Het is weer zover, vrijdag vertrekken we richting Duitsland. Terug met ons tweetjes en niet met de camper, maar, gewoon met de wagen. Het wordt een rustige, wandelreis beginnend in de Moezelstreek en eindigend in Salzburg. Vanaf 3 september kunnen jullie al onze avonturen weer meebeleven.

Vrijdag 3 september

Ring...ring...ring...7uur...wekker loopt af. Na een klein ontbijtje ( koffie en banaan), bagage afwerken, poetsvrouw laatste richtlijnen geven, auto laden, gps instellen vertrekken we om 8u30 richting Brussel. Alles gaat vlot, tot onze verbazing zeer vlot zelfs, tot op de ring..daar begint de file ??. We horen op de radio dat door een ongeval 2 rijstroken versperd zijn en er een wachttijd van 1 uur is. Bijna stilstaand verkeer, we schuiven als een slak verder. Volgend bericht op de radio, 2 uur vertraging??..we hebben "geluk"...na 1u30 kunnen we opnieuw rijden. Tijdens het schuiven checked Anne haar mail, bericht van de bank dat er waarschijnlijk fraude gepleegd is met mijn visa??. En inderdaad, na het nakijken van onze rekeninguitreksels blijkt dat er 1150€ uitgegeven is waar wij niets van weten. Volgende benzinestation stoppen we en na een paar telefoontjes zijn we gerustgesteld dat alles in orde komt??. Na nog een lunchstop, toilet bezoek en winkel bereiken we eindelijk onze eerste bestemming..Roompot Ferienresort Cochem. We hebben huisje 510, een rustig gelegen woning met tuin en privé sauna. Ziet er leuk uit. We genieten met een koffietje van de rust. Nog even tot aan het hoofdgebouw met restaurant, bar, winkel en zwembad ( dat spijtig genoeg nog gesloten is door corona). We drinken iets fris op het terras en wandelen terug naar ons verblijf. Wat is het hier zalig...De stress is weg en we zitten buiten te genieten van een aperitiefje terwijl ondertussen de saus pruttelt en de pasta kookt. Het zal niet laat worden vandaag...Morgen wacht een nieuw avontuur...hopelijk minder emotioneel.

Zaterdag 4 september

Zalig geslapen..zeer goede boxspring. Om 7u30 wakker..na ontbijtje mail checken en nog eens naar ons rekeninguitreksels gekeken, en de volledige 1150€ zijn teruggestort. De dag kan niet meer stuk. We vertrekken richting Wierschem voor een wandeling naar Burg Eltz. Onderweg zien we pijlen naar " rondwandeling in historisch centrum van Münstermaifeld. We volgen de pijlen naar de parking en komen in een stadje terecht waar de tijd is blijven stilstaan.Tientallen vakwerkhuizen, een stiftkerk, een oude gevangenistoren uit 1500, een klein museum van oude paardengarelen met als voorbeeld een Belgisch trekpaard. Op het plein voor de kerk zien we verschillende citroën oldtimers die aan een rondrit bezig zijn in de Moezelstreek. Om 10u45 zijn we in Wierschem. We staan op een mooie parking voor wandelaars naar Burg Eltz. We vertrekken langs glooiende velden met zonnebloemen, stralende blauwe hemel, 27°, we wanen ons in Toscane. Hele mooie wandeling langs velden, door bossen, soms een pittig stukje tussen, maar aangenaam wandelen. Om 13u zijn we aan de imposante Middeleeuwse burcht. Er staat een lange rij aan te schuiven om binnen te gaan, dus besluiten we om verder te gaan en de volledige luswandeling van 14 km te doen, 'maar' 2 km meer dan als we zouden terugkeren. We lunchen aan een snelstromend watertje en ik ga even met de voetjes in het water. Wat doet dit deugd. We klimmen zachtjes verder en komen aan een terras ( men kan de wandeling ook daar beginnen) en drinken iets fris. En dan begint het..een venijnige steile klim...het wordt steiler en steiler en komen een koppel tegen die terugkeert omdat het volgens hen te moeilijk en te gevaarlijk wordt. Zijn gaan terug naar het café en willen een taxi regelen. Wij twijfelen eventjes om ze te volgen en een taxi te delen, maar we besluiten om niet op te geven en verder te klauteren...en klauteren doen we...??het wordt nog steiler en de rotsblokken hoger. We doen uiteindelijk bijna 1uur op 500 meter. Het zweet stroomt van ons lijf, onze benen trillen en daveren, maar we geven niet op. Nu nog 4 km op relatief vlakke baantjes, maar zelfs dat wordt moeilijk...we zijn steendood. Om 17u staan we weer aan onze auto...en zijn fier dat we het geschaft haben.?? we rijden rechtstreeks naar het café van ons resort en trakteren ons met een grote frisse pint...we hebben het verdiend. Terug in ons huisje nemen we onmiddelijk een verkwikkende douche en al onze stinkende kleren gaan onmiddelijk in de wasmachine. We gieten ons een glas frisse rosé uit, pellen er wat garnaaltjes bij, de BBQ is aangestoken, de forelletjes zitten veilig in hun papilotte, de aardappelsalade, taboulet en slaatje staan klaar...we voelen de moeite uit ons wegebben...drinken nog een glaasje rosé...het is 21u15...ons oogjes vallen stilaan toe....hopelijk zijn we morgen niet te stijf...zzzzgrrrgrrrzzzzzy

Zondag 5 deptember

Geslapen tot 8 uur, allez geslapen...3 keer moeten opstaan van zeer pijnlijke krampen in mijn kuit. Misschien gisteren toch iets teveel gedaan? We zijn stijf en de trap afkomen is toch iets minder vlot dan normaal. We gaan het vandaag rustig houden. Op de agenda staat bezoek Cochem, een stadje op 10km van hier. We vinden snel een parkeerplaats in een grote overdekte parking..8€ voor een ganse dag, valt nog mee. We beginnen ons bezoek met een rondleiding in een mosterfabriekje vlak naast de parking. We krijgen een "rondleiding" in 1 kamer met een serieuze uitleg. Wat we niet wisten is dat de mosterdzaadjes eerst geweekt worden in een mengeling van most ( eerste gisting van de druif, inplaats van azijn) en water. Dit is zeer vloeibaar. Pas wanneer dit gemalen wordt tussen 2 bazaltstenen wordt hij pasta-achtig. Daarna worden kruiden toegevoegd. Na de rondleiding kunnen we proeven en we kopen een cayennemosterd, vrij pittig. We kopen ook een flesje mosterdlikeur, geen idee hoe dit smaakt. Om ons bezoek af te ronden eet ik een worst met cayennemosterd...lekker pikant! Iets verderop is de zetellift naar Pinner Kreuz. Een open 2 zit waar je moet inspringen zonder dat die stopt...normaal dus...niet voor Anne...het zweet staat op haar voorhoofd...gelukkig voor haar duurt het niet zo lang. Ik geniet ondertussen wel van het uitzicht. Bovengekomen doen we een korte wandeling naar het kruis. We hebben een weids uitzicht over de moezel en Cochem. Mooi!! We eten onze meegebrachte lunch op een bankje in de schaduw met uitzicht. Terug zetellift naar beneden, wat voor Anne nog erger is. We lopen wat rond door het autovrije centrum, en eten een ijscoupe op een mooi teras aan de promenade. Om 15u vertrekt een boottocht van 1u op de Moezel. Het is warm, maar we kunnen op het tweede dek overdekt zitten. Het is een rustige tocht. We hadden eigenlijk meer wijngaarden verwacht op de hellingen, Cochem zou de hoofdstad zijn van de Moezelstreek. Wel zien we veel wijnhuizen en wijnproeverijen. Terug aan wal slenteren we nog wat rond door de smalle historische straatjes. Bij de meeste vakwerkhuizen is de benedenverdieping omgebouwd tot winkel of restaurant. Het marktpleintje met fontein en mooie huizen is zeer pittoresk. We kopen een fles witte moezelwijn voor vanavond en rond 16u rijden we op het gemakje terug naar ons huisje. Geen stress, rustig aan spelletje spelen, boekje lezen... we bakken een verse dorade op de BBQ met een glaasje frisse Riesling Kabinet. We zijn eigenlijk nog altijd moe... het is nu 20u40....en horen ons bedje al roepen.....wat houdt ons tegen. Morgen is een nieuwe dag.

Maandag 6 september

We worden wakker om 8u. Stralend weer...zoals iedere morgen gaat Anne om verse broodjes en zet ik koffie. Vandaag verhuizen we, dus wordt alles terug ingepakt en in de auto gezet. We zijn in feite goed voorzien op meermaals verhuizen..alles zit praktisch gesorteerd in grote voorraaddozen. Alles voor ontbijt, kruiden en gerief voor de keuken, was en afwas...enz..Nog een laatste checkup om te kijken of we toch niets vergeten hebben en weg zijn we. We stoppen in Beilstein, een pittoresk middeleeuws stadje, met opeengeplakte vakwerkhuisjes langs de Moezel. Duidelijk een vrij toeristische trekpleister. We vinden vrij vlug een parkeerplaats ( 3€ voor 3 uur) aan de voet van de Metternich Burg. Onze benen zijn nog altijd stijf van eergisteren, maar toch wagen we ons aan deze korte, maar steile beklimming. We worden beloond met een zeer mooi uitzicht over de Moezel en drinken een koffie op een leuk terras met uitzicht. Het leven is weer lastig!! Terug beneden dwalen we door de smalle straatjes met goed onderhouden huisjes. Zeer charmant stadje. Het begint aardig druk te worden. We beklimmen nog de 100 trappen naar het klooster van de ongeschoeide karmelieten en kijken even rond in het zeer goed onderhouden kerkje. Na een korte lunchpauze aan een baanparking rijden we langs de Moezel en langs uitgesyrekte wijngaarden door naar onze nieuwe woonst: Landal Mont Royal. Wel een hele bedoening...hier moeten we voor de eerste keer onze covid pas tonen. We bestellen het zwembad van 16u30 tot 17u30 en moeten een hoop administratie invullen. We krijgen huisje 81 maar moeten wel nog 2u wachten tot het klaar is. Ondertussen genieten we van het uitzicht op een terrasje met een fris glas liebliche weis wein...lekker. Eindelijk is het zover ( 2u wachten duurt lang). Het is veel kleiner dan het vorige, maar vanop het terras hebben we een schitterend uitzicht. Rap auto leeghalen en de pas aangekochte verse eetwaren in de frigo steken en....naar het zwembad. We zijn er volledig alleen, allez voor 5 min. Dan komen de jonge ouders met hun heel kleine kinderen. We trekken een paar baantjes en een half uur later zijn we al weer thuis. Meer moet dat niet zijn, het deed deugd. We drinken een koffietje en bekijken wat we morgen gaan doen. Er komen meer wolken en het wordt duidelijk frisser. We drinken een aperitiefje en ondertussen maak ik wraps met veel groenten en gekruide kip. We eten binnen, maar kunnen daarna nog even buiten genieten terwijl ik dit schrijf. Was weer een mooie dag.

Dinsdag 7 september

Gisteren nog wat TV gekeken tot 22u30. Zalig geslapen. De bedden zijn hier ook boxspring en zien er gloednieuw uit. Het huisje zelf is zeer klein, het zou voor 4 personen zijn, maar met ons 2 is het zelfs krap. 2 kleine slaapkamers ( 1 voor onze bagage en 1 om te slapen), een sauna met zonnebank, waar we ons omkleden en tanden poetsen en toilet met douche. De keuken en leefruimte is wel ok en zeker het terras met uitzicht is dik in orde. Pas na10u30 vertrokken voor wandeling rond Mont Royal. Het vertrekpunt is vlak bij ons vakantiepark, maar we hebben toch wat moeite om het begin te vinden. Het zou een aangename, niet zo moeilijke wandeling moeten worden. De tocht is zeer afwisselend, we wandelelen door prachtige bossen, langs wijngaarden en hebben mooie wijdse uitzichten over de Moezelvallei. Het is warm 26°, gelukkig zijn er regelmatig schaduwplekjes om even te bekomen. We eten onze picknick in een overdekte hut. Het pad wordt steiler en de laatste 3 km worden toch wel heel pittig. Iets na 15u zijn we terug en stappen recht naar het terras van de bar. We hebben 17000+ stappen en 13 km op de meter staan. Ik drink "ein grosses bier" en Anne een maracunasap, ik eet er ook een curryworst bij ( heb ik verdiend, vind ik). Om 16u zijn we terug in ons huisje en genieten na bij een koffietje. Het is nog warm, maar meer bewolking en wind. Om 17u gaan we de gourmet afhalen die we gisteren besteld hebben, zetten alles in de frigo, kleden ons om en om 17u45 hebbben we een reservatie voor het zwembad. Het is zalig...we zijn er terug als eerste gans alleen. Er is een tijdsslot door corona en er mogen maar 20 mensen binnen. We hebben geluk....er zijn maar 3 andere. Ik zwem 20 baantjes en om 18u15 zijn we al weer weg. Na een aperitiefje smullen en genieten we van onze gourmet. Veel vlees en wat groenten ( we gaan morgen BBQen met de rest) Het smaakt, lang geleden dat we zo veel vlees hebben gegeten. Ik drink er een glaasje rode wijn bij, Anne houdt het bij wit. We zien de zon langzaam ondergaan en het is nog steeds aangenaam om buiten te zitten. Jammer dat er geen licht is. We gaan binnen om nog een beetje te lezen.

Woensdag 8 september

We worden wakker om 8uur (we slapen hier goed en veel). Het uitzicht op de Moezel is net zoals gisteren gehuld in dichte flarden mist. Het is 13° en het gras voelt nat aan. De weersvoorspellingen beloven een warme dag. Na het ontbijt vertrekken we naar Kröv, een stadje aan de oevers van de Moezel dat volledig afhangt van de wijn. Overal waar je kijkt zijn er weinstubes, proeflokalen, verkoop van wijn. We dwalen wat door de straatjes en gaan de St.Remigiuskerk binnen. (We betrappen de poetsvrouw die aan het roken is in de kerk.) We wandelen verder naar het dreigiebelhaus, wat spijtig genoeg niet in zijn volle glorie te bewonderen is door een reuze vijgboom. Om onze frustratie af te reageren " stelen" we een paar rijpe vijgen...(ze zijn wel zeer lekker.) Boven sommige huizen zien we opschriften en cijfers in krijt, we vragen aan een bewoner wat dit betekent en ze vertelt ons dat dit een zegen is van de "sterrenzangers" die op 6 januari ( drie koningen) een rondgang doen. Het is ondertussen heel warm geworden en we besluiten met de auto naar de ruïne van Grevenburg te rijden, ipv van de wandeling te doen. We moeten toch wat zoeken naar de weg, maar vinden uiteindelijk een heel steil smal baantje ( 20%). Anne vind het griezelig, vooral in de haarspeldbochten rijden we wel heel dicht tegen de rand. Ik geniet van de kermisattraktie. Bovengekomen zien we dat de ruïne in de steigers staat en het café gesloten is. Gelukkig brachten we onze picknick mee. Bij het terug naar beneden rijden nemen we een vermoeide wandelaar mee tot in Traden- Trarbach. We parkeren in Traden langs de Moezel met uitzicht op de cruiseschepen en lopen wat rond, nemen foto's van het oude station en drinken een ijskoffie. Het is bloedheet en de zon brandt. We zien het niet zitten om nog langer rond te lopen en gaan terug richting auto. We stoppen nog even aan de Lidl voor wat groenten en vers fruit. Om 15u15 zijn we terug aan ons huisje. Het is hier zalig op ons terras in de schaduw en we voelen een verfrissend windje. We komen langzaam weer op normale temperatuur. Om 17u gaan we naar ons "stamcafé" en drinken op het terras een wit wijntje. Om 18u terug naar huis en we steken de BBQ aan. Ik bak de rest van het vlees van gisteren met pastasalade, gegrilde tomaten en een maiskolf, we drinken ook de rest van de wijn uit....het is hier goed zitten met op de achtergrond Radio 2. Straks nog een beetje lezen tot de zon ondergaat. Tot morgen

Donderdag 9 september

Gisteren werd het plots vrij fris en werden we gedwongen om binnen te zitten. We hebben zelfs de verwarming even aangezet. Nog naar een film gekeken op Rtl 7 tot 22u30. Pas om 23u in bed en we hebben doorgeslapen tot 8u45. Na het dagelijks ritueel van vaatwas legen, broodjes halen, douchen, ontbijten, lunch, brooddozen vullen enz....vertrekken we uiteindelijk rond 10u15 naar Bernkastel-Kues. De weervooruitzichten beloven niet veel goeds, maar we gaan er het beste van maken. Na 30min rijden kunnen we parkeren langd de Moezel aan de vertrekplaatsen voor de rondvaartboten. Het is al vrij druk, dus we hebben geluk. De zon schijnt nog altijd, het is 24°, maar er zijn al wolken te zien. We lopen het oude centrum in en zijn onmiddelijk in de ban van dit prachtige stadje. Ook hier staat alles in het teken van de wijn. We drinken een capuccino op een pleintje omrand door unieke vakwerkhuizen. We slenteren verder door de smalle straatjes en zijn telkens overdonderd door hun schoonheid. De Marktplatz is een van de mooiste pleinen die we ooit zagen. Alles is zeer mooi onderhouden en fris geschilderd. We genieten van de schoonheid. We klimmen ( we kunnen het echt niet laten) naar het schütsenhaus, genieten ( alweer) van het mooie uitzicht en een heerlijk wijntje. Als we terugkeren naar de auto begint het te regenen, we kunnen schuilen onder de luifels van de winkels, maar na 5min is de zon er al weer. Het wordt heet, we eten onze lunch op de parking en vertrekken naar het andere gedeelte van het stadje aan de andere kant van de Moezel. We willen een Stift bezoeken ( een oud klooster met 33 kamers voor zieke ouderen). Er zou een museum zijn met oude astrologische instrumenten....maar door corona gesloten. We bezoeken het Moselweinmuseum in de plaats. Na documenten invullen, onze coronapas tonen en betalen ( 5€) mogen we binnen. We zien een vrij lange film over alle facetten van de wijn....van stok tot fles. Zeer interessant, maar wat lang. We mogen ook de wijnkelder bezoeken...whowww...daar liggen honderden flessen, met telkens een uitleg over de wijnboer. We kopen uiteindelijk een rode spätburgonder uit de streek. We eten onderweg nog een Schwartzwalder ijsbeker met 3 soorten ijs. Kersen en chocoladesaus...ik vraag voor mij zonder slagroom en krijg meteen nog een bol ijs als vervanging...whowww.. Als we terug aan de auto komen merk ik dat onze wijnfles lekt aan de kurk...we rijden met de auto terug en pas na drie andere lekkende flessen krijg ik er een met droge kurk. Rond 16u zijn we terug aan ons huisje en terwijl in wat spullen verzamel gaat Anne naar de wasserij. Drinken samen nog een koffietje op ons terras en genieten een laatste keer van dit prachtig uitzicht. De wolken trekken samen, de wind komt op, dus we eten binnen...ratarouille met kippenworst. Ik open de fles rode wijn en.....ze is ook slecht....verdorie, wat een tegenslag....nu moeten we water drinken....Het is 19u30 en we horen de eerste donderslagen...het begint hevig te regenen....hopelijk zien we morgen de zon weer

Vrijdag 10 september

Niet zo laat gaan slapen gisteren, en niet zo goed geslapen....om 7u de wekker want we verhuizen terug...van de Moezel tot in Beieren...ongeveer 340km. We doen het rustig aan en verttekken om 8u45 richting Felsenmeer. Het is vlot rijden, er is weinig verkeer en licht bewolkt, maar zeker niet koud. Om 11u aan het Felsenmeer ( een geologische formatie die geleid heeft tot een waterval van grote keien. We hadden er eerlijk gezegd meer van verwacht. We eten onze boterhammen op en drinken een koffietje aan de auto. We rijden verder naar Tauberbischofsheim. Een leuk stadje met terug mooie vakwerkhuizen. We dwalen terug door de smalle straatjes, drinken een koffie met koek op een terrasje. We vertrekken rond 15u30 naar W?rzburg...nog 37 km. We vinden het hotel vrij vlug aan de Main, naast het Congrescentrum. We kunnen de auto in een ondergrondse garage parkeren met direkte toegang naar het hotel...16€ per dag...wel prijzig, maar hij staat wel veilig. We kunnen vlot inchecken en maken gebruik van de faciliteiten...tot ons grote verbazing is het een dubbel toilet...nog nooit meegemaakt in de beschaafde wereld. Kamer is vrij ruim , netjes en modern. We nemen de tijd om even te bekomen...douche...andere kleertjes aan en we vertrekken rond 17u30 richting stad. We wandelen langs de Mainkaai, langs 18de eeuwse kranen tot aan de oude Mainbrücke. We vleien ons neer op een terrasje en drinken een glas witte wijn...het zijn hier wel kuipen van 0,25cl. Het smaakt...we krijgen er honger van. Er loopt veel volk op straat...we lopen over de brug ( doet denken aan Praag) richting restaurant de gouden eend ( aanbeveling van Tripadvizer)..bestaat niet meer, is pas overgenomen en is nu een Oosters restaurant. We keren terug over de brug..overal staan er mensen, jong en oud, met wijnglazen in hun hand, te genieten, per koppel, in vriendengroepjes....zeer gezellig...we krijgen een Gentse Feesten gevoel. We eten uiteindelijk in de Alte Mainmühle...Anne een flammenkuche en ik een rundstartaar met een slaatje...we drinken er nog een glas bij....olalala...het smaakt....we wandelen op het gemakje naar het hotel en lopen tussen vrolijk kletsende en drinkende mensen...best gezellig..we bestellen een tafel voor morgenavond in een Italiaans restaurant vlak om de hoek. Om 21u in het hotel...het was een mooie dag en zeker een leuke avond...Slaapwel

Zaterdag 11 september

Wat was het warm vanacht...airco staat aan, maar doet niet veel. Bovenop het laken in evakostuum en zweten maar....pfffpfff. zeer slecht geslapen, maar na een verfrissende douche voelen we ons al een stuk beter. Op naar het ontbijt..eetzaal is in het congrescentrum, zeer luxueus ontbijtbuffet met alles erop en eraan. Voor de zoveelste maal nog maar eens onze covidpas tonen..terug handen ontsmetten, mondmasker aan en een plastieken handschoen om iets te kunnen nemen van het buffet. Zeer ingewikkeld allemaal, maar het smaakt...fruitsap, eitje, gerookte zalm, opgerolde haring, verschillende soorten worst, verse broodjes, yoghurt en vers fruit...het gaat allemaal vlot binnen...we moeten er kloek opstaan, want een stad bezoeken is vermoeiend. Om 9u30 trekken we het centrum in, het druppelt, we keren terug naar de kamer voor onze regenjassen. We beginnen onze rondgang, op basis van het stadsplannetje, op de markt bij de Mariënkapel en de slagroomtaartgevel van het valkenhuis. Verder de Grafeneckart en het raadshuis aan een gezellig pleintje. Veel overladen barokgevels. Het is gezellig druk in het centrum en we drinken een cappucino op een leuk terras. We zien het Franciskanerklooster (is niet veel speciaals), verder de oude universiteit met een barokke kerkgevel in de typische rode steen. Heel veel groen in het stadsbeeld, en ook heel veel fonteinen. We eten een lekkete salade en gaan verder naar de absolute topper: de Rezidents. Een kasteel uit de 18de eeuw met prachtige tuinen. Indrukwekkend. We gaan niet binnen voor de rondleiding, want we vinden de ingang niet..we drinken een frisdrank op een mooi tuinterras aan de Rezidents. Ook hier moet men inchecken met een qr code en covidpas tonen. We drinken nog een wijntje op een terras rechtover ons hotel. Om 17u hebben we gereserveerd in het zwembad. Na 25 baantjes terug naar de kamer en ik doe een dutje. We hebben pas om 20u gereserveerd bij de Italiaan om de hoek. Eerst douchen, verse kleertjes aan....het weer ziet er niet zo denderend uit...zwarte wolken en in de verte wat gedonder. De regen blijft uit. We bestellen pizza met een glas rode wijn...zeer lekker en zeker niet duur. We zien mooie vlees- en visgerechten passeren en bestellen meteen een tafel voor morgenavond. Om 21u30 terug op de kamer...moe, maar voldaan...het was weer een mooie dag.

Zondag 12 september

We worden wakker om 8u. De kamer bleef koel deze nacht en we hebben alletwee zeer goed geslapen. Het ziet er zeer bewolkt uit en voelt zeer fris. Terug genoten van een rijkelijk ontbijt, en tegen dat we vertrekken is de zon er al, het ziet er goed uit. Vandaag gaan we naar de " Festung Marienberg", hoog op de tegenoverliggende helling. De weg naar de Alte Brücke doen we al met ons ogen toe. We stappen over de oude brug en genieten van het uitzicht. Het wordt warmer....Net over de brug is er in de vroegere hofspitalkirche een tentoonstelling van zeer mooie, originele aquarel-pentekeningen. Dan beginnen we aan de klim naar de vesting. Langzaam klimmen we tussen de wijngaarden omhoog. Naar het einde toe vrij pittig. De burcht is gigantisch!! Wat een ruimte...2 binnenpleinen, een kerk, grote uitkijktoren, een 100m diepe waterput. Een mooie aangelegde tuin met prachtige vergezichten en wijds uitzicht over de stad. We eten een ijsje uit een automaat, verder zijn er geen horecavoorzieningen. We lopen nog wat rond, wachten niet op de rondleiding van 13u, en gaan via de andere kant terug naar beneden. ( blij dat we niet langsdaar naar boven zijn gegaan want is zeer stijl) Terug beneden zien we 2 grote vrachtschepen door de sluis varen...whoww..echt milimeterwerk. In het stadje zelf is het veel rustiger dan gisteren, maar de horeca draait op volle toeren. We vinden uiteindelijk een rustig tafeltje in de schaduw aan de zijkant van de raadskelder. Leuk zittend onder de bomen kiezen we voor gebakken brie met een slaatje. Anne drinkt een witte wijn ik een verfrissend biertje. Het smaakt weeral. De zon brandt en het is heet. We zijn allebei moe van de klim, de warmte en de wijn/bier. De stappenteller staat op 12500 en we wandelen terug richting hotel voor een middagdutje. Later op de middag gaan we op zoek naar een koffietje en keren daarna terug naar het hotel waar we ons in de lobby neervleien in een zetel met een boek. We lezen tot 18u30. Nog even naar de kamer wat opfrissen en we vertrekken terug naar het Italiaans restaurant van gisteren vlak om de hoek. Ik drink een witte martini, Anne een glas witte wijn, we eten een dorade van de gril met spaghetti in pittige lookolie. We krijgen er versgebakken lookbrood bij en drinken er nog een wijntje bij. Super lekker...mmmmm...het smaakt. Nog een koffietje om af te ronden en om 21u30 zijn we terug op de kamer...klaar om te slapen. Morgen is een rijdag dus moeten we uitgerust zijn.

Maandag 13 september

Zoals bijna alle dagen slapen we weer zalig. Wakker om 8u, douchen, bagage maken, ontbijten, auto laden en om 9u15 zijn we vertrokken. We rijden vandaag naar Diessen am Ammersee, 315km. Op 64 km stoppen we in Rothenburg ob der Tauber, één van de mooiste en misschien wel bekendste stadjes langs de Romantische Strasse. We vinden direct een parkeerplaats aan de " rode toren". De boekskes hebben niet gelogen...het is een zeer mooi stadje, één van de weinig overgebleven middeleeuwse ommuurde stadjes. We wandelen tot op het marktplein en drinken onze dagelijkse capuccino. We bewonderen het indrukwekkend stadhuis, en in de vroegere "ratsdrinkstube" is nu een informatie kantoor voor toeristen. We nemen een stadsplan en beginnen aan de rondwandeling. Op de " marktplatz" staat een indrukwekkende fontein, waarvan er in de Disneyfilm belle en het beest een replica werd gebruikt. Het ene straatje na het andere staat vol prachtige pittoteske gebouwen. Om 13u krijgen we toch een hongertje van al dat fotograferen. Anne eet terug een gebakken Camenbert en ik brood met gekookte hesp en een slaatje. We wandelen op het gemak terug naar de auto maar merken gelukkig op tijd dat we de verkeerde richting zijn uitgegegaan. Toch wat schrikken dat we geen herkenningspunten zagen. Om 14u30 vertrekken we naar Diessen...nog 250 km te gaan. Het gaat vlot...niet veel verkeer, wel veel werkzaamheden, maar nergens fille. Ik kan regelmatig eens op zijn staartje duwen en met gemak 145km aanhouden. Ons klein autootje doet zijn werk goed. We stoppen nog even om te tanken en ...slik, slik...€1.85 per liter....whoww...even verschieten toch. We drinken nog een koffietje en beginnen aan het laatste stuk. We bellen de eigenaar van het gehuurde appartementje en krijgen aanwijzingen waar we kunnen parkeren. Er is spijtig genoeg geen lift en omdat we niets in de auto willen achterlaten wordt het puffen en hijgen om alles boven te krijgen. Appartement valt goed mee. We doen meteen een wasje ( er is een wasmachine) en nemen zelf ook een verfrissende douche. Andere kleertjes aan en we gaan even op verkenning...niet lang want het is ondertussen al 20u en we krijgen honger. Te laat om te koken...( een goed excuus want ik zie het niet zitten om vanavond nog te kokerellen) dus we gaan ( terug bij een Italiaan vlak naast ons deur) uit eten . Allebij een escalope met paddenstoelen in een witte wijnsaus met frietjes ( niet echt italiaans, maar we hadden er zin in.) Anne een witte wijn en ik een biertje. We zitten buiten op het terras en genieten van deze zomerse avond, we voelen ons in Toscane. Ik drink nog een koffie en we krijgen een limoncello van het huis. Grazie!! Nog juist de was ophangen, en in het zeteltje nog wat schrijven....we hebben vandaag weer erg genoten..het bedje lonkt al....

Dinsdag 14 september

Niet zo goed geslapen vanacht...smal bed...zeer warm...wakker om 7u. Vers gebakken brood, yoghurt, koffie en fruit doen wonderen. We doen een korte wandeling naar het infokantoor in het station. Zeer vriendelijke mevrouw die ons een paar goede tips geeft. We wandelen door tot aan de Ammersee en krijgen een zeer mooi uitzicht als beloning. Veel jachten en oude boothuizen. De zon doet al flink haar best. Het wordt heet vandaag. Anne drinkt/eet een ijskoffie, ik hou het bij een Spezi ( een mengeling van limonade met cola) met uitzicht op het meer. Het is nu al een zalige dag aan het worden. We keren op ons gemak terug richting apartement en passeren het visplein met viswinkel. We kopen 3 "renken" een lokale vis uit het meer. Ziet eruit als haring, maar is in feite familie van de forel. We eten thuis een boterham met beleg met wat fruit. Om 13u vertrekken we te voet naar de landsschapstuin Schaky park ( tip van de mevrouw uit het infokantoor) met oude eiken van meer dan 100 jaar. We lopen er bijna alleen. Hier en daar een beeld, een uitgedroogde fontein, een prieeltje, wat vergane glorie, maar rustig met veel schaduwplekken. Via binnenwegen wandelen we naar de uitkijktoren ( nog een tip) over de zuidelijke oever van het meer. We zien veel zeilbootjes op het water, 3 futen en wat kwetterende pubers. We lopen langs mooie rietkragen en kijken naar een koppel rode wouwen die rondjes aan het vliegen zijn op zoek naar prooi. We eten nog een ijsje onderweg naar de winkel voor een citroen en een fles witte wijn. We zien hier minder bloemen aan de huizen, wel veel geschilderde historische taferelen op de gevels. In de winkels ook al meer lederhosen en dirndl te zien. Rond 16u30 terug thuis...we zijn een beetje " zochte" en met 15000 stappen op de teller. Om 18u30 drinken we een aperitiefje...ondertussen bak ik de visjes en een paar tomaten met look en grof zout. Het smaakt met wat brood en een lekker glas witte wijn. We zitten nu nog buiten te genieten van de laatste zomeravond. Volgens de weerberichten zou het vanaf morgen regenen en de temperatuur zakt naar 18°....we wachten af...

Woensdag 15 september

We worden wakker om 7u30, het smalle bed is niet erg comfortabel. Het is nog vrij warm, zwaar bewolkt, maar geen regen...oef...hopelijk blijft het zo. Anne gaat naar de bakker, ik zet koffie, gewone routine..we vertekken hier met rugzak en lunch op weg naar de aanlegsteiger. Om 10u hebben we een boot naar Hersching aan de overkant van het meer. Er staat al vrij veel volk te wachten...om 9u50 komt hij aan en stipt om 10u zijn we weg. Er is vrij veel wind, maar we zitten toch op het buitendek. Na 35 min staan we terug aan wal en we vinden dat het tijd is voor een koffietje met zicht op het meer. We lopen eerst naar het infokantoor en krijgen een plannetje met een rondwandeling van 3.5km door en langs het stadje. We keren al vlug terug want het stadje is niet echt aantrekkelijk en heeft niet veel te bieden. Dan maar de promenade afwandelen naar Schloss Mülhfeld...wat uiteindelijk een gele privévilla blijkt te zijn. Het zit niet echt mee vandaag. We picknicken op een bankje aan de oever en om 13u zitten we terug op de boot. Het begint lichtjes te regenen. Terug op apartement besluiten we om met regenjas aan toch op stap te gaan naar het Mariënmünster, het hoogtepunt van Dießen. We vervloeken de korte, maar toch steile klim, maar de bestemming loont de moeite. Een enorm, vrij sober, wit complex. We gaan de kerk binnen en onze mond valt open...zoiets hebben we nog nooit gezien. Wat een decadentie, wat een geldverspilling aan goud!! Wat een overrompeling, wat een overdaad!! Teveel van alles om mooi te zijn. We dachten eerder in een balzaal van Lodewijk XIV te zijn beland dan in een oord van bezinning en nederigheid. Op de terugweg kopen we roodbaarsfilet ( ja, weeral vis, vanaf morgen zal het schweinepoepefleish zijn), feta, olijven en limoen. We herschikken onze bagage zodat we in Salzburg maar met 1 tas moeten sleuren. Het blijft vrij warm, maar zeer zwaar bewolkt. Ik maak een visstoofpotje op Marokaanse wijze met rijst. We drinken de overschot van onze witte wijn uit...het smaakt weer. Ondertussen zijn de sluizen opengegaan...het giet...in de verte horen we gedonder. Het is nu 20u25 en Anne is een kannetje zoete witte wijn gaan halen bij onze Italiaanse buur. Ze is terug met een fles zoete frizzante voor 10€....we zullen nu wel goed slapen.

Donderdag 16 september

1l zweet verloren, zere rug, stijve nek en 3 grote muggebeten...gevolg van deze nacht...ggrrr. Is nochtans een leuk apartement met terasje en heel rustig, maar ja, men kan niet alles hebben. Geen nood, we vertrekken straks naar Salzburg. Eerst ontbijten, Anne heeft een lekker donker meergranenbrood gevonden, mmmm, lekker na al die witte broodjes. Ik bak er mij een eitje bij en het wordt een perfect ontbijt met een versgezette tas koffie. Anne houdt het bij vanillekwark met koffie. We sleuren alle bagage terug naar beneden en ik ga de auto halen...het regent...we laden de auto in...in de regen en vertrekken. De sleutels mochten we gewoon op tafel laten liggen...wel gemakkelijk. Het blijft regenen en dit is niet leuk rijden. Iets voorbij Munchen hebben we prijs..STAU...we schuiven, staan stil, schuiven....meer dan een half uur, en dan, plots.....waar zijn al die auto's naartoe?...we rijden weer 130. Rond 12 uur stoppen we voor een plaspauze, koffietje en aankoop van het wegenvignet, 9.5€ voor 10dagen. We picknicken in de auto, want het blijft maar regenen. Om 14u zijn we aan het hotel, een grote glazen gevel tegen een bergwand. Kleine kamer, zeer basic, maar wel een goed bed en netjes. Het regent nog altijd een beetje, maar we vertrekken toch richting centrum. Smalle straatjes met klassieke gevels met beneden winkels. Veel luxe kledingmerken, veel juwelen, maar ook snoepwinkels en restaurants. Iets na 17 uur terug op de kamer, wat uitrusten, wat lezen, beetje opfrissen en om 18u45 vertrekken we op zoek naar een restaurant. Het is nog altijd aan het miezelen. Er zijn weer veel Italiaanse restaurants, maar we beslissen om de lokale keuken te proberen in restaurant Glabber braü. Ik drink een grote pint bij schweinepoepefleish, knödel en salade, Anne een wijntje met een half haantje en frieten. Mijn portie is reuzegroot...2 grote dikke schellen vlees drijvend in de jus, met een grote knödel. Het valt zwaar op de maag, gelukkig heb ik het bier om door te spoelen. Morgen wordt het weer Italiaans of Oosters. Om 20u30 zijn we terug op de kamer. En nu??...we hebben 1 stoel en een bed...in de kleine lobby beneden staan een paar zetels, maar het is niet klaar genoeg om te lezen...Dat is natuurlijk het probleem in een hotel. Het zal niet laat worden vanavond...hopelijk zonder muggen.

Vrijdag 17 september

Zeer goed geslapen..om 7u wakker door levering met grote camion. Terug in slaap en pas om 8u opgestaan. We ontbijten op de 4de verdieping met terras en uitzicht op de stad, maar iedereen blijft binnen. Niet zo uitgebreid als in Würzburg, maar voldoende variatie en, vers fruit. We zijn klaar om de stad te verkennen. Het weer valt best mee, nog wat frisje, maar de zon zit al achter de wolken te gluren. We gaan eerst naar het kapucijnenklooster, een steile klim langsheen een kruisweg met zeer dramatische beelden. Boven een mooi uitzicht over de stad. Dan gaan we naar de Alte Markt, omringd door statige herenhuizen, we kopen een echte Mozartkugel en proeven meteen. Veel chique winkels, Prada, Louis Vuiton, Rolex, de oude hofapotheek met authentic oud interieur. We lopen verder naar het Domkwartier waar ze volop bezig zijn kraampjes op te zetten. Volgende week beginnen de Rupert ( patroonheilige van Salzburg) feesten. Zeer storend om foto's te nemen...dju toch. Vervolgens gaan we naar de residentzplatz met het immense bischoppelijk paleis. Sinds 2014 weer te bezoeken na 200 jaar gesloten te zijn voor publiek. We drinken een koffie met een " valse" mozartkugel. We gaan vervolgens naar het gerestaureerde panoramisch schilderij kijken van 125 vierkante meter groot uit 1825. Indrukwekkend..heel gedetailleerd uitzicht over de stad en omgeving in die tijd. Anne moest 2 maskers over elkaar dragen omdat ze geen FFP2 masker aanhad. ( bij buitenkomen rap naar apotheek om nieuw masker) . De dom zelf is zeer inposant met zeer veel muur-en plafondschilderijen. We kopen een belegd broodje voor lunch...mja... we lopen verder door kleine sfeervolle steegjes met leuke winkeltjes. Op de universiteitsplatz staat een marktje met leuke spulletjes en mondwatervullende kramen met worsten en kaas. (Morgen lunchen we hier). We gaan naar het St Peterskerkhof en katacomben ( hier werden scenes uit de sound of music gefilmd) Het kerkhof zelf is vreemd..zeer oude graven, maar ook vrij nieuwe en toch allemaal met metalen ornamenten met beschilderde taferelen. Terug in de bewoonde wereld eten we een ijsje. Iets na 16u30 terug op de kamer...meter op 10.000 stappen. We rusten wat en kleden ons om. Om 19u hebben we een pianoconcert van Mozart geboekt. We zijn wat vroeg en drinken eerst een aperitiefje op het terras van het hotel waar het optreden is. Een Bulgaarse pianist speelt 3 werken...best aangenaam. We wandelen terug richting hotel en eten bij een Italiaan. Ook hier, zoals overal, eerst covid-pas tonen, anders kom je er niet in. Anne eet een spaghetti bolognaise, ik een pasta fruti di mare. We drinken er een kannetje rode wijn bij. De pasta is ok alhoewel ik nog steeds op zoek ben naar de zeevruchten. Om 21u30 terug op de kamer...moe maar voldaan....we zullen geen moeite moeten doen om te slapen.....slaapwel

Zaterdag 18 september

Om middernacht worden we wakker van geklop op de deur....daarna getik op de deur naast ons...geklop, gebons...verschieten. Het lijkt alsof het op onze deur is...we doen niet open. Na een lange tijd horen we iemand weggaan, geluid van steentjes op de ruit( we slapen 1st verdiep) Ik doe raam open en vraag wat er aan de hand is en dat hij stiller moet zijn...hij wijst naar boven en zegt " mein freund..." na een tijdje komt er politie en het wordt stil. Oef...ons hartje klopte toch wat sneller..We zijn toch op het gewone uur op en na het ontbijt gaan we naar een Northland winkel en kopen een jas voor Anne( ze had die gisteren al zien hangen) Vandaag wordt het Mozart-dag. We beginnen met het geboortehuis, geen meubelen, wel een uitgebreid verslag over de familie Mozart. Veel tekeningen, muziek partitures en klavier. We hebben een koptelefoon met uitleg en natuurlijk muziek van Wolfgang. Het is er rustig. We drinken een koffietje en wandelen naar wat ooit zijn woning geweest is. Het is hier gelukkig ook rustig. Hier iets meer meubels..de keuken zoals ze vroeger was, een woonkamer en veel interessante makuettes voor zijn opera's. Het was leerrijk..de moeite. We wandelen voor de lunch naar de universitätsplatz. Anne koopt een " kronkelkoek" met kaas, ik een broodje met een herteworst met mosterd en een kaspressknödel. We eten onze lunch op de trappen van de kerk ( en we zijn niet de enige) Het is prachtig weer en het is gezellig druk. We wandelen verder langs het water naar de Mirabellengarten. De rode begonia's vlammen op de de stralende zon. Zeer verzorgd aangelegde plantsoenen. We zitten een tijdje in de schaduw op een bankje aan de fontein. Doet deugd, want de zon brandt. Iets na 16u zijn we terug op de kamer...half uurtje rust...wassen, propere kleertjes aan en om 17u zijn we terug het stad in, richting Festung Hogensalzburg, een fort dat boven de stad uitkijkt. We hebben een VIP avond geboekt met eten en concert. We nemen de kabellift die ons in 70sec snel naar boven brengt. We hebben nog net de tijd om even rond te kijken en we worden aan tafel geroepen. We hebben een 2 pers tafeltje aan het raam met weidse uizichten. We bestellen een fles witte wijn en.....wachten 30 min voor de soep komt..een echte Oostenrijkse rundsbouillon met knödel, Anne past. Daarna forel met gekookte aardappelen...niet slecht, maar VIP? Het dessert is een reuze Salzburger Knöckerl met warm rood fruit. Lekker maar zoet...Anne geniet! Om 20u begint het culturele gedeelte. Er zijn 3 violisten, 1 cello en klarinettist. Afwisselen en mooi, natuurlijk veel Mozart, maar ook Johan Stauss en Dvorak en Schubert. Om 21u45 staan we terug beneden. Nog een halfuurtje stappen door een stille en bijna lege stad. We hebben zoals alle dagen weer ons 10km afgelegd. Was weeral een mooie dag..

Zondag 19 september

Wakker om 8u, het zit er bewolkt en frisjes uit. Na het ontbijt komt de zon er gedeeltelijk door. We wandelen de andere kant op vandaag en ontdekken leuke straatjes die niet zo toeristisch zijn. Wandelen dan de voetgangersbrug over naar de Mozartplatz. Vrij druk, volle terrassen. We vinden toch een plaatsje lekker in de zon en drinken een koffietje...we verzetten ons naar een schaduwplaats ( het wordt echt warm nu). Drinken een wit wijntje...schrijven ...lezen....ik eet een slaatje, Anne eet een flammenkuche. Het is een leuk terras en we genieten van een rustige zondagmorgen. Tegen 13u15 terug op de kamer...om 13u40 worden we opgepikt voor een " sound of music tour". Op de tourbus zelf zitten veel Amerikanen, maar ook mensen uit Malta, de Filipijnen en Spanje. We zien verschillende locaties waar de film is opgenomen. We krijgen het verhaal van de echte Maria te horen...zien en horen fragmenten uit de film. We stoppen aan meer, het klooster, het prieel in Hellbrunnen en het huis. We zingen doremi en voelen ons bij okra....maar in feite valt het wel mee...we zien een ander stukje van de Salzburg omgeving. We stoppen voor een langere tijd aan de Mondsee, waar de kerk staat waar het huwelijk plaatsvond. We lopen wat rond en de wolken trekken samen, maar het blijft wel droog. We eten een früchtenbecher mit eis en Anne een windbeutel ( soes met warme frambozen en slagroom)...amaai...onze lijn...wordt dubbel zo hard diëten volgende week. We zijn terug op onze kamer om 18u15...en na een korte rustpauze, andere kleertjes aan want om 19u30 hebben we gereserveerd in " der alte Fuchs" Het is een gezellig restaurant met vrij originele inrichting, bediening in dirndl en mannen in lederhosen. We bestellen een soort BBQ gerecht en krijgen inderdaad een grote stapel vlees met gebakken aardappelen en een salade geserveerd. "kippenvleugels, schnitsel, ribbetjes en een kippenborstfilet". We drinken er een lekkere rode wijn bij. Het smaakt...maar het is veel te veel. Om 21u30 terug op de kamer, we hebben weer ons 10km gestapt vandaag. Van lezen komt niet veel meer in huis....het bedje roept al

Maandag 20 september

Normaal uur wakker, het ziet er zwaar overtrokken uit en het is 11°. Vandaag vertrekken we uit Salzburg en Oostenrijk en gaan terug naar Duitsland.Dus, na het ontbijt inpakken en wegwezen. Het regent, niet veel, maar toch. We vertrekken richting Berchtesgaden, slechts 40 min rijden. Een beetje zoeken om de weg naar Kelhstein ( Eagel's nest) te vinden. Via een 23% steile weg komen we op een parking. Het infokantoor is gesloten, maar we vinden, na wat zoeken toch de vertrekplaats van de bussen om naar de top te rijden. De rit is 7km lang en we stijgen 850 meter. Wat een hoogtepunt moest worden is een dikke muur van wolken en mist...zo spijtig. We gaan door een lange tunnel door de berg tot waar de vroegere privélift van Hitler staat. Volledig in koper en blinkend als een spiegel. Boven is het vroegere huis omgebouwd tot restaurant. Alleen een marmeren schouw ( ooit een geschenk van Mussolini) staat er nog. We drinken een koffie, veel meer valt er niet te beleven door het slechte weer en we vertrekken veel vroeger dan voorzien terug naar beneden. Dan maar naar het stadje zelf. Het is er druk en vinden pas na lang zoeken een parkeerplaats. Heel toeristisch...veel winkels en restaurants. We eten iets, lopen wat rond en vertrekken rond 15u richting Schonau am Konigsee. Het blijft zwaar bewolkt, maar het regent niet meer. Onze verblijfplaats is een typisch Alpenhuis met balkon, compleet met geraniums. De kamer is ruim, badkamer heeft geen douche, wel ligbad met sproeier...dat belooft voor morgenvroeg. We lezen wat beneden in de ontbijtzaal en om 18u vliegen we daar buiten, want de tafel moet gedekt worden voor morgenvroeg. Het is toch tijd om te gaan eten zegt onze gastvrouw...hier eet men vroeg. Om een restaurant te vinden moeten we zo'n 10 min stappen in het donker.( dat belooft straks als we terug naar huis komen) Met behulp van de smartphone vinden we een restaurant, maar dit is reeds volzet. We reserven meteen voor morgen en stoppen bij een pizzeria, waar we een reuze, zeer lekkere pizza eten. De rode Italiaanse wijn past er prima bij. We vinden vlot de weg terug naar ons verblijf. Het is 20u....wat nu? Er blijkt een kelderruimte te zijn waar we gezellig kunnen zitten lezen. We zitten er alleen, er hangt een rare geur en in ons ogen het dieptepunt van gezelligheid. Na 20 min houden we het daar voor bekeken. Dan maar boven in bed nog wat lezen...we kunnen evengoed vroeg slapen. Hopelijk is het morgen beter weer.

Dinsdag 21 september

Slecht geslapen...was zeer warm. Er is hier blijkbaar vloerverwarming die je zelf niet kan regelen. Pffffpfff...sauna gevoel. Na het ontbijt ( deze keer geen buffet, maar een uitgebreide vlees en kaasschotel en verschillende broodjes worden op tafel gezet. Gekookt eitje, yoghurt en fruit staat wel op een tafel. Het is 7°, maar de bergen zijn al beter zichtbaar. Rond 10u vertrekken we voor een leuke wandeling door de bossen naar de Konigsee. We halen net de boot van 10u30 voor een rondvaart met uitstappen in Salet en St Bartholomä. Er wordt vanalles verteld, maar wij begrijpen er niet alles van. ( is meestal in dialect) Ongeveer in het midden van het meer speelt onze schipper op een trompet om de echt wel fantastische echo te horen. We varen eerst door naar het eindpunt en wandelen vandaar naar de Obersee. Zeer mooie, vrij korte wandeling. We horen en zien de koeien, ze staan al zeer laag. Binnenkort worden ze binnengehaald. We genieten van het uitzocht...zeer mooi...fototoestel doet overuren...klik, klik, klik...je kan blijven doorgaan. Het is ondertussen vrij warm geworden met heldere hemel. Wat hebben we weer geluk met het weer. Je wordt er meteen vrolijk van.Terug in Salet eten we een kleine lunch. Ik een leberknödlesuppe met nog een Wienerworst mit senf, Anne een spaghetti. We nemen de volgende boot en stappen uit in St Bartolomä. Vroeger kwamen er tot 2000 pelgrims per dag, nu is het meer een toeristische bezienswaardigheid. Momenteel gesloten wegens werkzaamheden. We doen wel een zeer mooie wandeling rond het dorpje en zien duizenden paddenstoelen. Het fototoestel weet weer van geen ophouden. Wat een mooie dag.Anne drinkt een koffie en ik eet nog een ijsje om het af te leren. We nemen de boot terug naar Schonau, lopen nog wat rond en snuisteren in de vele souvenierswinkeltjes. Anne koopt een kleine koebel voor haar rugzak, ik een potje zout uit de streek. Met behulp van de smartphone vinden we ons huis weer. Net op tijd om te douchen, andere kleertjes aan, want om 18u moeten we al gaan eten. We hebben gereserveerd in een echt Beiers restaurant. Duidelijk een geliefd restaurant in de buurt, want het zit er weer bomvol en er staan mensen te wachten tot er een tafel vrijkomt. Wij mogen onmiddelijk binnen want ik ( die Liane) wordt herkend en we krijgen onmiddelijk een tafel. Anne besteld een rode wijn met spare ribs, ik een pint bier met cordon bleu met frietjes en een slaatje.. Het worden weer reuze porties. Halfweg wisselen we en tot onze verbazing eten we alles op ( we laten alleen wat frietjes liggen) Als afsluiter drink ik nog een koffie en een obtsler ( sterke schnaps). Nog 15 min stappen en we zijn weer thuis met 18000 stappen op de meter. Onze laatste echte vakantiedag ...het was een prachtige afsluiter. We zetten op de kamer alle ramen open om af te koelen....het is er 28°....verschrikkelijk.

Woensdag 22 september

Zelfs met raam open was het heel warm op de kamer vanacht. Vroeg wakker, maar we mogen maar om 9u gaan ontbijten. Dan maar eerst de auto laden, want vandaag keren we terug naar huis. Om 9u45 vertrekken we naar Neustadt An Die Weinstrasse. Ongeveer 500 km....4u30 rijden, zegt ons madame. Ons madame weet natuurlijk niet hoeveel wegenwerken, ongevallen en andere oorzaken het verkeer afremmen. We komen uiteindelijk pas om 16u30 toe in ons gästhaus in Neustadt. Beetje moeilijk om te vinden, ligt midden een wijngaard. Mooie, ruime kamer met terras met uitzicht op een kasteel in de heuvels. Als we wijn willen drinken kunnen we gewoon een fles nemen uit de koelkast en op een briefje schrijven. Alle wijn komt uit hun eigen wijnhuis. We proberen 2 verschillende flessen (gelukkig met schroefdop zodat we de rest mee naar huis kunnen nemen.) Een koele witte wijn op een terrasje in de avondzon...dit is vakantie...spijtig genoeg onze laatste dag. Om 18u30 vertrekken we naar een restaurantje in de buurt ( toch een 10 tal min stappen) weer zo'n lokaal typisch restaurant met echte plaatselijke gerechten. Ik kies een soort vleesbrood met rode wijnsaus, gefrituurde ajuin en gebakken aardappelen met een zeer lekkere reuze salade erbij. Anne gaat voor de schnitsel ( ze krijgt er 2) we drinken er elk een ander wit wijntje bij. Eten is lekker, de wijn zalig. We delen nog een glas zoete witte wijn om de dag af te ronden. We kunnen de wijnen die we dronken ook kopen, dus ....we kopen 2 x 6 flessen. We moeten ze wel 10 min dragen tot aan de auto.....gevolg, ...( en zeker na een paar glazen wijn) veel leute....We gaan direct naar boven en om 21u15 liggen we al in bed....morgen terug een lange rit naar huis.

Donderdag 23 september

Wakker om 7u30, allebei zeer goed geslapen. Douche, ontbijt, betalen, en om 9u zijn we weg. In het begin schieten we goed op, maar dan file, file en file. Wegenwerken, een vrachtwagen met brandende banden, file en file. Soms onverwachts is alles weer opgelost en kunnen we vrolijk 150 rijden. Net over de grens van Nederland tanken we...slik, slik, dubbel slik...€ 1.98 per liter. Whowww...nog nooit gezien zo'n prijzen. Korte pauze voor de lunch...en uiteindelijk om 15u45 zijn we thuis.