Hallo allemaal,

Hier zijn we weer...nog 12 dagen en we vertrekken! Dit jaar kunnen we weer vliegen buiten Europa en daar gaan we met volle teugen van genieten. We vertrekken 2 november met de trein naar Schiphol en op 3 november vliegen we richting Kaapstad. Het aftellen is begonnen. Ik hoop regelmatig verslag te kunnen uitbrengen van onze avonturen, alles hangt natuurlijk af van de beschikbaarheid van het internet.

Woensdag 2 november

Valiezen staan klaar, taxi komt om 12u30. De spanning stijgt, trein naar Antwerpen, koffietje bij Starbucks, om 14u45 trein naar Schiphol. So far so good! In Schiphol laten we de bagage achter in een locker, dat wordt minder gesleep op de shuttle. Busje naar Ibis hotel is later dan voorzien, tientallen mensen met zware koffers staan te drummen. ( vlucht naar Suriname is gecancelled wegens defect) wij kunnen er gelukkig rap in, ( gemakkelijk zonder bagage). Nog iets gaan eten in de sjiekere Ibis om de hoek en om 8u30 liggen we al in bed. Morgen wordt een lange dag.

Donderdag 3 november

Wekker om 5u!!! Niet zo goed geslapen. Een douchke doet deugd. Shuttle is op tijd en het is vrij rustig. We leren de eerste 2 van ons gezelschap kennen, André en ...komen we later wel teweten. Het blijft zeer rustig op de luchthaven. We moesten er 4u op voorhand zijn?? op minder dan een uur is bagage ingechecked en zijn we de security door. Wel klein probleempje, Anne haar drinkbus was niet leeg, terug buiten, uitdrinken, weer binnen en alles was ok. Mijn vol flesje hebben ze niet gezien.?? En hier zitten we dan in gate F5. Nog 2u wachten en dan 11u30 vliegen, rechtstreeks naar Kaapstad.

Vrijdag 4 november

Na een lange, maar toch wel vlotte vlucht landen we om 23u ( plaatselijke tijd) in Kaapstad. Douane, bagage en reisleider vinden gaat snel.we maken kennis met de rest van het gezelschap enn we gaan naar een ATM om geld af te halen. Bij iedereen lukt het, behalve bij ons. Bankkaartje van Anne wordt verzwolgen door de machine, mijn kaartje volgt.....het begint goed...GEEN geld en Geen bankkaart. PANIEK, PANIEK! Het is nu te laat om er iets aan te doen, dus rijden we met kloppend hart en stijf van de sress naar het hotel. Om 1u30 liggen we in bed, slapen is iets anders. Om 8u staan we beneden voor het ontbijt en Arjen ( reisleider) heeft naar de luchthaven gebeld en we kunnen onmiddelijk onze kaarten gaan afhalen. Joepie!! Met de taxi naar daar en inderdaad kaarten terug en geld afhalen lukt nu wel?? Niemand kan zeggen waarom we onze kaart kwijt waren. De vakantie kan eindelijk beginnen. We gaan eerst naar het slavenhuis, museum over de apartheid en de slavenhandel door de Nederlanders. Beetje chaotisch maar wel leerrijk. Daarna lunch in de Company's garden en later met de hop on hop off bus een rondrit van 2u30. Wordt het dan tich nog een heerlijke dag. Om 6u30 hebben we met de groep afgesproken om samen te gaan eten. Leuk restaurant waar meerdere groepen zitten, life music en lekker eten. Anne eet springbok, ik als voorgerecht schaaps lever en niertjes, als hoofdgerecht kudu, krokodil en springbok. Een lekker glaasje rode wijn erbij en om 22u30 liggen we voldaanen ontstressed in bed. Deze nacht zullen we beter slapen.

Zaterdag 5 november

Wekker om 7u, zalig geslapen maar toch nog moe. De douche doet wonderen. Na een ontbijtje met fruitsap, spek, worst, eieren, versgebakken brood en yoghurt met vers fruit, doorgespoeld met een toch wel lekkere koffie zijn we klaar voor de uitstap. We krijgen een Afrikaanse begeleidster die Engels, maar ook Afrikaans spreekt. Leuk taaltje die we toch wel verstaan. Om 8u15 vertrekken we langs de kust, maar er is weing te zien door de toch wel dilke mist. Eerste stop is Houtbay en de zon komt erdoor. We zien verschillende zeehonden, er staan veel kraampjes en in de zee veel jachten. We rijden verder door groen gebied met zeer veel struiken en de prothea bloeit weelderig ( nationale bloem). Onderweg zien we struisvogels, 2 eland antilopes en een vrij grote groep bavianen. Volgende stop is Kaap De Goede Hoop, waar we met een kabeltreintje naar de vuurtoren gaan. Spectaculaire vergezichten en imposante kliffen. Er zijn verschillende nesten van aalscholvers met jongen. Hier ontmoet de Indische Oceaan de Atlantische. Mooi, mooi, mooi! We rijden verder naar Simons's town waar we lunchen met zicht op zee en haven. Groot stuk verse vis, slaatje, frieten, glaasje wijn erbij. Het leven is weer lastig. Nu rijden we ( volgens de gids) naar een plek om nooit meer te vergeten: Boulders om pinguins te zien. En pinguins zien we...tientallen, honderden....er is een kolonie van ongeveer 3000. Schitterend! Cinta wordt gek als ze dit zou zien. Om 18u terug in hotel, moe, maar zeker voldaan. Na het douchen drinken we nog iets in de bar en sluiten aan bij Rien en Clo, Dinnie en Aaldert en gaan samen op zoek naar een restaurantje. Het wordt uiteindelijk het dakterras van Grand daddy's, vlak op de hoek. We eten een lekkere wrapp met kip en groenten en drink er een biertje bij, Anne een wijntje. We worden op de terugweg begeleid door een " public safety" agent tot aan het hotel . Om 21u30 terug op de kamer, inpakken, want morgen vertrekken we vroeg richting Namibië. De groep valt best mee, wel vrij vermoeiende lange dagen en steeds in een grote groep.

Zondag 6 november

Wekker om 7u en na de ochtendrituelen en ontbijt vertrekken we richting Namibië naar Okiep op 650 km. We verlaten Kaapstad via de N7. We schieten goed op en rijden langs graanvelden, wijngaarden, enorme boomgaarden ( abrikozen), nog meer wijngaarden en reuze serres. We schieten goed op, de autostrades zijn zeer goed en we mogen 120 rijden. We stoppen onderweg voor een plaspauze en kopen een lunch met drankje voor onderweg. We verlaten de Oliefantrivier en het landschap wordt meteen ruiger en droger. Om 16u30 komen we aan in Okiep. We krijgen meteen een welkomst drankje. Na een welverdiende douche drinken we op het terras een glaasje witte wijn en hebben een leuke babbel met een paar medereizigers. Het is gezellig. Om 19u30 staat er een buffet klaar: verse groenten, zoete aardappel, rijst schitterend buikspek en 2 soorten roastbeef. We drinker er een rode Merlot bij ( 5€ voor een fles). Om 22u doodmoe in bed. Slaapwel.

Maandag 7 november

Wij slapen iets langer en gaan niet mee voor een kort bezoek aan de kopermijn en museum. Ontbijt wordt klaargemaakt naar eigen wens. Zeer verzorgd. Nu rijden we echt naar Namibië. Het landschap wordt steeds droger en eenzamer. Iets na 11u bereiken we de grenspost en het uitchecken in Z- Afrika loopt vlotjes. Iets verder Namibië binnenkomen loopt volgens hun normen vrij goed. Op iets meer dan 1u zijn we er allemaal (18) door. We rijden verder door een echte rotswoestijn en toch zie je hier en daar een herder met wat geiten. Om 13u aan de lodge....wat mooi gelegen aan de Oranjerivier. Een echte oase van rust. Wij krijgen een cabine vlak aan het water met een prachtig uitzicht. Wat leuk!! ( we reizen met Nederlanders dus..) Een rode kardinaal?svogel wacht ons op vlak voor ons terras. Ongelooflijk! Anne is in haar nopjes en gaat onmiddelijk op jacht, fototoestel in aanslag. ( ze mist haar fotomaatje). Lunch met croque kaas/ham en een slaatje. Sommigen gaan wandelen anderen doen een dutje, wij doen het ook rustig. Het is hier zeer warm en de airco's doen gelukkig hun werk. Ik doe een klein wasje, batterijen opladen, dagboek en blog bijschrijven. ( ik moet 3x herbeginnen, door slechte verbinding kan ik niet doorsturen en ben ik het kwijt). Anne doet nog een fotoshoot en we drinken een glaasje aan de bar met nog een paar medereizigers. Anne speelt rummikub, ik probeer nog maar eens iets te schrijven. Om 19u eten we weer allemaal samen...mooi buffet met kippenboutjes en kippenvleugeltjes van de braai met een heerlijke saus. Schitterend! Zeer lekker. Aan de rivier wordt een vuur aangestoken waar we allemaal rond zitten. Roept herinneringen op...remember tuupes? Wij verlaten om 21u de groep en gaan slapen, tot morgen.

Dinsdag 8 november

Heerlijk geslapen, om 7 uur ontbijt en om 8u zijn we onderweg. We rijden door eenzaam, zanderig gebied richting Fish River Canyon. We zien een springbok, een struisvogel en een paar gazellen onderweg. Om 9u30 zijn we er. Spectaculair!! De canyon is 170km lang en 550m diep. De 2de grootste ter wereld. Grand canyon in the States blijft natuurlijk nr 1. Het is al brandend heet, dus goed smeren en hoedje op. We wandelen 20 min naar een uitzichtpunt. Ongelooflijk mooi! We zien een mini versie van de horse shoe bend. We blijven een tijdje sprakeloos genieten van het uitzicht. Nu nog een uurtje rijden voor de lunch. Leuk baancafé, beetje speciaal ingericht met allemaal wrakken van auto's. Er is weer zeer vriendelijk personeel en de bediening gaat vlotjes. Anne neemt ribbetjes met chips, ik een vegetarische quiche met een fris slaatje, allebei een cola. We betalen 200 rand, omgerekend de belachelijke prijs van 11€. Nu nog 2uurtjes naar Bethanie waar we overnachten in een lodge. Onderweg terug een springbok en een hele grote troep bavianen ( zeer donker van kleur). Anne kan een foto nemen van de springbok bij een boom en wat blijkt? Er staat een giraf bij! Iets voor 16u zijn we in Bethanie, een klein stoffig gat. Wel een sympathieke lodge met binnentuin. We gaan even het stadje in voor een paar foto's, om 17u terug in de bar, het begint hier al lekker te ruiken.

Als antwoord op een vraag, er zijn wel al foto' te zien. Gewoon bovenaan op foto's klikken

Om 19u diner met kippetjes en springbok, veel groenten, slaatje en dessert. Om 21u zitten we al in bed.

Woensdag 9 november

Het internet is hier zeer slecht. Zeer moeilijk om iets te posten. Het is nu vrijdag en eindelijk weer normale verbinding.

Zoals iedere dag wekker 6u15, ontbijt om 7u. Het verloopt allemaal een beetje chaotisch. De vrouwen van de bediening zingen een afscheidslied. De groep is zeer stipt en we kunnen zelfs voor 8u vertrekken. De weg is erg hobbelig en we worden goed dooreengeschud. Het is erg stoffig, we rijden zelfs een paar keer over uitgedroogde rivierbeddingen. Om 10u stop aan een Duits kasteel dat gebouwd werd in 1908 als cadeautje aan zijn geliefde en om er paarden te kweken. Om 13u in lodge Hammerstein, echt in het hol van pluto. Het is zeer Duits maar toch verloopt de lunch heel chaotisch. Het duurd meer dan een uur voor we bediend geraken. Ik eet bockworst met kartoffelsalade ( hoe Duitser kan het worden) voor Anne een tosti met Griekse salade. Het zwembad ziet er heerlijk uit en bijna iedereen neemt een frisse duik. Zalig! Anne zwemt niet en gaat terug op beestjes jacht, fototoestel in aanslag. Nog wat opdrogen in het zonnetje, douchen en we mogen alweer aanschuiven voor het buffet. Terug om 21u in bed, we zijn doodmoe.

Donderdag 10 november

Wekker om 4u!! Koffie met droog koekje om 4u30. We krijgen wel een zakje met ontbijt voor onderweg, fruitsapje, 2 boterhammen met kaas en ham, gekookt eitje, appelsien en een reep chocolade. We vertrekken iets voor 5u. Zeer hobbelige weg, veel stof maar we rijden toch flink door. Stop om de zonsopgang te bewonderen. Iets voor 6 uur staan we aan de ingang van Sossuvlei. De rode zandduinen duiken voor ons op, whow, zo mooi, net zoals we ze ons voorgesteld hebben. We moeten overstappen in een wagentje dat schuddend en schokkend voortgetrokken wordt door een tractor tot in de buurt van Deadvlei ( dode vallei) we moeten een vrij hoge duin over. We zwoegen door het mulle rode zand, het is pas 8u, maar al snikheet. Hoedje, zonneolie en zonnebril zijn noodzakelijk. Het zweet stroomt vrolijk uit ons lijf, maar dit nemen we er graag bij, het is het zeker waard. Wat een schoonheid, wat een kleurenpracht. De witte kleiachtige bodem, het rode zand, de helblauwe lucht en de dode bomen, een adembenemend zicht. We blijven maar foto's nemen. De afdaling terug naar het karretje verloopt vlotter. Na nog 25 min schudden in het wagentje rijden we terug met de bus tot aan Hill 45. Een 180m hoge duin die men kan beklimmen. Sommigen doen de volledige klim, anderen passen, ik doe een stukje en keer terug. Ik wil mijn knietje nog kunnen gebruiken voor de rest van de reis. Als iedereen terug beneden is en we klaar staan om te vertrekken krijgen we bezoek van een Oryx. De camera's klikken er vrolijk op los. ( een Oryx kan 6 maand zonder water en verspilt als het warm is zeer weinig energie). Iets na 12u een zeer lekker buffet met koud en warm en dessert in een poepsjieke lodge, de Dunesossusvlei. Na deze heerlijke maaltijd is het nog 2u30 rijden naar de lodge bij Bushman. Wat een prachtige locatie is dit, midden in nomansland. We krijgen en huisje met een terrasje. Whoww, dit is echt ongelooflijk, dit is de naam " room with a view" meer dan waardig. We zitten midden in de film ' out of Africa' en verwachten Merryl Streep ieder moment. ZAAALIG! Om 18u30 worden we opgehaald met een open hobbelkarwagen voor een drive rond het domein. Frans, de chauffeur geeft uitleg op een ludieke manier met veel gebaren en vingergeklik.. We leren veel bij. We zien een aardwolf, stokstaartjes en een Oryx.....3 Oryx....plots verschijnen er tientallen. Een grote kudde wandelt rustig verder. Het enige hoorbare is klik, klik, klik van de camera's. Mooi, mooi, mooi. We stoppen op een hogere duin om de zonsondergang te zien. Hoe romantischer kan het worden..wat een mooie dag! We hobbelen terug naar de lodge, diner is served. Springbok worst, oryx steak van op de braai. Lookbroodjes, tomatenbrood, allemaal zelf gebakken door de vrouw des huizes. Verder zijn er nog slaatjes en sausjes. Het is een lekkere afronding van een perfecte dag.

Vrijdag 11 november

Heerlijk geslapen. Het is 6u30 en we genieten van een prachtige zonsopgang. Zo wil ik elke dag wakker worden. Lekker ontbijt met terug versgebakken brood. Om 7u30 vertrekken we en rijden door de Nobid woestijn. Met mooie ronde heuvels, later op weg naar de Walvisbaai worden het witte duinen. Korte stop om de honderden flamingo's te bewonderen. Tegen de middag zijn we in Swakopmund, een grote stad met Duitse invloed. Leuke lodge, we slapen hier 2 nachten en kunnen hier onze was laten doen. We gaan met 6 andere reizigers een pizza eten om de hoek. Er is keuze uit verschillende excursies, maar wij nemen een vrije namiddag. We verkennen, de niet zo gezellige stad, dwalen over een marktje, worden lastiggevallen door bedelaars. Eten een apfelstrudel bij Anton en verdwalen op weg terug naar het hotel. We komen uiteindelijk toch terecht net optijd om andere kleren aan te doen. We hebben met Clo en Rien gereserveerd in the Lighthouse, een visrestaurant met uitzicht op zee. Lekker, maar veel en we krijgen het echt niet op. Om 22u in bed.

Zaterdag 12 november

Ontbijt terug om 7u want om 8u worden we verwacht voor de walvis dolfijnen excursie. We worden afgehaald met een kleiner busje, we zijn met 10. We worden terug naar Wakvisbaai gevoerd waar we na wat wachten aan boord gaan van een catamaran. Er is ook een Russische groep ( vrienden van overal ter wereld die zeker geen volgelingen van Poetin zijn) we hebben er een goede babbel mee. Al onmiddelijk na vertrek land er een pelikaan op de boot, een zeehond volgt. Na niet zolang varen zien we een walvis opduiken. Het gaat allemaal zo snel dat ik geen foto's kan nemen. Anne daarentegen heeft mooie vinnen. We blijven lang kijken naar enkele dolfijnen die speels opspringen. Ook veel zeehonden die een leuke tijd beleven. We stoppen even aan een zandbank volgepakt met robben. Er zijn veel mannetjes aanwezig want de paartijd is begonnen. Het gaat er levendig aan toe. Op de terugweg zien we nog 2 walvissen. We krijgen een glas bubbels en allerlei hapjes. Een volle plateau oesters staat te blinken...heel lekker. De oesters zijn klein maar zitten zo vol. Lekkere dikke, romige beestjes mmmmmmm! We zijn terug om 13u en gaan in een Duits restaurant eten. Anne neemt calamares en ik neem oesters op 3 verschillende manieren bereid. 2 rauwe, 2 met spinazie en kaas, 2 met wittewijnsaus en kaas. Het is zeer lekker. We hebben nog een uurtje vrij, want om 15u worden we afgehaald voor een tocht door township. We stoppen bezoeken een marktje, gaan op bezoek bij een vrouw uit de Herero stam. Ze woont daar samen met haar oudste dochter en kleinkinderen. Ze is gekleed in de prachtige gekleurde typische gewaden. Daarna rijden we naar een andere stam waar we uitleg krijgen over de natuurlijke geneesmiddelen die ze gebruiken. Ze maken thee van olifantenkak, aardwolfkak, veel cactussoorten enz.. De levens omstandigheden zijn door onze ogen gezien verschrikkelijk. We hebben allemaal een dubbel gevoel. De volgende stam woont in bouwvallige met plastic afgedekte huisjes. We worden uitgenodigd om hun specialiteiten te proeven we krijgen de typische gerstepap waar we met de rechterhand bolletjes moeten van draaien om dan in de wilde spinazie te dippen. Wel lekker. We krijgen bonen, een soort oliebol en gebakken wormen. Ik proef alles en het is lekker. We rijden naar de lodge en zijn pas om 18u45 terug. Snel iets anders aantrekken en we gaan eten met Aaldert en Diny, Hanneke en Dorie. Anne neemt Oryx in rode wijsaus, ik een ribeye met pepersaus en een slaatje en een grote pint bier. Lekker voldaan terug naar huis. Nog enkel bagage pakken, en onder de dekens. Wat een volle, interessante, leerrijke dag !

Zondag 13 november

We mogen uitslapen!! Geen wekker om 6u, maar pas om 8u. Natuurlijk om 7u wakker en heb ik tijd om wat bij te schrijven. We vertrekken pas om 9u30 richting S?keleton coast. Het is een eenzame lege rit langs de kust doorheen eindeloos witte strand. Saai, saai, saai. We stoppen aan een "mooi" wrak de Zeila. We kopen een sleutelhanger aan een koppel verkopers. Verder stoppen we aan Cape Cross om de pelsrobbenkolonie te zien. Er zijn er ongeveer 50.000. Het stinkt er verschrikkelijk. Er zijn veel jonge beestjes, spijtig genoeg ook veel dode ( omdat onervaren moeders hun baby niet koel genoeg houden en ze zodoende sterven aan uitdroging.) We stoppen een paar km verder in een mooie lodge waar we lunchen: een linzensoep en een gevulde wrapp met kip, een lekkere koolsla en chips. Heel lekker. We gaan verder landinwaarts en worden heel erg door elkaar geschud. Iets na 15u zijn we aan " white Lady guesthouse in Uis. Het is er verschrikkelijk heet. We krijgen een kamer met 2 kamers in. 1 met 2 singels, 1 met een dubbel bed, eindelijk. Geen kamernummer maar een naam, wij zitten in de olifant. Na een verfrissende zwempartij is er terug Braai met lekkere ribben, boerenworst en kudusteak. We delen een fles rode wijn. Het wordt weer heel laat. Om 21u15 grote dodo.

maandag 14 november

Vandaag is het feest! Bij het ontbijt om 7u30 zingen we Happy Birthday....Désirée is jarig. We vertrekken om 8u richting Twijfelfontein. Na terug een hobbelige weg, asfalt is volledig verdwenen, zijn we er. Onderweg zien we struisvogels en een kudde giraffen en natuurlijk veel stof. In Twijfelfontein gaan we de 6000 jaar oude werelderfgoed rotstekeningen bekijken..De weg ernaartoe is zwaar. We moeten over grote rotsen klimmen. We helpen elkaar, er wordt getrokken en geduwd, handjes vastgehouden en moed ingesproken. Het is bloedheet, geen schaduw te zien, maar het is het afzien waard Er zijn zo'n 1500 tekeningen te bewonderen. Veel struisvogels, springbok, zelfs een leeuw en een pinguin. De terugweg is minder zwaar zegt de gids, had je gedacht. Dan moeten jullie weten dat de oudste deelnemer 82 jaar is, gevolgd door een van 79 en 78 jaar. Zeer kranige mensen. Terug beneden drinken we een ijskoude cola. We moeten nog een uurtje rijden voor de lunch. stoppen in een sjieke lodge en krijgen weer een buffetje voorgeschoteld. Na de lunch rijden we een paar km om een Himba dorp te bezoeken. We worden er verwelkomd door de 2 aanwezige mannen en 6 vrouwen met kleine kinderen. De rest is met de geitenkudde op stap. We hebben een dubbel gevoel. Het voelt niet natuurlijk aan, we voelen ons indringers. Aan de andere kant genieten we van de unieke setting en nemen veel foto's. We smelten in de zon, de uitleg door de gids verstaan we maar half, onze hersenen zijn vloeibaar geworden. Nu nog een half uurtje tot aan de lodge Etotongwe in Outje. Het duurd niet lang of we zitten allemaal in het zwembad, ZALIG! Om 19u30 staat het buffet klaar. Er zijn hier meerdere groepen en het is niet zo gezellig, maar, na het eten komt de verjaardagstaart met bubbels en wordt er gezongen. Om 21u sluit de keet en vliegen we buiten. We zijn toch wel moe van weer zo'n mooie, maar wel drukke dag. Tot morgen

Dinsdag 15 november

Ontbijt om 7u15, vertrek 8u. We stoppen al meteen in het stadje om te pinnen, lunch te kopen, en ik koop kruiden en woestijnzout. Echt vertrekken doen we pas om 9u richting Etosha. Vandaag doen we een korte gamedrive met de bus, morgen volgt een echte in een open 4x4 wagen. De weg is zeer slecht, een echte " tettekewip". Aan de ingang is het al meteen prijs: we zien springbokken, oryxen, kuduhindes, een secretarisvogel en in de verte een eenzame giraf, wat een verwelkoming. Iets verder stoppen we aan een drinkplaats en daar is het een waar spektakel met als hoogtepunt 2 olifanten en een koppeltje struisvogels met jongen. We blijven er heel lang staan en het geklik van de fototoestellen is duidelijk hoorbaar. We eten lunch uit het vuistje aan een ander waterhole, met een felblauwe reiger, een blackfaced impala, zebra's en springbokken. Het is zeer warm, 38°. We overnachten 2 nachten in 2 kleine guesthouses, dus de groep wordt gesplitst wij zitten met 9 vrouwen in Bushberg onder het beschermend oog van Barry, de chauffeur. Het afscheid van de anderen wordt begeleid door aangepaste liedjes. Er wordt veel gelachen, de sfeer is uitstekend. Het eten is eenvoudig, maar lekker. We blijven aan het zwembad nog even gezellig nagenieten. Om 21u gaat iedereen slapen, morgen wordt een zware dag.

Woensdag 16 november

Het wordt een vroege dag, wekker om 5u15, ontbijt om 5u45, vertrek om 6u15. We halen eerst de anderen op en rijden richting Etosha Nat. Parc. Daar stappen we over in 2 open 4x4 wagens. Wij zitten vooraan, de beenruimte is heel beperkt, maar we hebben wel prachtig zicht. We zien bijna onmiddelijk kuddes springbokken, zebra's en oryxen. Onze chauffeur krijgt plotseling bericht dat er een leeuw te spotten valt. We rijden snel naar de plaats, maar we zien de auto's al wegrijden. Dju toch, te laat...maar we rijden een blokje om en ja hoor...daar loopt een leeuwin. Wat een mooi dier! We rijden verder naar een drinkplaats en er staan de " normale" dieren, zebra, springbok, struisvogel. Er worden veel foto's getrokken. En dan...ongelooflijk...we zien een zeer grote groep olifanten onze kant uitkomen. Wat een schouwspel, wat een spektakel! Zeker 60 van die prachtige beesten, slurf omhoog om het water te ruiken. Ze wachten rustig hun beurt af, ze drinken gulzig, besproeien elkaar, maken plaats voor de volgenden. Whoww, zoveel geluk, zelf de chauffeur is onder de indruk. Ze blijven maar komen, en wij blijven maar foto's trekken en genieten. Ze staan wel heel dichtbij en soms komt er eentje dreigend naar ons maar we staan daar met teveel auto's, zeker 25. Na toch zeker bijna een uur genieten van het schouwspel rijden we verder. We zien een leeuw met prachtige manen die ergens een gevangen springbok ophaald. Hij loopt rustig verder, prooi in de muil, tot aan een boompje om in de schaduw zijn maaltijd te veroberen. Whoww, zoveel geluk. We zien iets verder nog een leeuwin! Op weg terug naar de gate voor de picknick zien we nog een jakhals en 2 gieren. Om 12 uur worden we afgezet aan een lodge om onze meegekregen lunch te eten. En we worden pas om 14u30 terug afgehaald. Wat vervelend, het is snikheet, en daar zitten we dan. De lunch is niet echt wauw: aardappelen in mayo, wat geraspte wortelen en 2 dunne plakjes koud gebakken vlees. We drinken nog een koffie en eten er een stukje taart bij. We vinden wat verkoeling in het campingwinkeltje waar we uitgebreid alles bekijken en dan in een informatiecentrum. Wat een verloren, hete 3 uur. We kruipen terug in de open tereinwagen voor het vervolg van de trip en zien het eerste half uur niets. En dan begint het te donderen, we zien bliksem en dan gaan de hemelsluizen open... het giet. Het is van maart geleden dat het hier geregend heeft en dan net genoeg om wat stof te blussen. Op 5 min tijd veranderd de weg in een modderpoel. We proberen de zeilen van de auto naar beneden te doen, wat maar half lukt en glibberen verder terug naar de uitgang. 15min later is de zon er weer, maar overal zijn er waterplassen. We zien nog een groepje giraffen, nog een jakhals, een koppel kudu en een grote trap ( soort vogel). Om 16u aan de gate worden we opgehaald door onze bus. Nog een uurtje rijden, het begint weer te druppelen. Om 17u aan ons guesthous en het begint weer te gieten. De andere helft van onze groep zit zonder elektriciteit, er was een kleine blikseminslag en een brandje, gelukkig niet erg. Het dinner om 19u is ok, niets speciaals, maar voldoende. We blijven nog een tijdje napraten, het blijft regenen en om 21u liggen we al in bed.

Donderdag 17 november

We mogen uitslapen, wekker om 7u15, ik ben al wakker om 7u. We hebben 10 uur geslapen! De warmte, de vele indrukken en altijd mensen om je heen maken het soms wel vermoeiend. Om 9u pikken we de anderen op en rijden terug richting Outje om terug broodjes op te halen, wij pinnen nog een kleinigheid en kopen wat snoep in de Spar. De steden zijn hier zeer Westers. Grote moderne supermarkten met gekende merken zoals dove en nivea, head en shoulders en mars. Er is zelfs een Ford autohandelaar. Maar, overal zie je bedelaars, kinderen die komen schooien. Himbavrouwen met kinderen die hun zelfgemaakte prullen willen verkopen worden weggejaagd door de politie. We vertrekken hier terug om 10u30 en rijden tot in Grootfontein waar we stoppen aan een benzinestation waar we buiten al staand ons broodje kunnen opeten. Ik koop nog een worst, want dit was maar een pover maaltje. Verder gebeurt er niet veel, we rijden en rijden, we zien wel nog een paar koeien, geiten, een verdwaalde Oryx en wat bokjes. Het grootste deel slaapt, het is stil in de bus. Rond 15u zijn we in Roy's Lodge. Zeer originele setting, maar het is zeer warm, heet zelfs, het is 38°. Gisteren was het hier noodweer en geen elektriciteit. Op de kamer is het 30°, dat belooft. We nemen een verkoelende duik in het zwembad en als we terug in ons huisje zijn is er licht, Yes,yes...we kunnen de airco aanzetten. We moeten hier goed smeren, want er zijn veel muggen, ook malariamuggen. Vanavond terug klassiek buffet met wildsteak, zoetzuur varkensvlees en veel groenten. Na het eten lopen we nog even naar een waterput, maar er is niets te zien. Nog voor 21u in bed, het was een zware dag en vooral de warmte maakt ons moe.

Vrijdag 18 november

Ontbijt pas om 7u30, weeral eens 10 uur geslapen. Na het ontbijt rijden we in een uurtje naar de bushmen village museum. De mensen hier acteren er de tradities van hun stam, maar wonen eigenlijk in een dorp vlakbij waar hun kinderen ook naar school gaan. Het is al bloedheet (36°) en we verbranden ons voeten op het zandpad naar het dorpje. De gids spreekt goed Engels en heeft uitleg bij de demonstratie vuurmaken, boogschieten en hoe de sjamaan mensen geneest. Bij de genezingsdans dansen de mannen, ze trillen en schudden met hun kont in een tempo dat niet bij te houden is. Zo'n dans kan de gehele nacht doorgaan. Daarna krijgen we nog zang en dans van de vrouwen begeleid door veel ritmisch handgeklap. Dit was een zeer leerrijk, aangenaam bezoek. Na een uurtje zijn we terug in de lodge en krijgen we een lichte lunch van tosti met een slaatje. Nu volgt nog een rit van 3uur naar Rundu. Het landschap verandert, we krijgen slechtere wegen, meer hutten, rondlopende koeien en geiten. Veel kleine omheinde terreinen met hutjes en huisjes met golfplaten dak. Af en toe wat landbouwgrond. De lodge voor vannacht ligt weeral eens in " the middle of nowhere". We krijgen allemaal een huisje met een hemelbed met muskietennet. Het blijft er heet en er is geen airco! Een plons in het zwembad zorgt voor afkoeling ( toch voor even). Het is hier een echt vogelparadijs en krijgen een onwaarschijnlijk concert van gekwaak, gefluit en gekwetter. Dinner in een grote ruimte met open vuur. Vooraf erwtensoep! ( het is nog 30°), daarna lekkere steak, pompoen beignets, rijst en terug veel groenten. Na het eten volgt nog een dansoptreden van het personeel, zeer leuk, maar na 2 dansjes verdwijnen we geruisloos naar de kamer. We zijn doodmoe, afgemat door de hitte. Het is nog warm op de kamer, maar we zijn zo moe dat we toch onmiddelijk in slaap vallen.

Zaterdag 19 november

Het is zeer moeilijk om op internet te geraken, dikwijls is er zelfs geen wifi.

We mogen uitslapen tot 7u30. We vertrekken pas om 9u richting Botswana. Weer deze?lfde armoedige nederzettingen, veel koeien, geiten en ezels. Iets over 12u verlaten we Namibië en dan te voet tot aan de grens van Botswana. Papieren invullen, aanschuiven, één voor één bij een ambtenaar, er wordt flink gestempeld. Alles samen duurt het ongeveer 1 uur. We eten lunch in de bus en rijden ondertussen door groen bosland met een zanderige bodem. Iets na 15u rijden we ons " tented camp" binnen. Het ligt binnen een omheining aan de Otavango. Ons huisje " sea eagle" staat op stelten, er zijn 2 bedden en een buitentoilet en buitendouche. Om warm water te krijgen wordt er een soort kachel aangestoken. We zien al onmiddelijk een olifant vlak voor onze tent aan de overkant van het water. Hoe cool is dit! Om 17u gaan we de rivier op voor een sunset cruise. Op de oevers gigantische papyrusbossen en rietkragen. Rustig varen, niet echt spannend, we zien wel regelmatig bijeneters en een soort stern. Aalscholvers vliegen langs alle richtingen, we zien een krokodil, we kijken naar de zonsondergang......en dan.....begeeft de motor het. Eerst worden we getrokken door de tweede boot, maar al snel komt er een rescue boot. We moeten wel overstappen en dat is best spannend. We varen met volle snelheid terug naar de lodge waar het dinner op ons wacht. Vrij droge kip, smaakloze groenten en weinig gekruide rijst. Nja, het kan niet alle dagen feest zijn. Er is geen enkele verlichting op het terrein dus wordt het wel spannend om je eigen tent te vinden. Gelukkig hebben we een koplampje.

Zondag 20 november

Ondanks de warmte in de tent vallen we snel in slaap. 'snachts worden we wakker van geplons en geknor en gewroet. Waarschijnlijk door nijlpaarden. We worden terug om 5u30 wakker door het gefluit en gekwetter van vogels. Ontbijt om 7u. en het verloopt allemaal heel traag. Om 8u vertrekken we met de boot de Otavango op, deze keer diep de delta in. We zien terug veel vogels en om 10u moeten we overstappen in heel wankele smalle bootjes: een mokoro ( een soort kano). Het is niet zo gemakkelij om in te stappen en op de bodem plaats te nemen, we zitten allesbehalve comfortabel. Achterop staat een man die met een lange stok ons voortduwt. We varen door modderige smalle geulen, het water is zeer ondiep, en dan komen we midden de waterlelies terecht. Whoww, zeer mooi, maar zeer heet, het is 45° en we smelten langzaam weg. De handjes in het water, haar natmaken, het helpt niet echt. De tocht duurt een uurtje en we stoppen aan een lunchplek in de schaduw onder de bomen. We krijgen sla, bonen, brood en spaghetti en een flesje fris water. Hier is het een stuk koeler en we komen bijna weer op temperatuur. Terug de boot in, het is 40° in de schaduw. Wat we te zien krijgen maakt alles veel makkelijker dragen. We zien olifanten in het water, wel 20 nijlpaarden, 4 krokodillen, 2 soorten bijeneters, ijsvogels, een visarend, veel blacksmith plovers, en tientallen andere vogels. De fototoestellen klikken. Het is 16u en we komen halfgekookt terug. Eerst dorst lessen, dan plons in het zwembad. Het blijft 39°. Het avondeten wordt terug buiten geserveerd, het is braai met kipkebab, rundssteak, rundsworst, polenta, maiskolven, koolsla en aardappel in de schil. Het smaakt ondanks de warmte. Iets na 21u gaan we slapen.

Ik ben geschorst op fb voor 24 uur omdat ik " naaktfoto' en blote borsten" heb gepost, nml de foto's van de bosjesmannen.

Maandag 21 november

We hebben een laat ontbijt ( 8u) met zicht op olifant aan de overkant van de rivier. We vertrekken pas om 9u30 vandaag. Het is al meer dan 30°, dat belooft voor later. Iets na 10u de grensceremonie: papieren invullen, aanschuiven, en stempelen, het verloopt vrij vlot. We zijn nu terug in Namibië en we rijden terug over onverharde landwegen. Gelukkig is het niet zo ver. Al voor 12u aan de Mahunga Safari lodge. Zeer vriendelijke ontvangst met drankje en vochtige doekjes. Het is terug al 40°, het zweet loopt van ons af. In de schaduw op een uitkijkterras eten we een kleine lunch. Tijdens het wachten zien we aan de overkant al meteen een grote zeearend. Aan de oever loopt een wrattenzwijn, enkele impala en een kudu. In het water enkele nijlpaarden. We moeten lang wachten op het eten en alles verloopt nogal chaotisch. De kamer ligt in een mooie tuin en is vrij fris. Er is ook een mooi zwembad waar we dankbaar gebruik van maken. Sommigen gaan op game drive, anderen met een boot het water op...wij nemen even een break. De warmte, vroege dagen, de vele indrukken beginnen door te wegen. 's avonds set diner op het uitkijkpkatform aan een mooi gedekte tafel. We krijgen heerlijke impala steak met rijst en groenten. We gaan terug vroeg slapen want morgen wordt een lange reisdag.

Dinsdag 22 november

Bij het wakker worden ( om 5u) krijg ik van Anne een kaartje en cadeautje ( een pakje biltong die ik zelf gekocht had!), kaartje van de groep, felicitaties, balonnen in de bus, " happy Birthday door de luidsprekers, heel leuk. We moeten vandaag meer dan 5ookm rijden en we hebben de grensovergang naar Botswana. We krijgen het ontbijt, netjes verpakt, mee in een doos. ( 1 boterham met kaas, 1 met salami, gekookt eitje, tomaatje, augurk, knackworst en een doosje fruitsap.) We stoppen onderweg voor een korte toiletstop en om iets voor de lunch te kopen. Ik neem een slaatje en een appel, Anne een kaneelbroodje en mandarijntjes. We zijn voor 14u in de lodge, hebben net de tijd om bagage op de kamer te zetten en iets te drinken, want om 15u worden we afgehaald met 4x4s en naar de Choberivier gebracht voor een bootcruise. (De Choberivier is een zijrivier van de Zambezi.) De Chobe vormt hier de grens tussen Namibië en Botswana. We worden weer al eens verwend! We zien verschillende grote krokodillen, nijlpaarden, ibissen, verschillende slangenvogels ( lijkt op een aalscholver), ijsvogels, een zeearend, verschillende reigers, nijlganzen, waterbok, wrattenzwijn, impala en een prachtige zonsondergang. We zijn pas na 19u15 terug en moeten meteen naar de bar waar ze wachten op ons voor een optreden met zang en dans. Het wordt een opzwepende dans met veel voetgestamp en handgeklap. Vooral de mannen stampen en zwieren er lustig op los. Na de show wordt " de jarige," ik dus uitgenodigd voor de dans. Pfffppphoe...het blijft maar doorgaan, minuten aan 1 stuk van huppelen en ronddraaien, ik begeef het bijna als ik terug naar mijn plaats wordt gebracht. Leuke attentie, maar echt niet mijn ding. Ik trakteer de groep met een drankje. Het buffet staat klaar, terug braai, maar zeker niet zo droog als vorige keer. Als dessert wordt een roze taart met kaarsjes opgebracht met mijn naam erop. Zeer zoet, maar de 20 stukken gaan toch vlot naar binnen. Van Arjen krijgen we er bubbels bij. Het wordt een leuke gezellige avond. Om 21u30 naar bed. Spijtig dat we hier geen tijd hadden voor het zwembad!

Woensdag 23 november

Wekker om 5u, het doet pijn, maar het vooruitzicht op de gamedrive werkt genezend. We vertrekken om 5u45 aan de receptie met 3 4x4 wagens. Eerst 8 km tot de ingang van het park. Het is nog aangenaam van temperatuur, er is wel wat wind. Er zijn meer auto's, iedereen wil zo vroeg mogelijk gaan. We zien al onmiddelijk impala's en kort nadien 2 indrukwekkende buffels. Verder aalscholvers en een eenzame lepelaar. Het karkas van een olifant en later nog meer botten. Er zouden hier 60.000 olifanten zijn in Chobe nat. Park, maar het is wel meer 11.000 km2 groot. We zien Nijlganzen en in de verte 3 nijlpaarden aan land. Meer impala's en een mestkever een bolletje mest voortrollend. In dat bolletje zouden haar eitjes zitten. We zien meer impala's en we stoppen aan de oevers van de Zambezi om de benen te strekken, en we krijgen koffie of thee. Er zijn ook verschillende jeeps met Botswanen die met ons op de foto willen. Aaldert, die een zeer grote man is krijgt horden vrouwen aan zijn lijf voor een foto. Die mensen wonen in delen van het land die niet echt toeristisch zijn met gevolg dat ze weinig of geen blanken zien. Nu kunnen ze thuis stoefen dat ze ook blanken gespot hebben tijdens de gamedrive. Na 20 min. rijden we verder en terug veel vogels tot we 3 leeuwinnen spotten. Ze drinken in een kleine waterput. Whoww...ze trekken verder, wij volgen met de auto's...er komen meer wagens..1 van de leeuwinnen steekt over tussen de auto's...klil, klik, klik...wat mooi! Uiteindelijk legt ze zich neer in het volle zicht van iedereen. Wat een mooi dier is dit toch. Na een tijdje rijden we verder om nog meer te zien...we willen toch nog 1 van die 60.000 olifanten zien. En zien doen we ze! Whoww, whoww, wat een spectakel. Tientallen olifanten steken over, voor ons, achter ons, naast ons reuzegrote prachtige dieren. Dit hebben we nog nooit meegemaakt, wel beangstigend! maar ongelooflijk mooi! Wat een mooie afsluiter van de laatste gamedrive. We moesten in feite om 9u terug zijn, het wordt 9u30. Bagage halen, en eindelijk ontbijt, spek, worstjes, eieren, bonen in tomatensaus, gebakken champignons, toast, yoghurt, fruit...enz...het smaakt, ik had honger. Nu nog 1 uurtje tot de grens van Zimbabwe. Namibië verlaten gaat vlotjes, voor Zimbabwe moeten we langer aanschuiven en een kaza visum ( goed voor Zimbabwe en Zambia) kopen voor 50$. Het gaat sneller dan verwacht en op ongeveer 1 uur zit iedereen terug in de bus. Om 13u in onze laatste lodge die net iets buiten het centrum ligt. Kamer is fris en er zijn 2 dubbele bedden. We eten een tosti met slaatje en gaan dan met de free shuttle naar het stadje. Het is heet, we bekijken een paar toeristenwinkeltjes, kopen wat spulletjes, worden constant lastigevallen door verkopers en zijn het na 1uur al serieus beu. We drinken nog iets fris, regelen een taxi en rijden voor 10$ terug naar het hotel. Zwempak aan, het water is vrij koud, maar het doed zo'n deugd. Nog een drankje, wat schrijven, douche, andere kleertjes aan en we gaan eten. We moesten reeds om 18u bestellen wat we wilden en het exacte uur erbij zeggen. Wij zijn om 19u25 aan tafel, willen eerst nog aperitieven, maar daar komt ons eten al. Clo en Rien moeten een half uur langer wachten en Marjo en André krijgen na 90min te horen dat de kok weg is, ze kunnen nog een slaatje en een tosti krijgen? Ze krijgen ook elk een glas witte wijn van het huis als verontschuldiging...mja...op zijn Afrikaans zeker. We gaan rond 21u30 slapen want morgen is het weer vroeg opstaan.

Donderdag 24 november

Wekker terug om 5u30, busje om 6u naar de watervallen. We gaan zo vroeg omdat er dan minder volk is en ook omdat het toch nog iets frisser is. We volgen een parcour van ongeveer 1.5km overal zijn er uitkijkpunten en iedere keer weer is het prachtig. Er zou minder water zijn, en inderdaad is het gordijn niet volledig, maar het blijft indrukwekkend. De zon staat perfect om een prachtige regenboog te toveren. Mooi, mooi, mooi, jongens toch! We nemen er de tijd voor en gaan bij het buitenkomen ontbijten in een leuke zaak. Mijn croissant met creamcheese en gerookte zalm valt wat tegen, Anne daarentegen is zeer tevreden met haar pannenkoekjes met citroen en gembersuiker. De cappucino is heeeeel lekker! We kopen nog wat souveniers in de kraampjes en nemen rond 10u30 een taxi met Hanneke en Dorrie terug naar de lodge. Het is bewolkt en plakkerig maar we zitten toch nog even buiten tot het plotseling hevig begint te regenen. Net op tijd voor de lunch, we bestellen voor de zoveelste keer tosti ( meer hebben ze niet echt). Na het eten herschikken we onze bagage, kleertjes klaarleggen voor morgen, douchen, klaarmaken voor het afscheidsfeestje, en dat doen we in stijl. Om 16u worden we afgehaald voor weer een sunset cruisse op de Zambezi. We zien niet veel dieren behalve wat nijlpaarden, maar we zitten aan tafeltjes, krijgen allerlei drankjes naar keuze, popcorn, nootjes, chickenwings, gehaktballetjes en fishfingers. Ik drink 2 gin tonic, Anne blijft bij witte wijn. Clo neemt het woord, we nemen afscheid van Barry, de chauffeur en Arjen de reisleider. We geven de goed gevulde enveloppes af en ze zijn beiden tot tranen toe ontroerd. De zonsondergang is nauwelijks zichtbaar, te veel wolken. Om 19u gaan we aan wal waar een gedekte tafel op ons wacht met veel kaarsjes. Ziet er zeer gezellig uit. De braai daarentegen is iets minder, het vlees is zwart en verbrandt, nou ja..we zitten toch samen. Er komt terug een groep zangers, er wordt wat gedanst, maar om 21u vertrekt de bus terug naar de lodge. Om 21u40 liggen we voor de laatste keer in een Afrikaans bed.

Vrijdag 25 november en zaterdag 26 november

Wekker om 7u15, rap wat kleren aantrekken want we willen Barry, de chauffeur uitwuiven. Hij rijdt met lege bus langs " autostrades" in 2 dagen terug naar Kaapstad :3200km. Iedereen is er en hij is ontroerd. We eten ongewassen ontbijt en dan pas douchen, kleertjes aan, alles samenrapen, want nu is het voor echt en alles moet mee. Om 9u vertrekken we naar Livingstone luchthaven in Zambia. Aan de grens nog wat aanschuiven, stempeltjes krijgen, vingerafdrukken geven, covidpas tonen...enz...maar we mogen door. Nog een controle voor we aan de luchthaven zijn. Het inchecken gaat vrij vlot en , oef, de bagage wordt meteen doorgestuurd naar Schiphol...Joepie, dit is toch al een zorg minder. We krijgen zelfs al de boarding pas voor de volgende vlucht in Johannesburg. Ons geluk kan niet op. Het is een zeer kleine luchthaven met 1 landingsbaan, een paar winkeltjes en een cafetaria. We bestellen allemaal iets en ....paniek, stress, bij de 5 werknemers..18 drankjes, oei oei oei.....het is een echte chaos, we moeten lang wachten, ze weten niet meer wie wat besteld heeft???? Mijn café glacé is gloeiend heet...we kunnen er gelukkig mee lachen. Een vrij klein vliegtuigje brengt ons in 2 uur naar Johannesburg. Het is 15u15 wanneer we landen en we moeten hier blijven tot middernacht voor onze vlucht naar Amsterdam, das lang, das heeeel lang. We kopen nog wat laatste souveniers, eten wat, drinken wat, nog wat winkeltjes, kijken half mee naar WK voetbal, NL tegen Equador. We zijn nu al moe en zijn het vooral beu. We betalen 450 rand pp om in een lounge te mogen rusten. Zalig schoenig uit, voetjes omhoog, drank, koud en warm buffet, je kan er zelfs douchen. Hadden we dit maar eerder gezien. We slapen toch 2 uur en eten brood met echte kaas en druiven, meloen en ananas. Heerlijk! Even verfrissen, tandjes poetsen...we zijn klaar voor de 11u durende vlucht. We krijgen een flesje water, rond 1u een pastagerecht, we proberen te slapen, lopen wat rond, ik kijk naar de film Downtown Abbey, om 8u30 lekker ontbijtje, en om 10u20 landen we. Joepie!! Er wordt aan de bagage afhaalband uitgebreid afscheid genomen van de reisgenoten en als de bagage er is gaat iedereen zijn eigen kant uit. Wij worden afgehaald door Lien met onze auto. We stoppen rond Antwerpen in een baanrestaurant om iets te eten en dan laatste stukje nog naar huis. Rond 16u steken we de sleutel in de deur....we zijn thuis!!

Zondag 27 november

We hebben 12u geslapen!!

Na 24 dagen, 5300 km, 16 verschillende lodges, 5 landen, meer dan 100 olifanten, 5 leeuwen, honderden springbokken, impalas, krokodillen en nijlpaarden, duizenden vogels en 2 reiszakken met vuile was, hoofd vol indrukken, fantastische ervaringen zijn we weer thuis! Straks draaiende wasmachien, uitpakken van souveniers, maar bovenal, straks in ons zeteltje met de poezen op schoot! Het was mooi!!!!

Tot de volgende reis.