u zijn we weg. In het begin schieten we goed op, maar dan file, file en file. Wegenwerken, een vrachtwagen met brandende banden, file en file. Soms onverwachts is alles weer opgelost en kunnen we vrolijk 150 rijden. Net over de grens van Nederland tanken we...slik, slik, dubbel slik...€ 1.98 per liter. Whowww...nog nooit gezien zo'n prijzen. Korte pauze voor de lunch...en uiteindelijk om 15u45 zijn we thuis.

Met de camper naar Nederland in coronatijden

We beginnen af te tellen. Nog 52 dagen en we kunnen hopelijk vertrekken. Oorspronkelijk zou het Wales worden, maar tante Corona kwam roet in het eten gooien. Het Verenigd Koninkrijk is nog niet veilig genoeg, dus na wat nadenken en overleg besloten we om dit jaar naar Duitsland te gaan. Geen kilometers vreten zoals vorig jaar, maar rustig de tijd nemen om ons buurland te ontdekken.

Dus niet vergeten, wij vertrekken op 4 september!!

Tot dan

lieve groet

De campersisters

Donderdag 3 september

De plannen voor Duitsland zijn opgeborgen en liggen naast die van Wales te wachten op betere tijden.We hebben uiteindelijk gekozen voor het verre Nederland en exotisch Friesland??.

Het beest van 3000 kg staat vertrekkensklaar..een nieuw avontuur kan beginnen!

Vrijdag 4 september

Gisteravond de camper gaan afhalen en half ingevuld.

Vandaag volledig reisklaar gemaakt en rond 11 uur vertrokken richting Nationaal Park De Biesbosch. Het is wennen om terug met " het beest" te rijden...Ik voel mij Queen of the Road".Ook anders dit jaar is dat we met ons tweetjes op toer zijn,, de campersisters zijn gehalveerd, het zal stillekes zijn 's avonds. Rond 14 uur vinden we een plek aan de jachthaven van Drimmelen. Rustige Camperplaats aan de haven met alle voorzieningen. Na de innerlijke mens een beetje aangesterkt te hebben vertrekken we voor een wandelingetje van 5 km, uiteindelijk zijn het 8km.Maar we beklagen het ons geen moment. We zien heel veel reigers, vlinders en libellen.Het doet deugd. We zijn terug "thuis" om 18u.Na een aperitiefje..goulash van varkenswangetjes met rijst. Het smaakt..Het is 20u30 en we zijn bijna klaar voor bed. Dienen zeelucht hé

Zaterdag 5 september

Deze nacht wakker geworden van een hevige regenbui, en daarna van zoemende muggen. We dachten dat we terug in Zweden waren. Al bij al toch goed geslapen en pas om 9u wakker geworden. Anne is vers gebakken pistoletjes en croissants gaan halen. Lekker ontbijtje. Vertrokken naar ingang Biesbosch in Dordrecht. Toch nog 50min rijden.

Wandelkaart gekocht en tickets voor de zonnepont, dit veer brengt ons aan de overkant waar het griendmuseumpad begint. Mooie wandeling tussen rietkragen, uitgebloeidfluitenkruid,spring balsemine,decoratieve zaaddozen van klittekruid en wilgenakkers. Terug veel libellen, vlinders en kleine kikkers. We zien een houten en stenen keet

( woonplaats voor de griendwerkers, gebruikt tot de jaren 50). Na de wandeling een terrasje endaarna 2 uur rustig in de camper. Om 17u gaan we snel iets eten in een brasserie op 10mwandelen. Anne hartige pannenkoek met ham en kaas, ik een falafelburger met een slaatje.

Om18u30 staan we paraat voor de rondvaart met een fluisterboot op zoek naar bevers. Prachtige zichten, maar geen bevers.We zien wel een slechtvalk en een buizerd, verschillende soorten reigers en natuurlijk veel eenden en talingen.Om 20u30 staan we terug aan de camper, nu nog 40 min rijden en we zijn terug op onze camperplaats. Net op tijd...het begint serieus te regenen. Hopelijk zien we morgen de zon weer.

Zondag 6 september

Ook deze nacht serieus geregend. Deze morgen was de zon er gelukkig weer.Terug vers gebakken broodjes bij het ontbijt, lekker! Zalig gedouchet, water bijvullen, uitchecken en weg zijn we. Rijden verloopt vlotjes richting Hoge Veluwe. Een beetje zoeken naar camping tkikkergat. Mooi gelegen in the middle of nowhere. Zalig rustig. We staan aan de buitenkant en kijken over de velden uit. Na een boterhammetje vertrekken we te voet ( 2.5km) naar de ingang van het park.

Met de witte fietsjes richting bezoekerscentrum. Daar is tot ons verbazing het Nationaal Kampioenschap burlen bezig. De ene na de andere kandidaat burlt er op los. Moet zeggen dat sommigen dat zeer goed deden. We fietsen verder door het mooie landschap..het blijft bewolkt, met nu en dan de zon, ZALIG. Na een lekkere cappuccino terug naar onze camper.We voelen ons beentjes..zullen morgen een beetje stijf zijn vrees ik. Het is nu 18u15 en we zitten zalig buiten in het zonnetje te genieten van een aperitiefje.Straks zelfgemaakte vol-au- vent ( meegebracht van thuis) met puree. Het zal weer laat worden vanavond....

Ps. Hier wordt er losser omgegaan met corona, niemand draagt hier een mondmasker. Er wordt wel enorm rekening gehouden met de 1.5m afstand. Overal slechts 1 persoon binnen in toiletten, ook op de boot gisteren veel afstand.

Maandag 7 september

Na een deugddoende nachtrust en een lekker ontbijtje zijn we vertrokken naar Planken-wambuis, een deel van de Veluwe buiten het NP. We zijn minder stijf dan we gedacht hadden

. De wandeling begint door een prachtige dreef om op de heide uit te komen. Ze staat nog volop in bloei...schitterend. niet zoveel wandelaars, wel heel veel fietsers, die gelukkig een eigen baan hebben. We volgen de gele bol, die zoals we later ondervinden alle richtingen uitgaat. Gelukkig hebben we Google map die ons nu en dan moet bijsturen om de juiste richting te nemen.De ene foto na de andere wordt genomen...mooi, mooi, mooi. Later komen we een groepje half wilde paarden tegen.( Ze blijven van het vroege voorjaar tot het late najaar op de heide vrij rondlopen). Na nog een tocht langs veel berkenbosjes komen we terug aan ons startpunt.De vooraf aangeduide 8 km wordt uiteindelijk 10km. We drinken een koffietje inhet restaurant aan de overkant en rijden via een ommetje ( we moeten nog langs de Albert H om brood en fruit) terug naar ons camperplaats. En daar gebeurt het...krak, klets boem...paaltje mee door het uitzwinken van de camper. Shit,shit shit, de helft van de bumper hangt eraf. Onmiddellijk krijgen we hulp van 2 gentlemen buren die met ducktape de boel weer aaneen hangen, plakken.Stom, maar we gaan het niet aan ons hart laten komen. Al mailtje naar Jeroen ( eigenaar) gestuurd...nog geen antwoord. Het weer is prachtig we hebben volop zon. Zitten nu buiten te genieten van een vroeg aperitiefje om te bekomen van de shock.

Dinsdag 8 september

Wij slapen hier ongelooflijk goed. Terug pas om 8u30 wakker geworden..We gaan nochtans vroeg slapen. Na het water bijvullen, toilet legen, betalen, afvalwater dumpen enz..zijn we klaar voor een nieuwe dag. De ducktape hangt nog goed vast en we vertrekken rond 10 uur richting Havelte. Het is zeer overtrokken en het begint te regenen. Tegen Havelte zouden 2 hunebedden te zien zijn. Na wat zoeken en vragen vinden we ze uiteindelijk op de heide. Mooie locatie!

We drinken iets in de nabijgelegen taverne. en vertrekken langs kleinere baantjes naar Giethoorn. Wat een mooi stadje. Normaal lopen hier duizenden Japanners rond, nu is het aangenaam druk. Het Venetië van het Noorden is een gepaste naam. Met de auto rijden is hier onmogelijk, dus alles gebeurt per boot, of te voet.(We parkeren op een dagparking en denken er overna om hier vanacht te blijven slapen. Rustig tussen de bomen net buiten de stad. ) Langs het water, de dorpsgracht, staan prachtig onderhouden huizen met rieten daken.Durf zelfs niet dromen hoeveel zo'n huis kost. Sommige huizen zijn alleen bereikbaar via hoge bruggetjes of zelfs eenvoudige loopplanken.We eten een ijsje en bezoeken het Giethoors museum" 't olde maat uus" .Zeer interessant, over hoe het leven hier vroeger was. Om 18u zijn we terug aan de camper en ons besluit staat vast..We blijven hier staan vanacht.

Na een aperitiefje, eten we pasta met scampi, het smaakt. Nu nog een beetje lezen, spelletje spelen en ......laat de nacht maar komen.

Woensdag 9 september

Ons wildkamperen is zeer goed meegevallen..geen kat gezien, wel vossen gehoord. Na het ontbijt vertrokken in de regen naar Blokzijl.

Zeer charmant stadje met een leuke haven en zeer mooi onderhouden huizen. We drinken een koffietje en eten een blokzijlblok..vrij zoete koek, niet echt mijn smaak. Het begint weer te regenen als we richting Urk vertrekken. Mooi stadje, maar de regen maakt het triestig. We fleuren ons bezoek op met een schitterende lunch.Broodje van het huis met gerookte paling, gerookte zalm en garnaaltjes...lekker...We kopen er ook nog een gerookte paling verse pladijs en zure haring. ZALIG!!We zetten ons route verder naar Stavoren..ook een zeer leuk stadje, maar het blijft regenen en we zoeken een camperplaats en vinden er een aan de haven. Plaats wel, maar geen met elektriciteit. Ook de WiFi doet het niet, maar we blijven toch staan. Na ons dagelijks aperitiefje eten we de reuze pladijzen op.Enkel de vis, niets erbij...behalve lekker fris glaasje pouilly fumé. voldaan van alles genieten we van een zeer mooie zonsondergang. Het leven kan zwaar zijn.

Donderdag 10 september

Pas om 8u30 wakker geworden en de zon schijnt...joepie! We vertrekken rond 10u richting Hindeloopen, mooi stadje aan het IJselmeer. En...het regent...niet zo leuk, want het weerbericht zei dat het een droge dag zou worden.

Gelukkig komt de zon al weer te voorschijn na ongeveer een half uurtje. We lopen door de pittoreske straatjes, en drinken een cappuccino aan het schaatsmuseum. Terug naar de camper voor een boterhammetje en we vertrekken richting NP Alden Feane. Onderweg terug veel reigers, paarden en schapen te zien.We rijden rechtstreeks naar camping it wiid in het park. Gelukkig is er nog plaats met elektrische aansluiting. We doen het rustig aan deze namiddag. Eerst een wasje, er zijn wasmachines beschikbaar, en zelfs droogkasten. We nemen ook een kijkje bij het bootverhuur en beslissen om een Maril sloep 6.25 te nemen voor morgen, voor een ganse dag. (Het is trouwens de enige die nog vrij is.) wel groot voor onervaren schippers, maar we willen het risico wel nemen. Morgen kunnen jullie het vervolg lezen. Om 18u hebben we een date met Oebele ( vriend van Anne's overleden zus, die terug naar zijn roots in Friesland is getrokken en hij woont nu hier vlakbij.) Oebele heeft gereserveerd in een nabijgelegen restaurant en komt ons afhalen aan de camping...wat een luxe.Het is een blij weerzien en het eten is heerlijk. Het was eenleuke gezellige avond

Vrijdag 11 september

Wat een aangename mooie dag vandaag!

Na het ontbijt, met alweer vers gebakken broodjes, picknick klaargemaakt en richting bootjes gestapt. Zo'n sloep is toch vrij groot hoor!

Na een vrij korte uitleg en een vaarroute ( wij doen de groene) kiezen we het ruime sop. Het vertrek doet mij al wat kleur krijgen van opwinding...achteruit, draaien, vooruit,....maar...het lukt. In het begin was het ook niet gemakkelijk om die 6meter rechtdoor te doen varen, we gingen niet op en neer, maar heen en weer.Maar na een 10 tal min. Hadden we alles onder controle, ik de boot en Anne de kaart.Het genieten kon beginnen. We zien veel eenden, aalscholvers, een paar buizerds, reigers, en nu en dan zwaluwen die komen drinken. In Akkrum leggen we aan, ook niet eenvoudig als men dat niet gewoon is, het aanleggen aan de kade, het uitwerpen van de trossen, het vastleggen van de boot...maar alles lukt ons, en we genieten van de koffie uitkijkend over het water.Rond 13u een volgende stop voor de picknick en nog een pauze in Grou. Het kaart lezen is niet gemakkelijk, maar Anne doet dit schitterend en wijst mij precies de juiste vaargeul in. Nu en dan kruisen we een grote vaarroute van vrachtschepen, toch een beetje beangstigend.Op een bepaald moment varen we zelfs over de autostrade via een aquaduct. Zonder enig probleem komen we terug op onze vertrekplaats. Dit doen we zeker nog eens. We genieten na bij een aperitiefje en na het warme avondeten voelen we de zeelucht al doorwegen....zzzzzzz

Zarerdag 12 september

Gisteren avond hadden we een zeer goede internetaansluiting en hebben we naar 2 afleveringen van thuis op de tablet gekeken via VRT nu. Deze morgen na de ochtend routine terug vertrokken rond 10u. We rijden door de polders en er is een grote bedrijvigheid op het veld.

Massa's vogels volgen de ploegers. We zien terug een paar buizerds zitten, ook veel schapen en paarden. Het lijkt alsof de koe hier verdwenen is en de plaats ingenomen ziet door de schapen. Eenmaal in Zwarte Haan aangekomen rijden we onmiddelijk, via een smalle 1 auto weg, naar de camperplaats, en we hebben geluk. We hebben de laatste standplaats, van 12, kunnen veroveren. Na ons moeten er verschillende terug vertrekken. Na de lunch ( ik eet mijn reuze paling op) stappen we richting dijk en wat een spektakel.We zien in de verte ( het is eb) duizenden vogels. Hele vluchten plevieren vliegen over, ook verschillende soorten eenden kwaken er op los. We wandelen over de dijk vergezeld van schapen..veel wind...tegenwind...oef..zwoegen.Na een paar km keren we terug en lijken plots veel sneller te stappen. We worden gehypnotiseerd door de dansende, wuivende rietkragen. Mooi, zeer mooi!! Hier vertrekt een pelgrimspad naar Santiago de Compostella ( Finnnistere( einde van de wereld) op 2700km). Daarom is het hier het begin van de wereld. We gaan terug naar de camper, koffietje drinken in het zonnetje, en om 17u gaan we terug omdat het dan hoog water is en de vogels dichterbij te zien zijn. En inderdaad, duizenden en duizenden vogels fourageren op de vloedlijn. Er zijn zelfs 12 flamingo's te zien. Zijn hier half juli aangekomen en zijn gebleven.Anne neemt wel duizend foto's. We genieten nog na op een bankje met uitzicht op de zee. In de verte zien we Ameland. We gaan terug naar de camper en kleden ons om. Het is WE en we koken niet zelf. Het restaurant Zwarte Haan is vlak om de hoek. We hebben gereserveerd om 19u en nemen het 4 gangen verrassingsmenu met aangepaste wijnen...we laten ons gaan. Bij de aperitief krijgen we een leuke amuse, bij een goed uitgeschonken glas chablis krijgen we een garnalen cocktail ( zeker 100gr vers gepelde waddengarnaal), gevolgd door een lamskoteleletje in een honingthijmsaus met een glas shiraz, daarna als hoofdgerecht een met de hand gevangen zeebaarsfilet met safraansaus, en een glas chardonay...heerlijk.Voor het dessert hebben we gelukkig nog een plaatsje overgehouden want ook dit is super lekker. We vinden onze weg gelukkig terug ( het is hier pikkedonker) en kijken onderweg naar een overweldigende sterrenhemel. Na een half uurtje liggen we alletwee al in dromenland.......

Zondag 13 september

Wakker om 8u na terug een heerlijke nacht slapen. Na alles bijgevuld en geleegd te hebben vertrekken we terug rond 10u.

We rijden door de polders langs witte baantjes. Terug heel veel beweging op het land en veel schapen. We stoppen in Wierum, een klein stadje aan zee met prachtig uitzicht op de wadden. Terug veel vogels te spotten, plevieren, kluuten, veel eenden, overvliegende ganzen en nog veel meer. We blijven toch even genieten van het uitzicht, en Anne blijft foto's trekken. De plaatselijke horeca is gesloten, dus geen koffie. We rijden verder naar Lauwersoog, lang het Lauwersmeer. We zoeken een camperplek en vinden er een bij het water, maar alle mooie plekjes zijn reeds bezet. We besluiten toch te blijven voor 1 nacht. Morgen zoeken we iets beter. Na de lunch vertrekken we te voet richting " het booze wijf". Een grote horecazaak met camping en supermarkt. We drinken een cappuccino en vertrekken voor een korte, maar mooie wandeling..de duindoornroute. We volgen de groene pijl, maar nu en dan zijn de paaltjes verdwenen of afgebroken. (We hadden dit al eerder gemerkt: Nederland is een fietsland..tientallen kaarten en pijltjes voor fietsroutes, wandelroutes daarentegen..). Eens de weg gevonden is het wel een mooie en afwisselende wandeling. Terug de altijd dansende rietkragen, eglantier, duindoorn, meidoorn en lavatera..Na de vogels krijgen ook de bloemen een fotosessie. We eindigen terug aan het booze wijf en drinken iets fris. Nog een bezoekje aan de supermarkt, een korte stop aan een viswinkel ( morgenvroeg voordat we vertrekken komen we hier terug) en we zijn terug aan de camper. Na het dagelijks aperitiefje begon ik aan het avondeten, het wordt een soort paëlla met kip en spekjes, en het laat zich smaken met een fris glaasje witte wijn. Na de afwas kijken we samen naar de zonsondergang. Weer een mooie dag voorbijgevlogen.

Maandag 14 september

We worden wakker om 8u30, staalblauwe hemel, stralende zon. Heerlijk!! Na het ontbijt eerst naar een " echte viswinkel" in de haven. Gaat pas om 10 uur open, maar we hebben geluk..om 9u30 kunnen we al binnen. We kopen tong voor vanavond en lotte voor morgen, nog een heerlijke gerookte paling en maatjes( Hollandse nieuwe) het water komt mij al on de mond. In het winkeltje ernaast koopt Anne een streepjestrui nummer 321. We rijden tussen de velden door, en zien weer heel wat schapen en reigers, naar een camperplaats in Zoutkamp. We melden ons aan en reserveren een plaats, maar rijden meteen verder naar Kollumerwaard voor een wandeling van 7km. Mooi, maar vrij eentonig..rietkragen en grasland. Het is zeer warm, 26° en geen schaduw. Zweten en puffen!!!

We komen aan een uitkijkpunt en zien in de verte Schotse Hooglanders grazen en pootje baden, zij hebben het waarschijnlijk ook warm. Weer veel ganzen en eenden te zien en een grote zilverreiger vlak voor ons. We blijven een tijdje met de verrekijker volgen. In de verte veel zeilboten op het Lauwersmeer. Het is hier ongelooflijk stil. Iets na twee terug in de bloedhete camper. Gelukkig hebben we een ijskast en kunnen we onze dorst lessen met lekker fris water. We gaan nog even het dorp binnen en drinken een biertje in een leuke zaak aan de haven...mmm, dat smaakt. Nog even de spar binnen voor wat groenten en fruit en we rijden terug naar de camping. Gelukkig hadden we deze morgen een plek gereserveerd, want alles is volzet. We staan op gras met uitzicht op een kleine jachthaven..leuk. we zitten nog wat buiten met de voetjes in het gras, zalig. Er zitten wel veel muggen, maar binnen is het nog te warm. Na ons aperitiefje bak ik de tongjes en we eten er een fris slaatje bij en een glaasje witte wijn. Wat een zwaar leven hebben we weer!! Na de afwas gaan we ook douchen...gelukkig hebben we licht bij want het is pikdonker. Na een grondige muggenjacht, er zitten er veel en we weten niet hoe ze binnenkomen want alles is dicht, wil ik nog wat schrijven, maar het lukt niet, alles is geblokkeerd...tot nu. Joepie!!!

Dinsdag 15 september

Om 8u wakker en al volop zon, gras nog wel nat van de dauw. We worden opgeschrikt door het geluid van gakkende ganzen die massaal in kleinere groepen overvliegen. Ze blijven maar komen, voor ons een ongezien, mooi spektakel. Na een leuke babbel met ons buren vertrekken wij op hun aanraden naar Winsum ( mooiste dorp van Nederland), maar we vinden nergens een parkeerplaats voor ons Beest. We rijden door naar camping Midzomer in Diever, midden in het Natuur Park Drents-Friese wold. Gelegen midden in de bossen en we moeten ons aanmelden bij de caravan met de groene vlag. Heel vervelende oudere man leidt ons naar de campeerplaats en geeft richtlijnen van hoe we moeten gaan staan. We moeten lijnrecht naast een met wankele stenengelegd platform staan...dit oogt beter?... dat we niet waterpas staan is voor hem geen belang..hij blijft maar richtlijnen geven en zwaaien met zijn armen..??? ik krijg het serieus op de zenuwen en ben bijna van plan om een andere campingplaats te zoeken als hij stopt en zegt dat hij onze elektriciteit zal aansluiten in een vergrendelde kast. Opgelucht dat dit enerverend ventje weg is.

We horen alleen de vogels rondom ons en de rust en kalmte kan terugkeren...oef..Het is zeer warm, maar wij zitten gelukkig in de schaduw onder de bomen. Zalig!! De problemen met ons blog zijn nog altijd niet opgelost...shit shit shit. Rond 14u30u vertrekken we voor een boswandeling hier vlakbij. Het wordt een schitterende paddenstoelenwandeling...we zien enorm veel soorten, van groot naar klein. Anne trekt zeer veel foto' en we genieten volop van deze mooie omgeving.De rode pijlen zouden een wandeling van 4km aangeven...wij doen er 3 uur over. Gaan wij te traag, of kloppen de km niet? In het bos ligt ook een ondergrondse schuilkelder die on WWII gebruikt werd. De 8 ondergedokenen worden uiteindelijk toch gevonden door de Duitsers en ter plekke gefusilleerd. Deze plek wordt nog altijd zeer goed verzorgd, er liggen zelfs verse bloemen. We moeten toch even bekomen van de wandeling, we zijn een beetje oververhit. We drinken na een poosje een fris aperitiefje en ik begeef mij naar de keuken, het wordt een viscurry, van verse lotte en gekruide rijst ( met kaneel, kardemon en kruidnagel). We hebben nog een glas Poully- fumé koud staan en we eten buiten in het avondzonnetje. Na de afwas nemen we nog een deugddoende douche en we zijn klaar voor een grote dodo.

Woensdag 16 september

Ontbijt, afwasje, betalen..onze " vriend" komt de elektriciteit afkoppelen en is zeer rustig deze keer. Hij vraagt zelfs of we het ver alleen aankunnen. Heeft gisteren blijkbaar wel gevoeld dat we niet hraan betutteld noch gecommandeerd worden. We vertrekken uiteindelijk rond 10 uur richting Doldersummerveld, een prachtig heidegebied ten Westen van Diever. Gelukkig is het niet zo warm als gisteren. ( 22°) . We smeren onze boterhammen, vullen onze drinkbus en we zijn weg. Een mooie wandeling van ongeveer 8km, zeer afwisselend tussen heide en bos. Makkelijk lopen en goed aangeduid deze keer.

Weer veel paddenstoelen met oa een soort bloemkoolachtige zwam. Deze staat aan de overkant van een toch wel steile greppel we geraken erover, maar terugkeren oogt blijkbaar iets moeilijker want een dame op de fiets vraagt of ze kan helpen. We bedanken en kruipen er op eigen kracht toch uit. We horen heel veel getokkel, waarschijnlijk afkomstig van een specht, maar we zien er geen. Een buizerd scheert rakelings over ons hoofd..mooi. Rond 14u30 terug aan de schaapskooi waar de camper staat. We stappen nog even verder naar het dorp en eten er een heerlijk ijsje op een terras. Na deze heerlijke rustpauze rikden we verder Zuidwaarts naar Vierhouten. We zoeken een camperplek of camping, maar alles is volzet. Het seizoen duurt dit jaar langer dan normaal en we zien veel gepensioneerden ( zoals wijzelf) met de camper rondtoeren. We parkeren midden in het dorp op een grote ruime parking en gaan aperitieven. We bestellen alletwee een sangria en krijgen een serieuze kuip.Het is fris en het smaakt, een welverdiende beloning na al het wandelen. Na deze zoete zonde gaan we op zoek naar een restaurant en Anne bestelt scholfilet met Hollandaise saus, ik een kalfs rib eye met lookboter. Bij het aperitief ( het is vakantie) krijgen we een zeer lekkere amuse. We drinken bij het eten een lekker glaasje wijn. Iets na 20u zijn we terug aan de camper en besluiten om daar te blijven overnachten. Hopelijk worden we niet wakker geklopt om ons te verplaatsen. We zijn moe...de 15000 stappen laten zich voelen. Anne kruipt al om 9u in bed ik volg 30min later. Anne knort al als een...... zzzgrrgggrrrzzzz

Donderdag 17 september

ik lig nog een tijdje wakker, toch een beetje ongerust. Niemand komt kloppen, alles blijft stil en we slapen tot 8 uur. Mens wat slapen we hier goed en lang. Anne vertrekt naar de supermarkt om vers gebakken broodjes, en ik zet ondertussen koffie. We houden het rustig vandaag. Rond 10 uur rijden we richting " het verborgen dorp" ln Vierhouten.

Oorspronkelijk waren er 10 onder de grond gebouwde hutten ( er zijn er 3 van gerestaureerd voor bezoek) waar zo'n 100 mensen zich in schuil hielden tijdens WWII. Godfried Bomans was één van hen. De meesten overleefden de oorlog, 8 werden gespot en ter plaatse doodgeschoten in hun zelfgegraven kuilen. We zetten onze reis verder naar het zuiden langs mooie groene baantjes. We rijden rustig genietend van het mooie landschap tot we in Garderen pijltjes zien voor een zandsculpturen tentoonstelling. Dat spreekt ons wel aan en we volgen de aanduidingen. We zijn niet de enige...parking bijna vol, veel volk. Het thema is 75 jaar bevrijding van Nederland. Binnen is het aanschuiven en wij zijn bijna de enige met mondmasker. Het is prachtig, zeer goed gedaan, bijna levensecht.Blij dat we gestopt zijn. Na het bezoek eten we lunch in de camper( wat is dit gemakkelijk als je alles bijhebt) en vertrekken richting Schijndel. We hebben gisteren een plaats voor 2 nachten gereserveerd in camping "de Schootse hoeve". We worden zeer vriendelijk ontvangen, krijgen srandplaats 10 en er staat een welkomstbordje voor de familie Bauwens..leuk. Alle campers staan in een cirkel en ziet er zeer gezellig uit. De rest van de namiddag zitten we rustig in het zonnetje, beetje lezen, spelletje spelen, koffietje drinken.... Rustige namiddag dus. Rond 18u30 aperitiefje en daarna eten we chili con carne met wrapps en een lekker glaasje rode wijn maakt het af. We kijken na de afwas nog naar een aflevering van thuis op VRTnu. Wat is de dag weer snel voorbijgegaan.....Slaapwel.

Vrijdag 18 september

Zoals alle andere dagen weer lang en veel geslapen, het is 8u00en vrij koud in de camper..13°. Ik probeer de verwarming aan te zetten, maar...het lukt niet..Nogmaals proberen en tot grote vreugde van Anne lukt het nu wel, het wordt snel warmer en op 19° komt Anne uit bed. Een vers gezet tasje koffie een beschuit met jam, een potje yoghurt en een kiwi , een omeletje met spek en de dag kan weer beginnen. We gaan straks weer wandelen, een ommetje Schijndel...we hebben gisteren een foto van de wantelknooppuntenkaart genomen. Het begin is ok, goed aangeduid door bos, weideland, en maisvelden.

De boeren zijn druk in de weer en met reuze machines wordt het in spoedtempo vermalen en in camions gespoten, die elkaar heel snel afwisselen, spectaculair om te zien hoe vlug dit gaat. We wandelen verder en vinden geen pijltjes meer, ook het effengemaakte pad verdwijnt en via google map zoeken we onze weg verder. We lopen in de goede richting, maar geen pijltjes meer...who cares ...we wandelen en zullen wel ergens uitkomen. In het bos eten we ons boterhammetjes op en stappen verder ...we komen terug uit op de baan. We volgen de Boxstelseweg en passeren een restaurantje met terras waar we ons tegoed doen aan een koffietje en ik een frisse radler lemon. We bezoeken ook nog eens een wijnmakerij en kopen 2 flessen witte wijn. Nu nog 20 min naar de camper...we voelen de zon en de km( 10km). Het is warm buiten en we gaan eventjes liggen in de toch iets koelere camper, en ja....een uurtje later worden we wakker....kan maar deugd doen. We vullen het terugkeer formulier in...amai...dat duurt...we zijn er toch bijna 45min mee bezig. Nog net tijd om deze blog af te werken en de aperitief staat al klaar...we eten gebakken forel met spinaziestomp..zal weer smaken.

Zaterdag 19 september

De gewone routine deze morgen, behalve dat we ook nog alles moeten legen en dumpen, en alles moeten bijvullen. Dit was onze laatste camperplaats. We vertrekken rond 10u30 en doen eerst boodschappen, we hebben brood nodig en nog wat beleg. We tijden naar Wemeldinge, toch nog 130 km. Zijn om 12u10 op de Steldijk en onmiddellijk gaan we de dijk af op oesterroof??

. Het water begint al snel terug te komen, maar we moeten er gelukkig niet zoveel hebben, want ik voel het al aan mijn ruggetje. Ik steek er al een paar open en mmmmmmm ze zijn heerlijk en alle moeite is onmiddellijk verdwenen..mmmmmm, lekker. Na de lunch willen we nog verse vis kopen, maar dat is niet zo gemakkelijk. Overal oestershops en mosselboeren, maar geen vis. Na vragen en zoeken en rondrijden vinden we toch een kraam met een lange rij wachtenden. We kopen gerookte paling, mosselen, gamba's en verschillende soorten vis voor vissoep. We rijden rond 15u30 richting België. Geen controle aan de grens, en we kunnen goed opschieten. We rijden nog even langs Lieve ( een goede vriendin) om een gerookte paling af te geven. ( zij vind die ook zo lekker) ...Het is er gezellig in de tuin...ik open wat oesters...lekker,..ik open er nog een paar...uiteindelijk maak ik daar vissoep, en buiten met voetjes in het gras eindigen we onze Nederlandse trip met een glas frisse witte wijn en een bord lekkers uit de zee. We blijven uiteindelijk slapen in de camper op haar oprit.

Zondag 20 september

Wakker om 7u..Lieve moet werken vandaag en we krijgen een sleutel voor als we naar het toilet moeten. We beginnen aan de grote opruimactie en Anne rijdt over en weer naar huis met kleren en allerlei spullen die we meehadden. Een laatste poetsbeurt, alle handvaten ontsmetten, en "het beest " kan terug naar huis...

Minder goed nieuws....het bestek voor de onkosten aan de bumper ligt klaar...1125€......vanaf nu water en brood vrees ik???

Maandag 21 september

Voila...'tis gedaan...het was weer leuk, ontspannend spannend, avontuurlijk en gezellig. We hebben genoten van ieder moment en vonden de reacties op het blog zeer leuk. Ik hoop dat jullie er ook plezier aan beleefd hebben. Bedankt....tot de volgende reis?????????

Camperreis Noordkaap

Vrijdag 7 juni 

We hebben net de sleutels van de camper gekregen. Mooie machine van 170 Pk. Eerste hindernis: de verwarming wou niet aanslaan. ( En die zouden we kunnen gebruiken in het hoge Noorden. ) De laadruimte staat al halfvol eten, de rest volgt morgen.

Zaterdag 8juni

Laatste boodschappen gedaan en de camper reisklaar gemaakt.Cinta en Liliane geven alles een plaatsje en ordenen de laadruimte tot een echte winkel.

Zondag 9 juni

Vertrokken om 7u bij mooi weer: 11 graden. We rijden 700 km naar Puttgarden in Noord Duitsland. Aangezien het Pinksterzondag is' schieten we heel goed op. Korte plasstop en lunchstop. De zon zorgt voor 22 graden. Liliane Greet wisselen elkaar af als chauffeur. Iets voor 17u staan we aan de ferry haven en maken een korte wandeling in het zonnetje. Kort bezoek aan een gigantische bordershop. Nooit zoveel alcohol bijeen gezien.! Aperitief in de camper , spaghetti met scampi, uitkijkend op de zee. Morgenvroeg overtocht naar Denemarken.

Maandag 10 juni

Gisteren avond groot probleem.. Het bed kwam niet naar beneden! En de stopcontacten werkten niet! Bed met veel gesukkel manueel laten zakken . Bleek een gesprongen zekering te zijn. Met ferry oversteek naar Denemarken en verder naar Zweden over "thé bridge". Bezoek aan een domein waar elanden liepen. Fantastisch! De dag begon fris en bewolkt maar het werd uiteindelijk warm en zonnig. Gaan overnachten op echt Columbusplekje aan de rand van het bos. Heel stil en idyllisch. Wel veel muggen.

Dinsdag 11 juni

Deze nacht zeer veel geregend, zelfs donder gehoord. Vanmorgen  maar 14 graden. Na ontbijt richting Habo. Bezoek aan een prachtig beschilderd oud houten kerkje. Dan verder Noordwaarts naar Tiveden Nationaal Park. Het blijft regenen. We maken toch nog een korte ( 900m) wandeling die uiteindelijk 2.4 km bleek te zijn. Prachtig en bevreemdend bos met enorme met mos begroeide rotsblokken waar ieder moment trollen konden tevoorschijn springen. We hadden gehoopt op de parking van het bezoekerscentrum te overnachten, maar we mochten niet. 5 km verder mooie  plek gevonden aan een oud kapelletje. Hopelijk morgen minder regen.

Woensdag 12 juni

Uitgeslapenen! Pannenkoeken met banaan voor ontbijt. We moeten calorieën opdoen voor de wandeling straks. De Stigmansrundan is vrij pittig, maar zeer mooi. We wandelen 4 uur door een fantastisch oerbos met enorme met mos begroeide rotsblokken. Net op tijd terug in de camper, want de sluizen gaan weer open. We rijden verder richting Falun en vinden rond 17 uur terug een mooie plek om te overnachten. Het blijft regenen. Ons humeur daarentegen blijft zonnig..we genieten. Het zal weer laat worden vanavond       

Donderdag 13 juni

Verschrikkelijk onweer deze nacht..donder, bliksem en hevige regen. Nu weten we het zeker, de camper is waterdicht. We kunnen terug uitslapen en vertrekken na het ontbijt richting Falun. Opvallend zijn de bermen vol Lupinestraat in wit, roze, paars en blauw. We zien 2 kraanvogels in de velden. Het blijft een kille druilerige dag. In Falun brengen we een geleid bezoek aan de kopermijn. We dalen met 400 treden af naar 65 m onder de grond. De mijn was ooit 600 meter diep.

We vinden een mooie  slaapplaats aan een idyllisch meertje.Greet en ik doen een poging tot vissen maar vangen niets, het wordt dus kip vanavond. 

Vrijdag 14 juni

Rustige nacht, geen regen. Na ontbijt richting Kaböle. De wegen zijn zeer goed en er is zeer weinig verkeer. We blijven rijden tussen de bossen en bermen vol Lupines. Rond 14 uur arriveren we in camp angör wild life.Onze eerste camping wordt uitgebaat door een vriendelijk Nederlands koppel. We worden er verwelkomd met een koffie en krijgen een Briefing over de berenhut. Om 17 uur vertrekken we met een pick-up en 10 min later worden we met een klein bootje naar de drijvende hut gebracht. Het is ondertussen zonnig en warm geworden. De hut heeft 4 stoelen en 3 kleine bedjes, en een wc. We worden omringd door water en bos. ZALIG!!!! We installeren ons met verrekijker en fototoestellen. De beren en veelvraten mogen komen, we zijn er klaar voor.               Het is 22u15, een paar grote bonte spechten en een boomklever gezien. Honderden muggen,  vissen die uit het water springen, zwaluwen die komen drinken in het meer, kwikstaartjes en een prachtige zonsondergang...maar..nog geen beren  we blijven wachten...fototoestel in aanslag.        

Zondag 15 juni

Het is 2u30, net 15 min naar een veelvraat ( wolverine)zitten kijken. Toch een vrij groot beest met lange staart. Foto's zijn niet gelukt, te veel ochtendmist.                              Geen beren gezien   . We doen elk om beurt een dutje..Alleen Cinta blijft wakker. Om 9 uur worden we terug afgehaald.           We eten versgebakken croissants en knapperige broodjes en gaan eindelijk slapen. Om 13u30 wakker en eindelijk DOUCHEN!!! Dat zal deugd doen.    .    We zijn lui deze namiddag..ijsje eten, boekje lezen. Het is WE en we koken niet zelf maar gaan op restaurant. 2 eland burger, 1 schnitzel Hawaii en 1 steak met frietjes. Fris Zweeds biertje erbij, het smaakt.   

Om 20u vertrekken we op eland safari. We rijden en zoeken..zien prachtige landschappen, vergezichten, 2 Parelvissers( soort eend), een witgatje ( vogeltje) met 5 kleintjes, oeverlopers, verse sporen van elanden, prachtige zonsondergang.. en dan net voor we het opgeven..een eland die de baan oversteekt. Voordat we het ten volle beseffen is hij alweer verdwenen tussen de struiken. Maar we hebben er een gezien  om middernacht zijn we terug..doodmoe en slapen meteen.

zondag 16 juni

slapen tot 8u30. Zonnetje schijnt, het wordt een mooie dag. Water bijvullen, black en Grey legen, afscheid van de zeer sympathieke Nederlandse uitbaters. We vertrekken richting kust waar we in Olofsfors de Ijzerfabriek uit de 18de eeuw bezoeken.

 Verder richting Arvidsjaur op zoek naar een slaapplaats. De eerste poging mislukt..we zitten op een smalle onverharde weg die steeds hobbeliger wordt. Gelukkig kunnen we draaien, na het verleggen van grote takken, en terugkeren. Tweede poging leidt naar een verlaten skistation.we hebben een prachtig weids uitzicht. Tot onze verbazing is de sanitaire blok toegankelijk. We kunnen gebruik maken van de toiletten, zelfs de douche geeft warm water. Na het avondeten zitten we buiten te genieten van het uitzicht.

Maandag 17 juni

Even paniek!! Smartphone werkt niet meer    gelukkig kan ik via die van Anne op ons blog       

                                                         Deze morgen om 9 uur vertrokken richting Advisjaur. Onderweg zien we verschillende rendieten langs de baan. We bezoeken "lappstaden" een kerkdorp waar de lappen verbleven tijdens kerkelijke activiteiten. Er zijn verblijfshuisjes en voorraadhuisjes. De constructie is in hout is heel vernuftig en zonder spijkers. We gaan verder op zoek naar een museum, maar blijkt buiten de stad te zijn. We nemen de camper en zijn net op tijd. Museum sluit om 16 uur. Het is een klein museum met leuke dingetjes. Boven is een kleine ambachtelijke shop. We rijden verder naar het noorden en iets voor 18 uur staan we aan de Poolcirkel. Nemen natuurlijk wat foto's. We zoeken een slaapplaats en vinden terug een prachtig plekje aan een meer met uitzicht. We worden terug ondergedompeld in een zee van muggen.  We vinden heel wat elandenkakjes rondom ons...wie weet vannacht??

Dinsdag 18 juni

Deze nacht veel geluiden gehoord ( we denken aan vossen), maar niets gezien.         Deze morgen wakker geworden door de regen  . Gisteren nog 22 graden, vandaag nauwelijks 10. Het blijft regenen. Wij rijden naar Finland, normaal 3 uur rijden, wij doen er 5 uur over door het slechte weer en veel wegenwerken. 

Controle aan de grens Zweden÷Finland. Zeker 10 douaniers en zelfs en hond, voor ons? Want verder is er niemand. Er is een shop en we laten ons gaan. We kopen er ook muggengel en anti muggentabletten. Ze blijven ons aanvallen per honderden.  We rijden verder naar de voorziene slaapplaats aan een vogeluitkijktoren, maar blijven er niet.....teveel muggen. We zijn er nochthans op voorzien   ( zelfs de plaatselijke bevolking klaagt over het nooit geziene aantal muggen). We zoeken verder en vinden een plaatsje in de bossen met minder stekers. We laten het niet aan ons hart komen en genieten van een lekker aperitiefje. Ondertussen staan de potten op het vuur...linguini met spinazie en scampi's. En het blijft regenen....

Woensdag 19 juni

De anti-muggentabletten hebben geholpen..een nacht zonder gezoem!!        Hier in Finland is het een uur later dan in Zweden en Noorwegen..gevolg..wekker om 7 uur ipv 8 uur.    Na het ontbijt  vertrekken we richting Alta. We gaan de grens met Noorwegen over en rijden verder richting Noorden. We zien bergen met sneeuw. Alta ligt aan de Altafjord, met weids uitzicht over de besneeuwde bergen. 

We eten eerst een boterhammetje in de camper en gaan dan naar het museum van de rotskunst. We doen het parcours van 3km dat langs rotsblokken loopt waarin de tekeningen zijn uitgehouwen en ingekleurd met rode verf. Beneden aan het water zien we een nogal speciaal dans optreden.        Het tweede deel van het parcours is moeilijker te zien omdat ze niet zijn ingekleurd. Het gidsje in het Nederlands helpt ons goed.  We vertrekken naar de camping, en rijden door een bijna kaal gebied met prachtige vergezichten. De zon laat zich zelfs zien. Het is 9 graden, maar, geen muggen!!! Voor morgen wordt er zon voorspeld.

 Donderdag 20 juni

We slapen uit, heerlijk douchen, rustig ontbijt...zalig. Het is schitterend weer, volle zon  ..9 graden, maar voelt als 20 graden. Voor mij dus Tshirt weer. Vertrekken pas om 11uur richting Russenes. Prachtige korte rit.

 We bezoeken " shosamik tun" een klein museum en enkele turfhuizen van de sea-sami. Een jonge Sami vertelt met veel passie over de geschiedenis van de Lappen. Een heel toffe en gedreven uitleg, we leren veel bij. We doen ook nog een bewegwijzerde natuurwa?ndeling. We vertrekken langs het strand, later gaat het trail de bergen in en A?nne keert terug. Wij gaan verder het bos in. Het is behoorlijk klimmen en veel verder dan de aangegeven 4 km. Pas om 15 uur zijn we terug aan de camper. Anne heeft reeds de tafel gedekt en we genieten van een boterhammetje.       We rijden verder richting Gjesvaer. Een prachtige rit langsheen de fjord. De eerste tunnel is vrij smal en spooky. We zien verschillende rendieren. Iets voor 19 uur arriveren we in het vissersdorp rond een baai. We parkeren langs de kant van de weg met uitzicht op het Noorden. Het blijft schitterend weer en we genieten. We slapen hier vanacht want morgen om 11uur staat een " birdwatching" bootsafari op het menu. 

Vrijdag 21 juni

Blijven op tot middernacht...prachtige bijna niet zonsondergang. We slapen tot 8u30..om 10u30 vertrekken we naar Stappan Sjøprodukter voor de vogelsafari. 

We zijn met 6, wij en een Nederlands koppel. Het weer is zalig..10 graden, volle zon maar veel wind. We krijgen allemaal een zeilpak aan, en zien er als astronouten uit. We zien hele kolonies papegaaiduikers, Jan van Genten, aalscholvers, alken.....ook verschillende zeearenden en zeehonden. We genieten ten volle...wat een belevenis op een woelige zee. Gelukkig is niemand ziek. Bij terugkeer kopen we 2kg King Krab voor vanavond.                                                    We rijden verder naar de Noordkaap en om 14u34 bereiken we onze bestemming. Het is 4 graden maar stralende zon. We betalen 28€ pp, maar alles is inbegrepen, we mogen hier 24 uur staan. Het wordt bitterkoud en de wind wordt feller. We maken een wandeling naar het monument met de globe...zeer koud!! Daarna naar de shop en om 17 uur de I-max film over de kaap in de 4 seizoenen.      Annemie Struyf zou hier moeten zijn, maar we vinden haar niet...ook al roepen we nu en dan haar naam  . Terug naar de camper...warme chocolademelk en een dutje. We moeten straks wakker blijven tot 1uur. De camper schudt en davert in de wind. Om 20u aperitief en daarna heerlijke krabbepoten....we smullen

Om 23 uur wagen we ons terug buiten en in de bar mer panoramisch uitzicht drinken we een " midnightsun" cocktail op Anne haar verjaardag. 

De zon verwijnt nu en dan achter de mistflarden en dan wordt ze weer heel helder en fel. We zien ze zakken. Rond half een trotseren we terug de ijzige wind. We staan tussen een paar honderd anderen...wel heel speciaal gevoel.  Annemie Stryf is nergens te zien.              Gelukkig hebben we verwarming in de camper en is het lekker warm als we om 1u30 thuiskomen. Slaapwel.....

Zaterdag 22 juni

Happy birthday to you...happy birthday to you!!! Anne is jarig vandaag  . Cinta en Greet hebben de camper versierd!!                We slapen tot 9u30  ..ontbijt met pannenkoeken. Cadeautjes en verjaardagskaarten...  .        

                          Het is 9 graden en vrij zonnig, koud en winderig. Rond 11u30 gaan we nogmaals naar jet bezoekerscentrum en kopen een certificaat. De geplande wandeling van 18 km gaat niet door..tekoud en teveel wind. We vertrekken rond 13u30 terug richting Alta. We stoppen aan een Lappenshop en kopen een fleecedekentje. Nog een stop aan een klein zandstrandje en stoppen uiteindelijk aan de Altafjord om te slapen. Het is ondertussen grauw en grijs geworden en het regent.  

Zondag 23 juni

Wat een heerlijke dag vandaag  . Pas om 9u wakker geworden...11 uur heerlijk geslapen( daaraan zie je dat reizen zeer zwaar kan zijn) en de zon schijnt  . Gebakken eitje met spek...heerlijk kopje koffie...de dag kan beginnen. We doen het rustig aan. Het is heerlijk rijden.

.de ene postkaart na de andere. Korte stop aan een wegwinkeltje met vooral rendierhuiden. Greet past verschillende mutsen  .             De middagstop is een echte Columbus. Aan de Altafjord ligt het vol met mosselen, dus plukken. Greet en ik slagen erin om vuur te maken( met onze magnesiumstick!!) vlak naast een picknicktafel. Mosselen boven het vuur, flesje witte wijn erbij ( behalve voor de chauffeur) ...wat een zalig eten op een prachtige omgeving. Het is maar 12 graden maar het voelt als 20 en meer. Dit is vakantie. Rond 15u30 rijden we verder...en later rond 18uur zoeken we een slaapplaats. We rijden tot het einde van de Käfjord en slaan een kkein baantje in...we eindigen aan een weide met paarden, op de achtergrond een mooie waterval. Het leven kan lastig zijn. Wim Lybaert eat your heart out!

Maandag 24 juni

Wakker worden in het zonnetje..zalig! Het is 15 graden. We vertrekken om 10 uur en zien dan pas dat we aan een soort museum stonden. 

Een oude zee-sami nederzetting. We parkeren terug en gaan op onderzoek. Een ma?n is het gras aan het afrijden en komt bij ons. We krijgen een prive uitleg en rondleiding. Het is in feite nog gesloten en gaat pas volgende week open. Lucky us  . We willen verder naar de waterval wandelen, maar na een korten wandeling moeten we terugkeren... te drassig. We vertrekken op nieuw rond 11u30. We rijden de E6 af en belanden weer in postkaarten. Het begint te regenen....en regenen...10 graden  . We stoppen aan een Sami shop...regen...korte lunchstop...regen...koffiestop in Bjervik....regen.....Vandaag lukt niet zo goed om een plaats te vinden voor de nacht...uiteindelijk belanden we aan een kerkje. We eten gebakken vis, gestoofde venkel en aardappelen in de pel. Het smaakt.  Het blijft regenen...hopelijk morgen beter.                                                       We krijgen bezoek van de pastoor...geen probleem, we mogen blijven staan. 

Dinsdag 25 juni

Wat een dag!!! Wakker om 7u30...regen ..geen regen...zon....regen....geen regen....en de trend is gezet voor de rest van de dag. We vertrekken richting de Vesterålen. 

We schieten goed op..korte stop voor een koffietje aan een klein winkeltje. We kopen er een stukje gerookte walvis. Zwart vlees, maar wel lekker. We rijden verder langs smalle, kronkelende baantjes en.....dan...boem..klingel..boem  onze achteruitkijkspiegel kapot..afgereden door een Duits koppel met een camper die bekennen dat het hun fout is. We gaan terug naar onze camper om ons ID te halen en ze vertrekken. Gelukkig heeft Anne een foto van hun nummerplaat genomen. Gebeld naar de eigenaar en alle gegevens doorgegeven. Spiegel geplakt met tape...hij houdt het nog wel 10 dagen uit. We rijden verder naar de camping die we reeds in januari geboekt en betaald hebben en krijgen te horen dat er geen plaats meer is. Er komen straks 22 Nederlanders en mogen tussen de receptie en de toiletten staan. Wij natuurlijk een beetje kwaad...vragen ons geld terug en tot onze verbazing is dit geen enkel probleem. Wij kamperen wel in de haven. We staan hier tussen zeker 10 andere campers.                    Vanavond om 19uur staat er terug een vogelsafari op het programma. Bij het aan boord gaan valt Anne, volledig op haar knieën. Pijnlijk.....maar gelukkig kan ze toch nog genieten van het spektakel. De zee is vrij woest...we dansen op de golven van meer dan 1.5 meter hoog. We zien terug veel Jan van Genten op hun nest, aalscholvers, duizenden papegaaiduikers, 2 witstaartarenden, veel alken en zaagbekken. Het is koud, maar fantastisch.   We steken de verwarming aan in de camper...het is 12 graden binnen. Nog wat lezen, dagboek bijwerken, spelletje spelen en dodo. Morgen naar de Lofoten.

Woensdag 26 juni

Wat gaan de dagen snel voorbij  .               Wakker om 8uur...geen regen, 11graden. Zoals iedere morgen gezellig ontbijtje. We vertrekken rond 9uur 15...en doen een eerste stop in Bleik. Fantastisch mooi wit strandje..doen een wandelingetje langs het strand en ontdekken Miss zeewier  

we rijden verder richting Lofoten..prachtig rijden..smalle kronkelende baantjes. Het begint te regenen  . We stoppen in Kabelvåg en bezoeken eerst een houten kerk( de kathedraal van de lofoten) er kunnen 1200 mensen binnen.  Volgende stop is het lofoten museum. Het is en openlucht museum..beetje het Bokrijk van hier. Zeer interessant..maar het is koud en vochtig.. Anne heeft nog altijd last van haar knie. We doen het rustig aan. We rijden verder naar Henningvaer..het regent. We zoeken een parkeerplaats in het stadje en aperitieven....om 18u30 hebben we gereserveerd in de Fiskekroge, een bekend visrestaurant. Greet neemt Sashimi als voorgerecht, ik gebakken kabeljauwtongjes! Supper lekker. Daarna Anne en Cinta Fish and chips, Greet mosselen in witte wijn, look en gember en ik een heerlijle vis stoofpot. We drinken er een frisse Sauvignon bij en genieten van het eten en het uitzicht...het leven is weer lastig. We ronden af met een heerlijk dessert. Mooie afsluiter van een toch wel mooie dag...ondanks de regen.

Donderdag 27 juni

Wakker geworden door heftrucks die voorbij de camper reden. Het is 8u30 en de zon schijnt. We verwennen onszelf met een extra morgen in Henningsvaer. We wandelen langs de toch iets toeristische winkelstraat naar het Lofoten Hus.  

Dit is een museum dat de schoonheid en ruwheid van de Lofoten, via aquarellen en schilderijen uitbeeldt. We zijn onder de indruk..  . We kopen brood, nemen nog wat foto's, eten nog een boterhammetje en vertrekken. We rijden nog geen 20 min of de zon verdwijnt achter de wolken en...jawel...regen. Het valt met bakken uit de hemel. We rijden richting Lødingen en een paar km ervoor stoppen we op een " wintercamping". We genieten van een uitgebreide douche en doen een handwasje...( er is geen wasmachine).Het regent en de zon schijnt. We zien een regenboog verschijnen...mooi!! Tijd voor aperitief en een hapje. We eten lamskotteletjes met ratatouille en rijst. Een rode Portugese Douro wijn maakt het af. 

Vrijdag 28 juni

Wekker om 7u30..de zon schijnt  ,wat een zalig gevoel. Het is 14° en het voelt warm. We hebben een lange rit voor de boeg. Na 10 km nemen we de ferry naar Bognes, 94€..

 we moeten wel een uur wachten, de vorige is pas vertroken. De overtocht duurt 1 uur en het is prachtig varen tussen de fjorden. We rijden verder richting Poolcirkel door heel veel tunnels. Het begint te regenen en de temperatuur zakt. Er zijn ook zeer veel wegenwerken aan de gang, met gevolg slechte wegen en veel oponthoud. We rijden over onherbergzame toendra, het regent, de wolken hangen laag, overal sneeuw, het is 6°...en dit eind juni  we klimmen naar het monument van de stenen man en poseren even in de sneeuw.  We rijden verder en vinden een schitterende plaats aan een snelstromende rivier. Het blijft regenen en het is koud. We verwennen ons met comfortfood..pasta met bolognaisesaus...glaasje rode wijn...rolluiken naar beneden en we zitten knus en gezellig binnen.                                    Ps. De koude is wel niet normaal...er zijn zelfs trekvogels die dit jaar telaat zijn om te paren  . Climate change?? Niets aan de hand...fake news   

Zaterdag 29 juni

Gans de nacht regen  . Deze morgen na het ontbijt stopt het met regenen en zien we de zon.  We rijden richting Mosjøen op 80 km van ons. Onderweg ongelooflijk veel wegenwerken. De E6 is aan een volledige renovatie toe, en daar zijn ze volop mee bezig.                                                                    Mosjøen zelf is een leuk en gezellig stadje. 

Veel oude huizen en zelfs een pompstation 0van shell uit de jaren stillekes. We wonen zelfs een inhuldiging van een nieuw kunstwerk bij. De plaatselijke fanfare geeft het een feestelijk tintje. Na een lekker kopje koffie en loempia's aan een Thais kraampje  rijden we verder naar de Lakforsen waterval. Korte klim naar beneden...indrukwekkend. Duitsers halen er de resten van een houten beeld uit het water. ..origineel souvenier. De zon schijnt nog altijd, aangenaam weertje. Verder zuidwaarts langs de E6 en nog meer wegenwerken. Gelukkig is het zaterdag en is er niet teveel verkeer. Weer een waterval in Grong..glibberige klim door bos en enorme keien. Men kan hier zwemmen, maar wij vinden het te koud. We zien er wel vissers die een zalm van 4.5kg gevangen hebben. We rijden verder en zoeken een slaapplaats voor de nacht...een gesloten skicentrum. Het begint weer te regenen....en....de muggen zijn er weer.      

Zondag 30 juni

Lage wolken..duizenden midgets. We troosten ons met pannenkoeken voor ontbijt, het is tenslotte zondag. We vertrekken om 9u15 en rijden zuidwaarts over Trondheim naar Røros. Er is veel verkeer en het regent constant. Niet leuk rijden. Langs de weg veel vissers. Korte tussenstop voor lunch en eindelijk bereiken we het oud mijnstadje (koper) en het  geeft meteen een sympathieke indruk. 

Het stadje is volledig unesco werelderfgoed.Mooie kleurrijke houten huizen, oude houten huizen met het Noorse grasdak, terrils met slakkenafval. We maken een wandeling door het stadje...ondertussen is het gestopt met regenen....en we bezoeken een keramiek atelier...zeer speciaal. Op terugweg naar de auto zien we een worstenkraam en we kopen rendier en elandenworst voor thuis. Het voelt warmer aan en we zien dat het 17° is  . We rijden nog een uurtje verder richting Lillehammer en vinden een staanplaats vlak bij een kerkhof. We hebben in ieder geval rustige buren vannacht. Mooie plek met uitzicht op het dorp. Er is veel wind en het is weer beginnen regenen  we eten Marokkaanse balletjes met olijven en feta en couscous...we hopen op zon voor onze bijna laatste dag in Noorwegen.

Maandag 1 juli

Gisteren avond nog een flinke bui..terug zon...met gevolg een mooie regenboog.

 We gaan vroeg slapen. Om half acht wakker..het regent en het is 11 graden.          We vertrekken richting Lillehammer. We nemen een kortere weg via Ringebu en komen in een mooi, prachtig landschap terecht boven de boomgrens. We zien veel schapen op de baan...de zon schijnt..het is 20 graden  ...eindelijk zon  . Stop aan de stavkirke van Ringebu. Er zijn er maar 29 meer over in Noorwegen. Ook het kerkhof is zeer mooi verzord. Elk graf heeft bloemen. Na de lunch rijden we verder naar Lillehammer door een breed dal. We stoppen aan het Olympisch museum. In 1994 waren hier de winterspelen. Leuk overzichtelijk museum. Interessant om de antieke uitrustingen te zien. Mooie spullen in de shop, maar wel heel duur.  We bekijken nog de 2 grote skischansen. We rijden verder naar Hønefoss langs secundaire wegen. Het verkeer wordt drukker, we komen weer in de bewoonde wereld. We vinden een schitterende campeerplaats aan een meer in Tyristeand. Er staan ook Nederlanders. De zon schijnt, het is hier rustig, er zijn geen muggen....de dag kan niet meer stuk.

Dinsdag 2 juli

Gisteravond nog verbroederd met de Noorderburen. Tof koppel uit Zwolle. Samen nog wat gevist, maar niemand iets gevangen. Pas rond 23 uur gaan slapen.        Vandaag is er in feite niet veel gebeurd. Eerst nog 200km rijden op weg naar de ferry. Dan nog eens 2 uur wachten op een overvolle gigantische parking voordat we de boot op mogen rijden. 

We worden als sardienen in een doosje opgeborgen in de reuzegrote laadruimtes. We vinden een plaatsje aan het raam en 4 1\2 uur later zijn we in Hirshals,Denemarken. Het is 19uur en we zoeken een restaurantje op. ( We hebben geen zin meer om te koken) En we hebben iets te vieren....vandaag 20 jaar geleden gaven we elkaar voor de eerste keer het ja-woord!                                         ( samenlevingscontract). We eten in het Fiskehus....zalig. Anne neemt pladijs met frietjes, Greet zalm met spinaziepasta, Cinta de visburger en ik de zeevruchtenschotel....zalig. We verschieten van de rekening.  ..nog geen 80€ voor alles met drank erbij.Na het eten zoeken we in de buurt een plaatsje voor de nacht. Het wordt onze voorlaatste avond in de camper.  De wind schudt de camper heen en weer.

Woensdag 3 juni

We zijn in slaap gewiegd door de wind en deze morgen wakker geschud door nog meer wind. Het einde komt dichterbij. Vandaag wordt het rijden richting België. Nog een stop in Odense.

, de geboorteplaats van Hans Christiaan Andersen. We bezoeken het museum en zijn geboortehuis. Een lekker lunch buffet in een klein restaurantje geeft ons weer energie om verder te rijden. Om 19uur stoppen we op 50 km voor Hamburg. Morgen nog 600 km naar Ekeren. We vinden een slaapplaats langs een kleine weg tussen het groen. Het wordt onze laatste nacht. Waar is dat feestje?? 

Donderdag 4 juni

Na 8ooo km, 6 landen, 3 ferry's, 3 campings en 24 keer wildcamperen, tientallen tunnels en wegenwerken, duizenden muggen, een pijnlijke duim, 1 zere knie, een kapotte spoegel en veel vuile was, zijn we weer thuis. We hadden bijna alle dagen regen, aten maar 2 keer in het zonnetje, maar, we genoten van iedere moment. We hebben veel unieke ervaringen en avonturen beleefd. Het was schitterend....een prachtige herinnering.  Nu wacht Anne nog de taak om een mooi fotoalbum te maken.                     Bedankt voor de vele reacties..altijd leuk om te lezen. Tot de volgende reis